ศาลเตื่องเฟียวถูกสร้างขึ้นในปี 1430 และระหว่างช่วงศตวรรษที่ 17-20 ได้ผ่านการบูรณปฏิสังขรณ์หลายครั้งจึงมีความสวยงามโอ่อ่าดังเช่นทุกวันนี้

ศาลเตื่องเฟียวบูชาเทพเจ้าประจำหมู่บ้านคือ “ต๋าน เวียน เซิน ทั้นห์” หรือ เซิน ติงห์ และ “กว้าน เซิน ถั่นห์ หว่าง” ซึ่งเป็พระชามาดาหรือลูกเขยของพระเจ้า ดิงห์ เตียน ห่วาง  “ต๋าน เวียน เซิน ทั้นห์” แปลว่าเทพเจ้าที่ดูแลภูเขา ต๋าน เวียน หรือเขา บา หวี่ ซึ่งยังเป็นเทพเจ้าอันดับที่หนึ่งในเทพเจ้าอมตะ 4 องค์ตามคติความเชื่อของเวียดนาม ได้แก่ เทพเจ้าที่ดูแลภูเขา ต๋าน เวียน เทพเจ้า ย้อง เทพเจ้า จื๋อ ด่ง ตื๋อ และเจ้าแม่เลียว หั่งห์

ศาลเตื่องเฟียวหันไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ ด้านหน้ามีภูเขาบา หวี่ ที่มีศาลบูชา “ต๋าน เวียน เซิน ทั้นห์”  ชาวบ้านเล่าว่าในบริเวณนี้เองที่ท่านเห็นชาวบ้านยากจนแต่ซื่อสัตย์ เกิดความเมตตาจึงมาสอนชาวบ้านปลูกข้าวและจับปลาจนมีชีวิตที่ดีขึ้น  การจับปลาที่ท่านสอนมีความพิเศษตรงที่ใช้ไม้ยาวผูกสุ่มอยู่ปลายไม้และปักลงเพื่อจับปลา  นายควด วัน ถิ่งห์ หัวหน้ากลุ่มดูแลสถานที่ทางวัฒนธรรมของหมู่บ้านเตื่องเฟียว เล่าว่า

 “มีเรื่องเล่าปากต่อปากว่าในปี 1432 ต๋าน เวียน เซิน ทั้นห์มาสอนชาวบ้านจับปลาโดยใช้ไม้ผูกสุ่ม  ท่านมาจับปลากับชาวบ้านและอยู่ทานข้าวสังสรรค์กับชาวบ้านคืนนั้น หลังจากนั้นชาวบ้านจุดคบเพลิงจัดงานส่งท่านกลับไปยังเขา บา หวี่  เมื่อท่านมาถึงชุมชน ก่อ ลก อยู่ๆ ก็เกิดลมพัดแรง และปรากฏเมฆห้าสีให้ท่านเหาะไปที่ภูเขา  ชาวบ้านเห็นอย่างนั้นจึงบอกว่าเป็น เตื่อง เฟียว หรือ ลมดี  ตั้งแต่นั้นมาหมู่บ้านนี้ถูกเปลี่ยนชื่อจาก แก๋ แกว้ว แก๋ กวี้ด แก๋ เมอ เป็นเตื่องเฟียว”

ประตูเข้าศาลเตื่องเฟียว

ศาลเตื่องเฟียวมีสถาปัตยกรรมโดดเด่น ไม่เหมือนศาลที่ไหน กล่าวคือ ศาลสร้างจากไม้ชาด หินศิลาแลง และดินเผา ประกอบด้วยสองส่วนหลักคือ ประตู และตัวศาลเจ้า ประตูมีสองเสา โดยฐานมีลายระบาย ตัวเสามีลายนูน และมีคำภาษาฮั่นที่มีเนื้อหาสดุดี ต๋าน เวียน เซิน ทั้นห์  ส่วนตัวศาลเจ้าแบ่งเป็น 5 ห้อง ยาว 20 เมตร กว้าง 10 เมตร เป็นทั้งสถานที่บูชาและที่จัดกิจกรรมของชุมชน ห้องโถงของศาลมีแท่นบูชา ต๋าน เวียน เซิน ทั้นห์  ที่แกะสลักรูปมังกรคู่โบยบินบนฟ้าอย่างวิจิตรและลูกกรงลายมังกร นายเหงวียน ฮวี หง๊อก ชาวบ้านตำบลติ๊กซาง ซึ่งเป็นผู้จัดตั้งชมรมฮวงจุ้ยเมืองด่วาย กล่าวว่า

คุณค่าทางสถาปัตยกรรมของศาลเตื่องเฟียวอยู่ที่ตัวศาลเจ้า ซึ่งมีรูปทรงประยุกต์จากทรงบ้านใต้ถุนสูง มีความประณีต อ่อนช้อย ปลายหลังคาโค้งงอน  บนหลังคาประดับด้วยมังกรคู่ สองข้างประดับรูปตัวกิ่ม (สัตว์ทะเลในจินตนการของคนเวียดนาม) และจระเข้  ศาลเตื่องเฟียวยังมีรูปแกะสลักสัตว์มงคลเช่น มังกร กิเลน หงส์ เทพนารีขี่มังกร แห่ของไหว้ไปศาลา เป็นต้น  ปัจจุบันศาลเตื่องเฟียวยังมีโบราณวัตถุที่สำคัญ เช่น สะเหรี่ยงสามตัว  พระราชบัลลังก์สมัยศตวรรษที่ 18 สามองค์ แท่นบูชาสมัยศตวรรษที่ 20 ถาดสมัยศตวรรษที่ 19 และพระราชโองการแต่งตั้งขุนนาง

งานเทศกาลของศาลเตื่องเฟียวมีขึ้น 4 ครั้งใน 1 ปี โดยเทศกาลวันเพ็ญเดือนหนึ่งตามจันทรคติ (ซึ่งเป็นวันคล้ายวันเกิดของ ต๋าน เวียน เซิน ทั้นห์) เป็นเทศกาลที่ใหญ่ที่สุด จัดขึ้น 3 วัน ตั้งแต่วันที่ 14 ถึง 16 เดือนหนึ่ง ซึ่งวันที่ 15 เป็นวันสำคัญที่สุด  นายเหงวียน ซวี ตุ๊ก ชาวบ้านเตื่องเฟียว เล่าว่าเราจัดเทศกาลทุกปี แต่จะจัดงานใหญ่ทุกๆสองปี  ส่วนปีชวด ปีมะเมีย ปีเถาะ และปีระกา จะจัดงานใหญ่ป็นพิเศษ  พิธีไหว้เทพเจ้าจะจัดที่ศาลา  ส่วนงานรื่นเริงจะมีการแสดงและการละเล่นพื้นเมือง การแข่งขันหุงข้าว การเล่นแบดมินตันและปิงปอง  ชาวบ้านในหมู่บ้านรอบๆ และในอำเภอเมืองเซิน เติย มาร่วมงานเทศกาลอย่างคึกคัก

ผ่านการเปลี่ยนแปลงของประวัติศาสตร์ ศาลเตื่องเฟียวยังคงอยู่คู่กับแม่น้ำติ๊ก เป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจให้ชาวบ้านเตื่องเฟียว จากการคุ้มครองขอเทพประจำหมู่บ้านหรือ ต๋าน เวียน เซิน ทั้นห์ ศาลเตื่องเฟียวที่มีคุณค่าทั้งทางวัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ และศิลปะ เป็นสถาปัตยกรรมที่เป็นเอกลักษณ์ของเมืองดว่าย สมควรที่ได้รับการยกย่องเป็นโบราณสถานพิเศษแห่งชาติ.