เกษตรกรในฟาร์ม (vietnamplus)

ในตลอด 30 ปีของการปฏิบัติภารกิจแห่งการเปลี่ยนแปลงใหม่ ผลสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ของเวียดนามคือสามารถลดความยากจนได้อย่างยั่งยืน รวดเร็ว และแก้ไขปัญหาความยากจนในขั้นพื้นฐาน ตามรายงานของทบวงสถิติ ในตลอด 30 ปีที่ผ่านมา จากการขยายตัวอย่างรวดเร็วได้ทำให้มีผู้ที่หลุดพ้นจากความยากจน 30 ล้านคน ด้วยอัตราความยากจนตามมาตรฐานความยากจนที่ลดลงอย่างเข้มแข็งจากร้อยละ 58.1 เมื่อปี 1993 ลงเหลือร้อยละ 14.5 เมื่อปี 2008 และต่ำกว่าร้อยละ 5 เมื่อปี 2015 จนถึงปี 2016 เวียดนามได้ใช้มาตรฐานความยากจนใหม่ตามมาตรฐานความยากจนหลายมิติจึงทำให้อัตราคนจนในทั่วประเทศได้ลดลงเหลือร้อยละ 4

ยังคงมีช่องว่างด้านรายได้ระหว่างกลุ่มชุมชนต่างๆ

แต่อย่างไรก็ตาม ในกระบวนการพัฒนา เนื่องจากหลายสาเหตุจึงทำให้ช่องว่างระหว่างคนรวยกับคนจนยังไม่ลดลงตามเป้าประสงค์ ผลการวิจัยเกี่ยกกับสถานการณ์ความไม่เสมอภาคในเวียดนาม ซึ่งจัดทำโดยองค์การ NGO Oxfam ได้แสดงให้เห็นว่า รายได้ภายในหนึ่งปีของกลุ่มคนรวยที่สุด 210 คนในเวียดนามสามารถทำให้คนจน 3.2 ล้านคนหลุดพ้นจากความยากจน ดัชนีวัดความไม่เสมอภาค เช่น Gini ซึ่งพิจารณารายได้ของกลุ่มคนรวยร้อยละ 10 เมื่อเทียบกับกลุ่มคนจนร้อยละ 10 ก็แสดงให้เห็นถึงความไม่เสมอภาคมราเพิ่มมากขึ้น ช่องว่างเกี่ยวกับรายได้ระหว่างเขตชุมชนและพื้นที่ทางภูมิศาสตร์นับวันขยายกว้างมากขึ้น โดยเฉพาะในภาคเหนือ เขตเตยเงวียนและภาคเหนือตอนกลาง ในขณะเดียวกัน ดัชนีราคาผู้บริโภคหรือซีพีไออาจผันผวน จนนำไปสู่ความสามารถเข้าถึงการบริการขั้นพื้นฐานของคนจนลดลง โดยเฉพาะในด้านสาธารณสุขและการศึกษา นาย บุ่ยกงเค้ จากสมาพันธ์วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีฮานอยได้แสดงความเห็นว่า “ช่องว่างด้านสาธารณสุขเป็นด้านที่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน โดยคนจนยังคงรอคอยการช่วยเหลือจากภาครัฐ มิใช่การจ่ายเงินจำนวนมากเพื่อให้ได้รับการรักษาโรคด้วยคุณภาพสูง มีครอบครัวยากจนที่ไม่เข้าร่วมการประกันสาธารณสุข ต้องขายที่อยู่อาศัยทั้งหมด ครอบครัวต้องย้ายไปอยู่ที่อื่นเนื่องจากโรคร้าย นั่นคือความยากลำบากของคนจน แต่สำหรับคนรวยและผู้ที่มีรายได้ปานกลางยังคงมีเงื่อนไขอย่างเพียงพอเพื่อได้รับการรักษาที่มีคุณภาพสูง”

ฟาร์มเลี้ยงไก่ (vietnamplus)

ความก้าวหน้าและความยุติธรรมสังคมมีความผูกพันกับการขยายตัวด้านเศรษฐกิจ

ช่องว่างระหว่างคนรวยกับคนจนเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ในเศรษฐกิจเชิงตลาด แต่ช่องว่างระหว่างคนจนกับคนรวยต้องอยู่ในระดับที่สามารถค้ำประกันสวัสดิการสังคมและรักษาเสถียรภาพทางสังคม ซึ่งกองทุนเพื่อคนจนของแนวร่วมปิตุภูมิเวียดนามได้มีส่วนร่วมต่อความพยายามนี้ โดยตั้งเป้าไว้ว่า ไม่เพียงแต่ให้การช่วยเหลือคนจนในการก่อสร้างที่อยู่อาศัยและสนับสนุนเงินทุนเท่านั้น หากยังต้องให้การช่วยเหลือคนจนในการเข้าถึงวิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี และข้อมูลในชีวิตสังคมเพื่อรับรู้ถึงวิธีการทำมาหากินและมีความมุ่งมั่นก้าวรุดหน้าไปเพื่อหลุดพ้นจากความยากจนในชีวิตอย่างยั่งยืนอีกด้วย นาง เจืองถิหงอกแอง รองประธานแนวร่วมปิตุภูมิเวียดนามและรองหัวหน้าคณะกรรมการระดมเงินทุนให้แก่กองทุนเพื่อคนจนได้แสดงความเห็นว่า “พวกเรามักจะสร้างความผูกพันกับโครงการเป้าหมายเพื่อให้การช่วยเหลือโครงการเพิ่มเติม เช่นโครงการแก้ปัญหาความยากจนของอำเภอยากจนตามมติ 30 เอของรัฐบาล หรือให้การช่วยเหลือครอบครัวยากจนในอำเภอยากจนตามมติ 167  ก่อสร้างที่อยู่อาศัยให้แก่อำเภอยากจน แนวร่วมฯประสานกับทางการปกครองท้องถิ่น มอบหมายหน้าที่ให้แก่สมาชิกของสหภาพแรงงาน ให้การช่วยเหลือจุนเจือกันตามกลุ่มและคณะฯเพื่อให้การช่วยเหลือเป็นไปอย่างพร้อมเพรียง”

ตามความเห็นของนาย บุ่นสีเหล่ย รองหัวหน้าคณะกรรมาธิการด้านสังคมแห่งรัฐสภา การปฏิบัติความยุติธรรมทางสังคมอย่างพร้อมเพรียงต้องมีความผูกพันระหว่างนโยบายขยายตัวด้านเศรษฐกิจกับนโยบายสังคม พร้อมทั้งพัฒนาเศรษฐกิจควบคู่กับการค้ำประกันและยกระดับคุณภาพชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนอย่างต่อเนื่อง ทำให้ประชาชนได้ใช้ผลงานของภารกิจการเปลี่ยนแปลงใหม่และการสร้างสรรค์สังคมนิยมให้ดีขึ้น “ปฏิบัติโอกาสความเสมอภาคเพื่อแก้ไขปัญหาแรงงาน งานทำและรายได้ให้แก่แรงงานเป็นอย่างดีเพื่อสร้างโอกาสให้ทุกคนได้ศึกษา มีรายได้ที่เหมาะสม ค้ำประกันเงื่อนไขงานทำที่ปลอดภัย มีเงื่อนไขอย่างเพียงพอเพื่อผลิต เน้นสร้างงานทำให้แก่แรงงานในภาคการเกษตร ซึ่งการแก้ไขปัญหาเหล่านี้หมายความว่า พวกเราเน้นแก้ปัญหาความยากจน ผลักดันการขยายตัวและลดช่องว่างระหว่างคนรวยกับคนจน นี่คือมาตรการที่สำคัญเป็นอย่างยิ่ง”

เวียดนามกำลังปฏิบัตินโยบายสวัสดิการสังคมและลดช่องว่างระหว่างคนรวยกับคนจนให้ดีขึ้น การแก้ไขปัญหานี้และค้ำประกันความยุติธรรมทางสังคมจะเป็นรากฐานเพื่อพัฒนาสังคมอย่างยั่งยืนในระยะต่อไป.