(VOVworld)-ភូមិ Cat Cat ជាទីកន្លែងមិនអាចរំលង បានក្នុងដំណើររបស់ភ្ញៀវទេស
ចរណ៌ពេលមកដល់ Sa Pa នៅខេត្ត Lao Cai ជាទីកន្លែងដែលមិនត្រឹមតែមានទស្ស
នីយភាពធម្មជាតិស្រស់បំព្រងប៉ណ្ណោះទេ ថែមទាំងជាទីរស់នៅរបស់ជនជាតិ Mong
ទៀតផង។

ភូមិ Cat Cat (រូបថតៈ​Internet)

        ពីទីរួមស្រុក ឆ្លងកាត់តំបន់ផ្សារវប្បធម៌ Sa Pa ធ្វើដំណើរដោយថ្មើជើង ចម្ងាយ
ផ្លូវប្រវែងជាង២គីឡូម៉ត្រគឺមកដល់ភូមិ Cat Cat។ ចំណុចដូចគ្នារវាងភូមិនិមួយៗនៅ
ទីនេះគឺតំបន់វាលទំនាបនិងផ្លូវតូចៗខ្វាតខ្វែង។ បន្ទាប់ពីធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ក្លោងទ្វា ភ្ញៀវទេសចរណ៌អាចឃើញភ្លាម ហាងលក់វត្ថុអនុស្សាវរីយ៌របស់ ជនជាតិ Mong ជា
ច្រើនដោយផ្សារភ្ជាប់ជាមួយមុខរបរសប្បកម្មប្រពៃណី។ នេះជាភូមចំណាស់ពីយូរ
រលង់មកហើយរបស់ជនជាតិ Mongនិងមុខរបរសិប្បកម្មប្រពៃណីរបស់ជន​ជាតិ
Mong  កាន់តែទាក់ទាញអារម្មណ៌របស់ភ្ញៀវអន្តរជាតិ។ កន្សែងប៉ាក  សំពត់ផ្កា
ចំរុះព័ណរបស់ជនជាតិ Mong ឬកងដៃធ្វើពីប្រាក់សុទ្ធ​តែធ្វើពីបាតដៃដ៏ប៉ិនប្រសប
របស់ជនជាតិ Mong នៅទីនេះ។

កន្លែងលក់វត្ថុអនុស្សាវរីយ៌ ១នៅភូមិ​ Cat Cat (រូបថតៈ Internet)

        មុខរបរតម្បាញ់ចរបាប់ដោយមានព័ណចំរុះជាចំណុចទាក់ទាញក្រសែភ្នែក របស់ភ្ញៀវទេសចរណ៌ពេលមកដល់ភូមិCat Cat។ រូបភាពស្រ្តី Mong អង្គុយប៉ាក
នៅមុខខ្លោងទ្វាផ្ទះ ឬអង្គុយក្រោមដើមឈើតាមផ្លូវអាចឆ្លុះបញ្ជាំងពី​កម្លាំងរស់របស់
មុខរបរប៉ាកប្រពៃណីនេះ។ពេលចូលមកលេងផ្ទះ១នៅតាមមាត់ផ្លូវភូមិជួបជាមួយ
បងស្រី Thao Thi Si ដែលកំពុងផ្តោតអារម្មណ៌ធ្វើខ្សែក្រវាត ជាឧបការសំលៀក បំពាក់របស់ជនជាតិ Mong។ បងស្រីនិយាយថា៖

        "ធ្វើរបរនេះគឺត្រូវធ្វើ។ ជនជាតិ​Mong ធ្វើរបរនេះនឹងមានអាវពាក់ ១ឆ្នាំ
ធ្វើបានពីរសម្រាប់ទេ។ ធ្វើយូរណាស់។ ឈុតនេះខ្ញុំធ្វើបាន៣ខែហើយ។ មាន
ភ្ញៀវមកដល់ច្រើនគឺសប្បាយណាស់"។

        ចំពោះលោកយាយ Vang Thi Tung ក៏កំពុងត្បាញ់នៅក្បែកីតម្បាញ់តូច១ ។លោកយាយបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយរបរតម្បាញ់ក្រណាត់ បានសំណេះសំណាល
ថា៖

        "ត្បាញ់ដើម្បីដេអាវឲ្យកូន។ អាវទៅធ្វើការ​អាវដើរលេងគឺដូចគ្នាទេ។
ត្បាញ់គឺពិបាក។ ចេះអាចធ្វើបាន បើមិនចេះមិនអាចធ្វើបានទេ។ ឪពុកម្តាយ
បង្ហាត់ បង្រៀនទើបចេះ។ ធ្វើហើយមិនលក់ទេ ទុកសម្រាប់ពាក់ប៉ុណ្ណោះ"។

កុមារនៅភូមិ Cat Cat កំពុងលេងល្បែង (រូបថតៈ Internet)

        នៅភូមិ Cat Cat មាន កន្លែង១​សម្រាប់ឧទ្ទេសនាម និងលក់ផលិតផលប្រពៃ
ណីរបស់ជនជាតិ Mong។ ទីកន្លែងលក់មិនធំទេ ប៉ុន្តែក៏សម្តែងបានបាត ដៃ ដ៏ប៉ិន
ប្រសបរបស់ស្រ្តីនៅតំបន់ពៃ្រភ្នំ តាមរយៈសំលៀកបំពាក់ជនជាតិ ឬក៏គំរូ​បាក សិប្ប
កម្ម។ ក្រៅពីនោះ ចម្លាក់លើថ្មក៏ជាមុខរបរស្ថិតស្ថេរគង់វង្សជាច្រើនជំនាន់មមក។ យុវជនម្នាក់ឈ្មោះ Pao ធ្វើមុខរបរនេះជាច្រើនឆ្នាំបាននិយាយថា៖

        “តាមពិតប្អូនចូលចិត្តគឺប្អូនធ្វើ ។ មិនស្រួលទេ ប្អូនឆ្លាក់បានរូបជនជាតិ
Mong ច្រើនហើយ។ កាន់តែពិបាកកាន់តែជក់ចិត្ត"។

        ក្រៅពីមុខរបរត្បាញ់  និងចម្លាក់ថ្ម ភូមិនៅមានមុខរបរ ឆ្លាក់ប្រាក់ប្រពៃ​ណី។ ភាគីច្រើនគឺគ្រឿងអង្ការដូចជា កងដៃ ចិញ្ជៀនជាដើម។ ដំណើរការ កែច្នៃប្រាក់
របស់ជន Mong មិនស្រួលទេ គឺត្រូវឆ្លងកាត់តំណាក់កាលធ្វើច្រើន ទើបចេញ
ផលិតផល។

        ភូមិ Cat Cat រួមជាមួយភូមិ Den Narin នៅ សាប៉ា គឺមានលក្ខណៈភូមិ ទេសរចរណ៌វប្បធម៌មួយ។ ផ្លូវគមនាគម ផ្ទះស្នាក់នៅក៏ពោពេញទៅដោយលក្ខ ណៈវប្បធម៌របស់ភូមិជនជាតិ Mong៕