ນ້ອງ ເກແອງ ພວມດຳລົງຊີວິດກັບຄອບຄົວປ້າ ຈ່າວ

ເກືອບ 2 ເດືອນຜ່ານມາ, ຄອບຄົວຂອງປ້າ ໂຮ່ທິຈ່າວ ຢູ່ ເມືອງ 1  ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ມີຄວາມຊິນເຄີຍກັບເລື່ອງ ມີສະມາຊິກຕື່ມອີກຄົນຫນຶ່ງ ນັ້ນແມ່ນ ນ້ອງ ຫງວຽນມົກເກແອງ ອາຍຸ 9 ປີ ແມ່ນລູກຂອງຜູ້ມາເຊົ່າເຮືອນຢູ່ໃກ້ກັບເຮືອນຂອງປ້າ ຈ່າວ. ແມ່ຂອງນ້ອງໂຊກບໍ່ດີໄດ້ເສຍຊີວິດຍ້ອນ ໂລກລະບາດໂຄວິດ -19 ເມື່ອເດືອນສິງຫາຜ່ານມາ. ພໍ່ໄປສ້າງຄອບຄົວໃຫມ່, ພໍ່ເຖົ້າແມ່ເຖົ້າຢູ່ໄກ ສະນັ້ນ ແຕ່ຄາວຍັງນ້ອຍ ເກແອງ ຍາມໃດກໍຖືປ້າຈ່າວຄືດັ່ງແມ່ເຖົ້າຂອງຕົນ. ນ້ອງເຄີຍໄດ້ຮັບການເບິ່ງແຍງດູແລເມື່ອແມ່ໄປງານ.

ເມື່ອແມ່ເສຍຊີວິດ, ຍ້ອນບໍ່ມີຍາດຕິພີ່ນ້ອງຢູ່ໃກ້ ສະນັ້ນ ປ້າຈ່າວ ໄດ້ພານ້ອງມາຢູ່ເຮືອນຂອງຕົນ, ລໍຖ້າຍາດຕິພີ່ນ້ອງມາຮັບ ແຕ່ເຂົາເຈົ້າລ້ວນແຕ່ປະສົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ ຍາກທີ່ເຮັດໃຫ້ນ້ອງ ເກແອງ ມີຊີວິດດີກວ່າ. ສະນັ້ນ ນ້ອງກໍ່ຢາກຢູ່ນຳປ້າຈ່າວ ແລະ ຄວາມມຸ່ງມາດປາດຖະຫນາຂອງນ້ອງລ້ວນແຕ່ໄດ້ຮັບຄວາມເຫັນດີຈາກຍາດຕິພີ່ນ້ອງ.                          

ແມ່ເສຍຊີວິດ ແຕ່ໄດ້ຮັບການເບິ່ງແຍງດູແລ ຊ່ວຍເຫລືອຂອງຄອບຄົວ ປ້າຈ່າວ ແລະ ຜູ້ໃຈບຸນໃຈກຸສົນຫລາຍຄົນ, ສະນັ້ນ ນ້ອງເກແອງ ຈຶ່ງເປີດອົກເປີດໃຈເທື່ອລະນ້ອຍ, ຮູ້ຈັກຊ່ວຍວຽກບາງຢ່າງໃນຄອບຄົວ. ເກແອງ ເລົ່າສູ່ຟັງວ່າ: ບໍ່ພຽງແຕ່ພວກອາລຸງຢູ່ໃກ້ບ້ານມາຊ່ວຍນ້ອງ ຫາກຄູອາຈານ, ພໍ່ແມ່ຂອງໝູ່ເພື່ອນໃນຫ້ອງຮຽນກໍ່ມາໃຫ້ກຳລັງໃຈ ຊ່ວຍເຫລືອນ້ອງຫລາຍຢ່າງອີກດ້ວຍ.

ສ່ວນນ້ອງ ເຈີນທິງອກຖາວ, ອາຍຸ 13 ປີ ໂດຍແມ່ນລູກລ້ຽງຂອງຜົວເມຍ ເອື້ອຍ ຫງວຽນທິເຫ້ວ ຢູ່ ເມືອງ ບີ່ງແທ້ງ.  ກ່ອນນີ້ 2 ເດືອນ, ຜົວເອື້ອຍ ເຫ້ວ ໄດ້ເສຍຊີວິດຍ້ອນ ໂລກລະບາດໂຄວິດ -19. ສະນັ້ນ ບັນຫາເສດຖະກິດຂອງຄອບຄົວເອື້ອຍຕ້ອງແບກຫາບ  ໃນຂະນະນັ້ນ ອາຊີບແມ່ບ້ານ ປະຈຸບັນພວມຖືກຕັດຕອນຍ້ອນໂລກລະບາດ. ເອື້ອຍເຫ້ວ ແບ່ງປັນວ່າ ບໍ່ຄິດວ່າ ເຖິງວ່າຈະເປັຮລູກຄິງ ຫລື ລູກລ້ຽງ, ເອື້ອຍກໍ່ຕ້ອງມີຄວາມຮັບຜິດຊອບເບິ່ງແຍງ, ລ້ຽງດູໃຫ້ເຂົາເຈົ້າເຕີບໃຫຍ່.

      “ເດືອນຫນຶ່ງ ຂ້າພະເຈົ້າເຮັດວຽກປະມານ 13 ມື້, ເຄິ່ງເດືອນຍັງເຫລືອ ແມ່ນພັກງານບໍ່ໄດ້ຮັບເງິນເດືອນ. ຫຍຸ້ງຍາກຫລາຍ ແຕ່ຕົນເອງຕ້ອງພະຍາຍາມຜ່ານຜ່າ”

ໂດຍເຂົ້າໃຈໄດ້ຄວາມຫຍຸ້ງຍາກຂອງຜູ້ເປັນແມ່ ສະນັ້ນ ນ້ອງເຈີນທິງອກຖາວ ຈຶ່ງມີຄວາມດຸໝັ່ນຂະຫຍັນພຽນໃນການຮ່ຳຮຽນ ເມື່ອເຕີບໃຫຍ່ຂຶ້ນສາມາດຈຶ່ງສາມາດເບິ່ງແຍງຄອບຄົວ ແລະ ຕົນເອງໄດ້.

ນ້ອງ ເຈີນທິງອກຖາວ ພວມຮຽນຢູ່ບ້ານ ເມື່ອຜູ້ເປັນແມ່ໄປເຮັດວຽກ

        ເອື້ອຍ ເຈີນທິກີມທູ ອາຍຸ 48 ປີ ຢູ່ ເມືອງ 4 ຕ້ອງແບກຫາບວຽກງານແທນໃຫ້ຜູ້ເປັນຜົວທີ່ຖືກເສຍຊີວິດຍ້ອນ ໂລກລະບາດໂຄວິດ -19 ເພື່ອລ້ຽງດູລູກ 3 ຄົນພວມຢູ່ໃນເກນອາຍຸໄປໂຮງຮຽນ. ຄອບຄົວເອື້ອຍ ທູ ໄດ້ຮັບບ້ວງເງິນຫນູນຊ່ວຍຄ່າຮຽນ ແລະ ຄ່າກິນຢູ່. ນອກນັ້ນ ມີຫລາຍອົງການ, ຫົວຫນ່ວຍ, ສ່ວນບຸກຄົນ ສະເຫນີຫນູນຊ່ວຍພວກນ້ອງກຳພ້າດ້ວຍຈຳນວນເງິນ 1-3 ລ້ານດົ່ງ/ຄົນ/ເດືອນ. ໄລຍະປົກປ້ອງແມ່ນ 1-15 ປີ.  ສຳລັບພວກນ້ອງຢາກຮຽນອາຊີບ, ບັນດາໂຮງຮຽນອາຊີວະຊັ້ນກາງ ໂດຍພະແນກແຮງງານ ທະຫານເສຍອົງຄະ ແລະ ສັງຄົມ ນະຄອນ ຄຸ້ມຄອງນັ້ນ ພ້ອມແລ້ວທີ່ຈະຮັບເອົາ ແລະ ຍົກເວັ້ນຄ່າຮຽນໃຫ້ພວກນ້ອງໝົດທຸກຄົນ.

ນອກນັ້ນ ບັນດາສູນແນະນຳວຽກເຮັດງານທຳ ຂຶ້ນກັບພະແນກ ກໍ່ເປັນເຈົ້າການສົມທົບກັນ, ຊອກຫາວຽກງານໃຫ້ພວກນ້ອງພາຍຫລັງສຳເລັດການຮຽນ. ທ່ານນາງ ໂຕທິບິກເຈົາ, ປະທານ ຄະນະກຳມະການແນວໂຮມປະເທດຊາດ ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ:

“ພວກຫລານທີ່ປະສົບກັບຄວາມຫຍຸ້ງຍາກໃນບໍລິເວນນະຄອນ ຈະໄດ້ຮັບການເບິ່ງແຍງດູແລຢ່າງຄົບຊຸດ, ທັງຕາມແຜນນະໂຍບາຍລວມ ທັງໄດ້ຮັບຄວາມເອົາໃຈໃສ່ຈາກທົ່ວສັງຄົມ, ຮັບປະກັນຄວາມຍຸຕິທຳໃຫ້ພວກຫລານ”

ໂລກລະບາດໂຄວິດ -19 ເກີດຂຶ້ນຮອບທີ 4 ຢູ່ ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ເດັກນ້ອຍ ກວ່າ 1.500 ຄົນ ເປັນເດັກກຳພ້າ. ຄວາມເສຍຫາຍ, ເຈັບປວດດ້ານຈິດໃຈ ບໍ່ສາມາດທົດແທນ     ໄດ້ ແຕ່ດ້ວຍການຊ່ວຍເຫລືອຂອງວົງຄະນາຍາດ, ພວກນ້ອງ ພວມຄ່ອຍໆກັບຄືນສູ່ຊີວິດເປັນປົກກະຕິ, ຜ່ານຜ່າຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ, ມຸ່ງໄປເຖິງ ອະນາຄົດອັນສົດໃສກວ່າ.