(VOVWORLD) - ຂັບສຳແມ່ນປະເພດສິລະປະພື້ນເມືອງທີ່ເປັນເອກະລັກໃນສາງດົນຕີຂອງຊາດຫວຽດນາມ.ຜ່ານໄລຍະປະຫວັດສາດແລະໄດ້ຖືກສູນຫາຍໄປບໍ່ຫຼາຍກໍ່ໜ້ອຍແລະປັດຈຸບັນພວມຄ່ອຍໆໄດ້ຮັບການຟື້ນຟູ. ຢູ່ນະຄອນຫ໋າຍຟ່ອງ ຂັບສຳບໍ່ພຽງແຕ່ໄດ້ສະແດງບົນເວທີໃນບັນດາງານບຸນປະເພນີເທົ່ານັ້ນຫາກຍັງປາກົດມີໃນງານບຸນດົນຕີຢູ່ຕາມທ້ອງຖະໜົນໃນຊຸມວັນບຸນເຕັດ ທັງໄດ້ຖືກຖ່າຍທອດໃນໂຮງຮຽນອີກດ້ວຍ
 ບັນດາສິລະປິນສັງກັດສະໂມສອນຂັບສຳຫ໋າຍຟ່ອງທຳການສະແດງ |
ໃນຊຸມວັນຕົ້ນລະດູບານໃໝ່ ຫຼື ໃນໂອກາດບຸນເຕັດ ແຂກທ່ອງທ່ຽວມາຢາມນະຄອນຫ໋າຍຟ່ອງ ລ້ວນແຕ່ຕົກສະເງິເມື່ອໄດ້ພົບເຫັນກອງສິລະປະຂັບສຳໂດຍບັນດາສິລະປິນສັງກັດສະໂມສອນຂັບສຳຫ໋າຍຟ່ອງທຳການສະແດງຢູ່ສວນດອກໄມ້ທີ່ໃຈກາງນະຄອນຫຼືໃນເຂດຖະໜົນຍ່າງ ຕາມບາກ.ທຳນອງດົນຕີທີ່ລຽບງ່າຍພ້ອມກັບສຽງຊໍ, ສຽງເຂຍໃນທ່າມກາງບັນຍາກາດຂອງລະດູບານໃໝ່ອັນດູດດື່ມ. ອ້າຍເລຮວ່າງຢາງແຂກທ່ອງທ່ຽວມາຈາກຮ່າໂນ້ຍ ເປີດເຜີຍວ່າ:
“ເມື່ອໄດ້ຮັບຟັງພວກນັກສິລະປິນສິແດງສິລະປະພື້ນເມືອງ,ພິເສດແມ່ນຂັບສຳຂ້າພະເຈົ້າຮຸ້ສຶກວ່າມີຄວາມຕື້ນຕັນໃຈແລະ ເຫັນວ່ານີ້ແມ່ນຈຸດວັດທະນະທຳຄວນໄດ້ຮັບການເສີມຂະຫຍາຍແລະແຜ່ກະຈາຍ. ປັດຈຸບັນທຸກໆຄົນກໍ່ລ້ວນແຕ່ເຊື່ອມຕົວເຂົ້າກັບບັນຍາກາດຟົດຟື້ນມ່ວນຊື່ນຂອງ ລະດູບານໃໝ່ຢູ່ປະເທດຊາດ, ຂອງສະໄໝເສດຖະກິດຕະຫຼາດ. ເມື່ອໄດ້ຟັງຄືນສຽງເພງພື້ນເມືອງເມື່ອກ່ອນນີ້ ເຮົາຮູ້ສຶກຕື້ນຕັນໃຈແລະເພີດເພີນທີ່ສຸດ”.
ສະໂມສອນຂັບສຳຫ໋າຍຟ່ອງບໍ່ພຽງແຕ່ສະແດງຢູ່ເວທີສະແດງໃນໂຮງລະຄອນ ຫຼື ສູນວັດທະນະທຳເທົ່ານັ້ນ ຫາກຍັງສະແດງຢູ່ຫຼາຍເຂດຄືຖະໜົນຍ່າງຕາມບາກ, ສວນດອກໄມ້ ຍ່າແກ່ນ, ສວນດອກໄມ້ນະຄອນ... ສຳລັບຊາວຫ໋າຍຟ່ອງແລ້ວສິລະປະຂັບສຳໄດ້ກາຍເປັນສິ່ງທີ່ໃກ້ຊິດຕິດແທດ. ນາງຟ້າມທິຫ໋າຍອ໊ຽນ ຊາວນະຄອນຫ໋າຍຟ່ອງຖືວ່າ:
“ຜ່ານທຳນອງເພງຂັບສຳ,ຂ້າພະເຈົ້າເຫັນວ່າປະເພດສິລະປະພື້ນເມືອງຂອງຫວຽດນາມໄດ້ຖືກຖ່າຍທອດມາແຕ່ດົນນານແລ້ວ. ຂ້າພະເຈົ້າຊົມຊອບປະເພດສິລະປະນີ້ ແລະຫວັງວ່າ ຈະໄດ້ຈັດຕັ້ງການສະແດງຂັບສຳຫຼາຍກວ່າອີກເພື່ອໃຫ້ໄວໜຸ່ມມີຄວາມເຂົ້າໃຈ ແລະ ເມົາມົວສິລະປະພື້ນເມືອງຂອງຊາດຫວຽດນາມ”.
ຂັບສຳແມ່ນປະເພດສິລະປະທີ່ເຄີຍສະແດງຢູ່ພາກເໜືອເມື່ອກ່ອນນີ້. ຊຸດເຄື່ອງດົນຕີໃນສິລະປະຂັບສຳລວມມີຊໍ, ພິນສາຍດຽວ, ກອງ, ເຂຍ... ສຽງດົນຕີແລະທຳນອງເພງຂັບສຳທີ່ລຽບງ່າຍໄດ້ຊ້ອນແຝງບັນດາແນວຄິດວັດທະນະທຳມະນຸດທີ່ເລິກເຊິ່ງ. ສຽງເພງຂັບສຳເຄີຍແມ່ນບັນດາຄຳພະຫຍາ, ຄຳສຸພາສິດຫຼືຄຳກອນທີ່ໃກ້ຊິດສະໜິດສະໜົມກັບຜູ້ຟັງແລະມີຄວາມຫຼາກຫຼາຍສີສັນທາງດ້ານເນື້ອໃນຈາກການອວຍພອນສຸຂະພາບຍ້ອງຍໍສັນລະເສີນບ້ານເກີດເມືອງນອນປະເທດຊາດ, ຍ້ອງຍໍສັນລະເສີນຄຸນງາມຄວາມດີຂອງພໍ່ແມ່, ສັນລະເສີມຄວາມຮັກຂອງຄູ່ບ່າວສາວ... ອ້າຍດັ້ງດຶກຕ໊າມ ສັງກັດສະໂມສອນຂັບສຳຫ໋າຍຟ່ອງໃຫ້ຮູ້ວ່າ:
“ວັດທະນະທຳຂັບສຳແມ່ນວັດທະນະທຳພື້ນເມືອງວັດທະນະທຳບູຮານຂອງປູ່ຍ່າຕາຍາຍເມື່ອກ່ອນນີ້. ເຂົາເຈົ້າໄດ້ນຳສຽງເພງຂັບສຳມາສະແດງເຢາະເຢີ້ຍ ທັງມີລັກສະນະສຶກສາອົບຮົມ. ໃນການປະຕິວັດຂັບສຳກໍ່ແມ່ນປະເພດສິລະປະທີ່ມີລັກສະນະໂຄສະນາຕື້ນຕົວປະຕິວັດຢ່າງສູງສຸດ”.
ຜູ້ທີ່ມີຄຸນງາມຄວາມດີໃນການສ້າງຕັ້ງສະໂມສອນຂັບສຳຫ໋າຍຟ່ອງແລະປະກອບເຫື່ອແຮງຢ່າງຫຼວງຫຼາຍໃຫ້ແກ່ການອະນຸລັກຮັກສາໂຄສະນາສິລະປະຂັບສຳເວົ້າລວມນັ້ນແມ່ນນັກສິລະປະການພື້ນເມືອງດ່າວແບັກລິງ. ມາຮອດປັດຈຸບັນມີສະໂມສອນຂັບສຳຫຼາຍແຫ່ງໄດ້ຮັບການສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນຢູ່ທ້ອງຖິ່ນ ໃນນັ້ນໄດ້ມີການໜູນຊ່ວຍຂອງນັກສິລະປະການດ່າວແບັກລິງ.
“ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ໄປຫຼາຍແຫ່ງ ແນະນຳໃຫ້ທຸກໆຄົນດຳເນີນຊີວິດກ່ຽວກັບວິຊາສະເພາະແລະ ສ້າງຕັ້ງສະໂມສອນ. ມາຮອດປັດຈຸບັນສະໂມສອນຫຼາຍແຫ່ງໄດ້ເຄື່ອນໄຫວຢ່າງແຂງແຮງແລະມີຄວາມຫວັງຕໍ່ການພັດທະນາຢ່າງເຂັ້ມແຂງແລະເສີມຂະຫຍາຍສິລະປະຂັບສຳ. ຢູ່ບໍ່ວ່າແຫ່ງໃດທີ່ປາກົດມີສິລະປະຂັບສຳຂ້າພະເຈົ້າກໍ່ມີໜ້າເພື່ອເຂົ້າຮ່ວມ”.
ປີ 2012 ນັກສິລະປະການ ດ່າວແບັກລິງ ໄດ້ເລີ່ມນຳສິລະປະຂັບສຳເຂົ້າໃນໂຮງຮຽນພິການຕາຫ໋າຍຟ່ອງ ແລະ ມາຮອດປີ 2019 ລາວສືບຕໍ່ສົມທົບກັບໂຮງຮຽນວັດທະນະທຳສິລະປະຊັ້ນກາງຫ໋າຍຟ່ອງເປີດຊຸດຮຽນຂັບສຳໃຫ້ແກ່ນັກສຶກສາ. ປັດຈຸບັນຂັບສຳໄດ້ຖືກທຳການສະແດງບົນເວທີໃນບັນດາລາຍການສະແດງສິລະປະຮັບໃຊ້ແຂກທ່ອງທ່ຽວ, ຖືກນຳເຂົ້າໂຮງຮຽນ ແລະ ນັບມື້ນັບແຜ່ກະຈາຍໃນຊີວິດທາງດ້ານຈິດໃຈຂອງປະຊາຊົນ.