งานแปลเรื่อง นิทานหลุกเวินเตียน (photo vietnamnet)

ศ.ฟานฮวิเล คือผู้ค้นพบต้นร่างเอกสารของงานแปลเรื่อง นิทานหลุกเวินเตียน เมื่อเดือนกันยายนปี2011ในโอกาสเดินทางไปทำงานในฝรั่งเศสและเยือนสถาบันวิจัยผลงานวรรณกรรมฝรั่งเศส โดยมีทั้งหมด1200หน้าที่เป็นภาพวาดและ633ลวดลาย แต่ละหน้ามีการจัดกลอน14ประโยคไว้ตรงกลางแล้วมีภาพประกอบที่บรรยายเกี่ยวกับบุคลิกภาพ กิริยาท่าทางและอารมณ์ของบุคคลที่ถูกกล่าวถึงในกลอนและสถานการณ์ในเรื่อง ซึ่งสามารถสะท้อนให้เห็นวิถีชีวิตวัฒนธรรมและประเพณีของชาวภาคใต้เวียดนามในศตวรรษที่19ได้อย่างมีชีวิตชีวา ศ.ฟานฮวีเลกล่าวว่า“นี่เป็นเอกสารต้นฉบับที่มีความหมายสำหรับคลังวรรณคดีของเวียดนามโดยคุณค่าที่สำคัญที่สุดของหนังสือชุดนี้คือนับเป็นครั้งแรกที่มีงานแปลเรื่องสั้น-กวีของเวียดนามที่ได้รับการถ่ายทอดในรูปแบบหนังสือภาพที่มีสีสันอย่างมีชีวิตชีวาและมีลักษณะของภาพพื้นเมืองเวียดนามเช่นภาพพื้นเมืองดงโห่ของจังหวัดบั๊กนิง ภาพพื้นเมืองหมู่บ้านสิ่งของเว้ตลอดจนยังมีเอกลักษณ์แบบพระราชวังอีกด้วย ซึ่งถ้ามองในด้านศิลปะ ผมเห็นว่านี่เป็นสิ่งพิมพ์ที่โดดเด่นน่าสนใจยิ่ง”

หนังสือนิทานหลุกเวินเตียนถูกพิมพ์ทั้งเป็นภาษาฝรั่งเศส เวียดนามและอังกฤษ(vietnamnet)

หนังสือชุด นิทานหลุกเวินเตียน ที่เป็นงานแปลภาษาฝรั่งเศสนี้ยังถือเป็นดอกผลแห่งความร่วมมือที่ดีงามระหว่างนักวิจัยของทั้งสองประเทศเวียดนาม-ฝรั่งเศส โดยหลังจากถูกแปลเป็นภาษาฝรั่งเศสเมื่อปี1864 นายพลเรือฝรั่งเศส Eugene Gibert ก็มีความคิดในการบรรยายเรื่องนี้ให้เป็นหนังสือภาพวาดสีและได้ร่วมมือกับจิตรกรของพระราชวังเว้ เลดึกแจก ในการจัดทำในระหว่างปี1895-1897 เมื่อกลับฝรั่งเศสเขาได้มอบผลงานนี้ให้แก่สถาบันวิจัยผลงานวรรณกรรมฝรั่งเศสปี1899 และได้รับการเก็บรักษา ณ ที่นี่จนถึงปี2011ที่ศ.ฟานฮวีเลได้ค้นพบ  ดร. Pascal Bourdeaux นักวิจัยจากสถาบันวิจัยภูมิภาคตะวันออกของฝรั่งเศสหรือ อีเอฟอีโอ ซึ่งเป็นผู้รับหน้าที่เรียบเรียงเพื่อเปิดตัวหนังสือชุดนี้ได้เผยว่า ในระหว่างการปฏิบัติหน้าที่เขากับเพื่อนร่วมงานต้องเดินทางไปศึกษาและรวบรวมข้อมูลที่เกี่ยวข้องในท้องถิ่นหลายแห่งของเวียดนาม“ในระหว่างการทำงานเราก็พบว่าเรื่องนิทานกวีหลุกเวินเตียนที่รวมคำกลอนกว่า2พันประโยคของเหงวียนดิ่งเจี๋ยวได้รับเผยแพร่เล่าขานกันในสังคมอย่างหลากหลายรูปแบบและก็มีความแตกต่างกับต้นฉบับบางส่วน ดังนั้นต้องจัดเก็บข้อมูลให้ถูกต้อง การที่เรื่องนิทานกวีนี้ถูกแปลจากภาษาต้นฉบับคือภาษาโนมมาเป็นภาษากลางและภาษาฝรั่งเศสจะช่วยให้ผลงานที่น่าสนใจนี้เป็นที่รู้จักมากขึ้น”

ภายหลังได้ทำการศึกษาวิจัยและตระหนักถึงความหมายที่สำคัญพร้อมคุณค่าที่เป็นเอกลักษณ์ของหนังสือนิทานหลุกเวินเตียน สถาบันวิจัยภูมิภาคตะวันออกของฝรั่งเศสได้ตัดสินใจจัดพิมพ์ทั้งเป็นฉบับภาษาฝรั่งเศส เวียดนามและอังกฤษ อันเป็นการมีส่วนช่วยอำนวยความสะดวกให้นักวิจัยวัฒนธรรมและวรรณกรรมมีข้อมูลที่หลากหลายมากขึ้นในการศึกษา สอนและเผยแพร่วรรณกรรมเวียดนามในช่วงศตวรรษที่19.