(VOVWorld)-

สัมผัสบรรยากาศของกรุงฮานอยในอดีตด้วยร้านค้าต่างๆในย่านโบราณ ตลาดในโอกาสเทศกาลตรุษเต๊ต  การละเล่นพื้นเมืองของเวียดนาม เช่น การปั้นตุ๊กตาแป้งสี การเล่นหมากเก็บและการทำตั๊กแตนใบไม้   เป็นต้น   ซึ่งเป็นสิ่งที่คุณจะมีโอกาสได้สัมผัสด้วยตัวเองเมื่อเข้าร่วมรายการ “ย้อนอดีตบรรยากาศฮานอย”ที่จัดโดยสำนักงานการท่องเที่ยวกรุงฮานอย ศูนย์อนุรักษ์มรดกทังลอง-ฮานอยและบริษัทหุ้นส่วนการสื่อสารดีซีที่มีขึ้นใน ระหว่างวันที่๓๐ธันวาคม- ๓มกราคมในเขตโบราณสถานหว่างแถ่งทังลอง กรุงฮานอย

เมื่อมาที่นี่ ผู้ชมจะได้สัมผัสบรรยากาศของกรุงฮานอยในอดีต

งานเปิดขึ้นเวลา๙โมงเช้าที่เขตโบราณสถานหว่างแถ่งทังลอง กรุงฮานอย โดยมีผู้เข้าชมทุกวัยมากมาย  รวมทั้ง นักท่องเที่ยวชาวต่างชาติ  เมื่อผ่านประตูใหญ่เข้าไป  ผู้ชมสามารถเห็นรูปจำลองของประตูเมืองโอกวานเจื๋อง ซึ่งเป็น๑ใน๕ประตูเข้าพระราชวังหว่างแถ่งทังลองในอดีต รูปจำลองสีเทาทำด้วยไม้ สูงเกือบ๔เมตร ข้างหลังประตูเมืองคือบ้านเล็กๆสีเหลืองอ่อนและแถวเสาไฟฟ้าที่ทำด้วยเหล็ก  บ้านแต่ละหลังสูงกว่า๒เมตร  ถนนแต่ละสายจะมีป้ายที่เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าพื้นสีครามและตัวอักษรสีขาวที่เป็นชื่อเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของถนนแต่ละสาย  แบบจำลองของตู้รถรางไฟฟ้ามีขนาดเทียบเท่ากับตู้รถรางไฟฟ้าในช่วงทศวรรษที่๗๐และ๘๐ ร้านเบียร์ถังหรือเบียร์สดริมฟุตบาทที่มีป้ายเขียนว่า “๓ห่าวต่อหนึ่งแก้ว”และร้านน้ำชาริมฟุตบาตที่มีโต๊ะไม้สีน้ำตาลและเก้าอี้เตี้ยๆสองสามตัว บนโต๊ะ มีกาน้ำชาและขนมหลายชนิดทำด้วยแป้งข้าวเหนียวและข้าวจ้าว ซึ่งสิ่งเหล่านี้ทำให้ผู้ชมรู้สึกว่า กำลังได้อยู่ในบรรยากาศของกรุงฮานอยในอดีต  นั่งจิบน้ำชาร้อน   นาง บุ่ยแทงถุ๋ย ผู้ชมคนหนึ่งได้เผยว่า  “ มาที่นี่ ฉันรู้สึกว่า กำลังย้อนอดีตสู่วัยเด็ก นานแล้วที่ฉันไม่เห็นรถรางไฟฟ้า  เมื่อตอนเด็กๆ  ฉันชอบนั่งรถรางไฟฟ้ามากและฟังเสียงระฆังแกงแกงของรถรางไฟฟ้าที่แล่นตามถนนสายต่างๆที่เงียบๆ ไม่คึกคักเหมือนในปัจจุบัน”
ในย่านโบรารณแห่งนี้ คณะผู้จัดงานได้สร้างผนังที่ทำจากไม้  โดยมีภาพ๓มิติขนาดใหญ่เกี่ยวกับร้านค้าเล็กๆ เช่น ร้านขายหนังสือเก่า ร้านขายรองเท้า ร้านขายของชำ โดยจัดแสดงสิ่งของต่างๆ เช่น คูปองใช้แทนเงินสด ปิ่นโต เครื่องรับวิทยุเก่าๆ ตลอดจน รถจักรยานยี่ห้อมีฟาหรือท้งเญิด  ซึ่งเป็นทรัพย์สินอันล้ำค่าของครอบครัวชาวฮานอยในช่วงนั้น

การเล่นหมากเก็บได้รับความสนใจของผู้ชมเป็นจำนวนมาก

เขต “การละเล่นพื้นเมือง” อยู่ด้านซ้ายของย่านโบราณต่างๆ ซึ่งเป็นที่ดึงดูดความสนใจของบรรดาผู้เข้าชมเป็นจำนวนมาก  มาที่นี่ ผู้ชมทั้งหลายจะได้เล่นการละเล่นพื้นบ้านต่างๆและทำของเล่นพื้นบ้าน เช่น การปั้นตุ๊กตาแป้งสี และการทำตั๊กแตนใบไม้   บนสนามปูนซิเมนต์  มี๓ถึง๔กลุ่มคนรุ่นใหม่กำลังเล่นหมากเก็บ   ซึ่งเป็นการละเล่นของเด็กๆในสมัยก่อน มีผู้ชมบางคนเป็นผู้สูงอายุก็นั่งเล่นด้วย  นางหว่างถิงา ผู้ชมคนหนึ่งที่อาศัยอยู่ในกรุงฮานอยมา๖๕ปีและนาย เจิ่นดังฮวี นักศึกษาของมหาวิทยาลัยฮานอยได้เผยว่า
“ตอนเด็ก ทุกๆวัน  ฉันกับเพื่อนๆจะเล่นหมากเก็บ  ห้าหกสิบปีแล้ว ฉันไม่มีโอกาสเล่นหมากเก็บ จนถึงเดี๋ยวนี้ ฉันยังไม่ลืมวิธีเล่น ฉันดีใจมากเมื่อมาที่นี่  ฉันรู้สึกเหมือนได้กลับสู่วัยเด็ก  ฉันอยากให้มีการจัดงานแบบนี้มากขึ้นเพื่อให้ฉันมีโอกาสพาลูกหลานมาสัมผัสกับการละเล่นพื้นเมืองต่างๆเพื่อให้พวกเขารู้จักเกี่ยวกับวัยเด็กของพ่อแม่”
 “พ่อแม่ของผมได้เล่าเรื่องการเล่นหมากเก็บให้ลูกๆฟังหลายครั้งแล้ว เพราะในตอนยังเด็ก ท่านทั้งสองชอบเล่นหมากเก็บ  แต่เด็กๆอย่างพวกผมสมัยนี้ไม่รู้เล่นเกมส์นี้เลย  มาที่นี่ ผมได้รับการสอนวิธีการเล่นและเล่นได้ง่ายมาก  การละเล่นนี้ถือเป็นความท้าทายภูมิปัญญา  มีบางครั้งผมชนะแล้วแต่ก็ไม่รู้ว่าตนชนะ ”

การทำตั๊กแตนใบไม้

ข้างๆนั้นมีอาสาสมัคร๓ถึง๔คนกำลังสอนให้เด็ก๕คนวิธีการปั้นตุ๊กตาแป้งสี และการทำตั๊กแตนใบไม้   เมื่อได้รับแจกแป้งสีและได้ฟังการสอนของอาสาสมัครหลายคน เด็กๆก็สามารถปั้นตุ๊กตาที่น่ารักๆได้  เด็กชาย เหงวียนต๊วนแอง นักเรียนของโรงเรียนประถมศึกษานามแถ่งกงได้เผยว่า  “ผมชอบปั้นตุ๊กตาแป้งสี ผมปั้นลูกหมูสีชมพู ผมจะเอาไปฝากให้พี่ของผมครับ”
ส่วนนางโงถิเลวี๊ยน ผู้ชมคนหนึ่งได้บอกว่า “กรุงฮานอยมีสนามเด็กเล่นที่ทันสมัยหลายแห่งแต่เสียดายมากๆที่ไม่มีสนามเด็กเล่นเกี่ยวกับการละเล่นพื้นบ้าน  วันนี้ ดิฉันดีใจมากที่มีการจัดรายการใหญ่อย่างนี้ขึ้น  ซึ่งเป็นโอกาสเพื่อให้ลูกๆของดิฉันรู้จักเกี่ยวกับการละเล่นพื้นบ้านต่างๆ”
เวลา๑๙น.  หมดเวลาเข้าชม ผู้ที่เข้าชมเริ่มทยอยพาลูกหลานกลับบ้านด้วยความชื่นมื่นและพึงพอใจ   ส่วนเด็กๆบางคนแสดงความเสียใจเนื่องจากอยากเล่นต่ออีก  สำหรับผู้ชมที่สูงอายุและคลุกคลีกับบรรยากาศฮานอยในอดีตมาแล้ว  วันนี้ พวกเขาก็ได้มีโอกาสกลับสู่วัยเด็กของตน  ส่วนเด็กทุกคนได้มีโอกาสรู้จักเกี่ยวกับการละเล่นพื้นเมืองต่างๆที่ไม่เห็นมาก่อน  ซึ่งจะทำให้พวกเขาไม่อาจลืมได้อย่างแน่นอน.

ภาพ๓มิติขนาดใหญ่เกี่ยวกับร้านค้าเล็กๆ เช่น ร้านขายหนังสือเก่า

รถจักรยานยี่ห้อท้งเญิด  ซึ่งเป็นทรัพย์สินอันล้ำค่าของครอบครัวชาวฮานอยในช่วงนั้น