ครูบุ่ยวันบิ่ง ( hoabinh.tintuc.vn)

ครูบุ่ยวันบิ่งต้องเสียคุณพ่อตั้งแต่ตอนอายุ 6 ขวบ และตอนที่เรียนชั้นป.4 ขาของเขาก็ค่อยๆเป็นอัมพาตหลังจากมีไข้สูง พอถึงตอนที่เรียนชั้นม.4 คุณแม่ก็แต่งงานใหม่แล้วย้ายไปอยู่กับแฟนโดยทิ้งให้เขาอยู่กับน้องชายที่บ้าน แม้ชีวิตประสบความยากลำบากมาก แต่นาย บุ่ยวันบิ่งยังคงตั้งใจเรียนและมีผลการเรียนที่ดี

ห้องเรียนของครูบุ่ยวันบิ่งได้รับการจัดตั้งหลังจากที่เพื่อนคนหนึ่งที่ไม่รู้หนังสือพาลูกมาขอให้เขาสอนพิเศษ ซึ่งเด็กคนนั้นก็มีพัฒนาการที่ดีและทำให้ผู้ปกครองคนอื่นๆพาลูกมาขอให้เขาสอนพิเศษให้

โดยในช่วงวันหยุดสุดสัปดาห์ เด็กชายมิง ชนเผ่าเหมื่อง ซึ่งเป็นนักเรียนชั้นป.4 โรงเรียนประถมศึกษาและมัธยมศึกษากิมตรุย อำเภอกิมโบย จังหวัดหว่าบิ่ง จะตื่นตั้งแต่ 6 โมงเช้าเพื่อไปเรียนที่บ้านของครูบิ่งที่อยู่ห่างจากบ้านประมาณ 1 กิโลเมตร แม้ชั่วโมงเรียนจะเริ่มตั้งแต่เวลา 8 โมงเช้า แต่เด็กชายมิงและเพื่อนๆจะไปถึงบ้านของครูบิ่งก่อนเวลาเพื่อช่วยคุณครูบิ่งที่ต้องนั่งรถวิลแชร์ ส่วนในระหว่างการเรียน ทั้งครูบิ่งและเด็กๆที่มีอายุที่แตกต่างกันจะนั่งบนเตียงนอนเพื่อเรียนหนังสือ ครูบิ่งเผยว่า เด็กๆที่นี่ส่วนใหญ่เป็นชนเผ่าเหมื่อง จึงพูดภาษากิงไม่ค่อยได้ ดังนั้นต้องฝึกภาษากิงให้แก่พวกเขาก่อนเพื่อให้พวกเขาสามารถไปเรียนหนังสือที่โรงเรียนได้“ผมสอนเด็กตั้งแต่ยังไม่รู้หนังสือจนสามารถอ่านออกเขียนได้ แม้กระทั่งสามารถทำข้อสอบคณิตที่ค่อนข้างยากได้ ผมรู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่งเมื่อเด็กๆมีผลการเรียนที่ดีและได้รับหนังสือชมเชย ซึ่งเด็กๆก็เรียกผมว่า คุณอา”

แม้การเดินทางไปไหนมาไหนจะไม่ค่อยสะดวกและมีปัญหาสุขภาพอื่นๆ แต่ในหลายปีที่ผ่านมา ครูบิ่งก็ยังคงจัดการเรียนการสอนอย่างต่อเนื่อง ซึ่งมีนักเรียนมาเรียนกว่า 50 คนจนต้องแบ่งคาบเรียนเพื่อความสะดวกในการเรียน นาง บุ่ยถิฮาว อาศัยที่หมู่บ้านเอียนที่ส่งลูกสาวมาเรียนกับครูบิ่งได้เผยว่า “ดิฉันส่งลูกสาวไปเรียนกับครูบิ่งเมื่อปีที่แล้ว ตอนนี้ เธอกำลังเรียนชั้นป.4 ซึ่งก็เห็นว่า มีพัฒนาการที่ดี ตั้งใจเรียนมากขึ้นและช่วยเหลือพ่อแม่ทำงานบ้านมากขึ้น”

ห้องเรียนของครูบิ่ง

ส่วนประชาชนที่หมู่บ้านเอียนให้ความเคารพนับถือและอยากแบ่งเบาความยากลำบากของครูบิ่ง โดยในตลอด 10ปีที่ผ่านมา ห้องเรียนของครูบิ่งได้เปิดรับลูกหลานของชาวบ้านทั้งหมด โดยไม่คิดค่าใช้จ่าย ครูบิ่งเผยว่า ผู้ปกครองที่ส่งลูกมาเรียนบางทีก็มอบเงิน 5 – 8 หมื่นด่งเพื่อจ่ายค่าไฟฟ้า หรือ มันเทศ ข้าวและผัก“การสอนหนังสือให้แก่เด็กๆก็เพื่อสร้างความสุขให้แก่ตัวเองและทำให้จิตใจผ่องใสเพราะถ้าไม่ทำอะไรก็รู้สึกเบื่อ ส่วนเงินที่ผมใช้จ่ายนั้นมาจากเบี้ยเลี้ยงคนพิการรายเดือน”

ที่ห้องเรียนของครูบิ่ง นอกจากหนังสือและสมุดต่างๆ ยังมีรถวิลแชร์ 3 คัน โดยมีรถวิลแชร์ใหม่ 2 คันที่องค์การกุศลมอบให้าหลังทราบข้อมูลเกี่ยวกับห้องเรียนฟรีสำหรับเด็กที่มีฐานะยากจนของครูบิ่ง.