ชนเผ่าเซอดังในชุดพื้นเมืองร่วมงานเทศกาลของชุมชน(photo internet)

ในชมรมชาวเซอดังรวม5กลุ่มท้องถิ่นนั้น ชาวเซอดังกลุ่ม เซอแตง เตอดร้า เมอเนิม ฮาลัง ต่างมีอาชีพทอผ้าพื้นเมืองดั้งเดิมเพื่อผลิตเครื่องนุ่งห่มใช้เองในครอบครัว สำหรับกี่ทอผ้าที่ใช้นั้นเป็นแบบกี่เดียวกันกับชนเผ่าบานาหรือยารายที่ส่วนใหญ่ทอผ้าที่มีส่วนกว้างขนาด30-80เซนติเมตร ซึ่งเนื่องจากการผลิตผ้าพื้นเมืองใช้เองดังนั้นชุดแต่งกายของชาวเซอดังในแต่ละท้องถิ่นจึงมีแนวโน้มแบบวัฒนธรรมของท้องถิ่นนั้นๆโดยใช้สีครามเข้มเป็นหลัก

สำหรับการออกแบบชุดพื้นเมืองของชาวเซอดังก็จะเป็นไปตามลักษณะวัฒนธรรมแห่งเตยเงวียนคือผู้ชายมีผ้าเตี่ยวและผ้าคลุมหน้าอก ผู้หญิงมีเสื้อแขนกุดและกระโปรงแบบผ้าถุง ผ้าคลุมศรีษะและผ้าคลุมไหล่ ปกติผู้ชายเซอดังจะนุ่งผ้าเตี่ยวอย่างเดียวไม่ใส่เสื้อโดยผ้าเตี่ยวจะมีแถบผ้าทั้งด้านหน้าและด้านหลังยาวถึงข้อเท้า เมื่อมีงานสำคัญเช่นงานเทศกาลก็จะมีผ้าพาดบ่าเพื่อให้ดูแข็งแกร่งยิ่งขึ้น นาง ลิงงา เนีย เกอดาม นักวิจัยวัฒนธรรมชนเผ่าเขตเตยเงวียนได้เผยว่า “ชนเผ่าต่างๆในเตยเงวียนต่างก็มีเอกลักษณ์ในการออกแบบชุดแต่งกายของชนเผ่าตน อย่างชาวจาลายหรือจูรูเสื้อจะมีแขนยาว กระโปรงยาว มีการปักลายตามชายเสื้อและที่หน้าอก ส่วนชาวเซอดังจะใส่เสื้อและกระโปรงสั้นกว่าและมีลายปักที่หลากหลายกว่า”

สำหรับชุดแต่งกายพื้นเมืองที่สมบูรณ์ของสตรีเซอดังนั้นประกอบด้วย เสื้อ กระโปรง ผ้าคลุมไหล่ โดยผ้านั้นถูกทออย่างละเอียดและหลากหลายสีสันโดยเฉพาะสีดำ นาง อีมอน ชาวต.ดั๊ก อาง อ.หงอกโห่ย จ.กอนตุมเผยว่า“ชุดแต่งกายดั้งเดิมของชาวเซอดังคือเสื้อสีขาว กระโปรงสีดำและมีผ้าคาดเอว โดยชาวบ้านจะทอผ้าและตัดเย็บชุดแต่งกายเพื่อใช้เอง”

สำหรับผ้าคลุมไหล่นั้น สตรีเซอดังจะใช้เสมือนเป็นสัญญาณบอกให้หนุ่มๆรู้ว่าตัวเองยังไม่มีครอบครัวเพื่อที่จะเปิดโอกาสให้มาพบปะทำความเข้าใจกัน เมื่อแต่งงานมีครอบครัวแล้ว ผ้าคลุมผืนนั้นจะได้รับการเก็บรักษาเหมือนเป็นของที่ระลึกที่เปี่ยมคุณค่าของผู้หญิง ผ้าคลุมผืนนี้ได้รับการประดับจากผ้าลายพื้นเมืองสองผืนเข้าด้วยกันและมีการปักลายรูปสี่เหลี่ยมข้าวหลามตัดและแต่งด้วยภู่ด้ายสีขาว ดำ แดง นอกจากนี้ผู้หญิงยังชอบใส่เครื่องประดับที่เป็นสายคาดแอวหลากสีพร้อมกำไลทองแดงหรือเงินที่ข้อมือข้อเท้า ต่างหูและสร้อยคอที่ทำจากเงิน

ปัจจุบันนี้ แม้ชีวิตสังคมของชนเผ่าต่างๆในเตยเงวียนรวมทั้งชาวเซอดังได้มีการพัฒนาและผสมผสานเข้ากับยุคสมัย ซึ่งทำให้ชาวบ้านได้มีโอกาสเลือกชุดแต่งกายที่มากมายหลายแบบตามความนิยม แต่ชุดแต่งกายพื้นเมืองของชนเผ่าตนนั้นยังคงเป็นชุดเสื้อผ้าที่ทุกคนต้องมีไว้ใส่ในงานเทศกาลและงานสำคัญๆของชุมชน อันเป็นการช่วยส่งเสริมและอนุรักษ์เอกลักษณ์วัฒนธรรมพื้นเมืองของแต่ละชนเผ่าไว้อย่างสมบูรณ์และคงอยู่ไปอีกนานแสนนาน.