นางสาวเดื่องกิมห่ง (ซ้าย)

เมื่อ 10 ปีก่อน มีเยาวชนเวียดนามในอาเซียนเรียนภาษาเวียดนามเพียงร้อยละ 50 เท่านั้น แต่ปัจจุบันนี้ได้เพิ่มขึ้นเป็นร้อยละ 70 หลายคนเรียนเพราะอยากรู้ภาษาต่างประเทศอีกภาษาแต่บางคนเรียนก็เพื่อเปิดโอกาสในการกลับประเทศศึกษาและหางานทำในประเทศเวียดนามหรือเพื่อค้นคว้าวัฒนธรรมและประวัติศาสตร์รากเหง้าของตนที่เป็นลูกหลานของมังกรและนางฟ้า

นางสาวเดื่องกิมห่ง อายุ 19 ปีจากประเทศกัมพูชา แม้ยังพูดภาษาเวียดนามได้ไม่คล่องนัก โดยสามารถใช้คำที่ง่ายๆเท่านั้นแต่ก็อยากใช้ภาษาเวียดนามเพื่อเล่าให้เราฟังถึงความลำบากในช่วงแรกที่เธอเรียนภาษาเวียดนามจนถึงช่วงที่เธอสามารถเขียนได้ อ่านได้ พูดได้และเข้าใจได้ และเธอบอกว่า สิ่งที่คุ้มค่าที่สุดคือได้อยู่ใกล้ชิดกับญาติๆชาวเวียดนามและเข้าใจประเทศเวียดนามที่เป็นบ้านเกิดเมืองนอนของเธอมากขึ้น            “การเรียนภาษาเวียดนามช่วยให้หนูสามารถคุยกับปู่ย่าตายาย ญาติพี่น้องและเพื่อนบ้านถ้าหากกลับมาเยี่ยมบ้านเกิด หนูรู้สึกดีใจมากและชอบมาก และก็ตั้งใจเรียนภาษาเวียดนามให้เก่ง หนูคิดว่า เศรษฐกิจเวียดนามกำลังพัฒนาอย่างรวดเร็ว หนูเรียนภาษาเวียดนามก็เพื่อจะมาเรียนสาขาเศรษฐศาสตร์ต่อที่เวียดนาม เพราะในอนาคต เวียดนามจะเป็นประเทศที่มีเศรษฐกิจพัฒนามากที่สุดในเอเชีย”

คุณเจิ่นเหวียดท้าย

ส่วนคุณเจิ่นเหวียดท้าย อายุ 23 ปีจากประเทศไทยได้เล่าว่า คุณปู่ตั้งชื่อเวียดนามให้ โดยหวังว่า ลูกหลานแม้เติบโตที่ประเทศไทยแต่ก็ยังมีหัวใจเป็นเวียดนามอยู่ ปู่ย่าตายายและพ่อแม่มีความปรารถนาเพียงอย่างเดียวว่า ลูกหลานจะเรียนภาษาเวียดนามเพื่อสามารถคุยกันด้วยภาษาเวียดนามและอนุรักษ์วัฒนธรรมของคนเวียดนามในครอบครัวเอาไว้            “ตอนเป็นเด็ก ผมไม่เรียนภาษาเวียดนาม แต่เมื่อสองปีก่อน ผมเริ่มอยากศึกษาค้นคว้าเกี่ยวกับวัฒนธรรมเวียดนามเพราะเป็นวัฒนธรรมของปู่ย่าตายายและพ่อแม่ แล้วก็ตัดสินใจไปเรียนภาษาเวียดนาม ซึ่งก่อนอื่นก็เพื่อมีความรู้มากขึ้นเกี่ยวกับวัฒนาธรรมเวียดนาม ต่อจากนั้นจะมีความเข้าใจอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับประวัติศาสตร์เวียดนาม แม้ได้ฟังเรื่องราวต่างๆเกี่ยวกับประเทศเวียดนามและลุงโฮเป็นภาษาไทยแต่ผมยังไม่เข้าใจมากนัก นอกจากนี้ การรู้ภาษาเวียดนามจะช่วยให้ผมคุยกับเพื่อนๆชาวเวียดนามที่อาศัยในประเทศต่างๆทั่วโลกได้”

คุณเหงียนหงอกมาย

ส่วนคุณเหงียนหงอกมาย อายุ 22 ปี มีพ่อเป็นคนลาวและแม่เป็นคนเวียดนามกล่าวว่า โชคดีที่ได้รับการสนับสนุนจากพ่อแม่ในการเรียนภาษาเวียดนาม ในตอนเป็นเด็กเธออยากเรียนทั้งภาษาเวียดนามและภาษาลาวและหลังจากเรียนจบชั้นมัธยม เธอก็ไปเรียนต่อที่ประเทศเวียดนาม เธอบอกว่า            “หนูเรียนภาษาเวียดนามตั้งแต่ตอนอายุ 6 ขวบ นอกจากเรียนภาษาเวียดนามในโรงเรียน หนูได้เรียนกับพ่อแม่และพวกเราคุยกันเป็นภาษาเวียดนาม หนูเรียนภาษาเวียดนามก็เพื่อจะได้รู้ภาษาต่างประเทศอีกภาษาหนึ่งและสามารถกลับมาเรียนที่ประเทศเวียดนามอีก ถ้าหากเปรียบเทียบกับการเรียนที่ประเทศลาว การเรียนที่ประเทศเวียดนามจะดีกว่า ซึ่งช่วยให้หนูมีความรู้มากขึ้น ดังนั้นหนูอยากเรียนที่ประเทศเวียดนามแล้วกลับไปทำงานที่ประเทศลาว นอกจากนี้ หนูก็อยากศึกษาค้นคว้าเกี่ยวกับวัฒนธรรมเวียดนามและเรียนภาษาเวียดนามเพื่อคุยกันกับญาติๆ ฝั่งแม่”

นาย เหงวียนแหว่งนัม รองหัวหน้าคณะกรรมการแห่งชาติเกี่ยวกับชาวเวียดนามที่อาศัยในต่างประเทศสังกัดกระทรวงการต่างประเทศเวียดนามเผยว่า ค่ายฤดูร้อนถือเป็นโอกาสเพิ่มทักษะความสามารถในด้านภาษาเวียดนามให้แก่เยาวชนเวียดนามโพ้นทะเล

ภาษเวียดนามมีบทบาทสำคัญต่อชาวเวียดนามโพ้นทะเลเป็นอย่างมาก แต่ถ้าหากภาษาเวียดนามไม่ได้รับการรักษา ก็ไม่สามารถธำรงเอกลักษณ์วัฒนธรรมของประชาชาติเวียดนามในต่างประเทศได้ ดังนั้น การรักษาภาษาเวียดนามได้รับความสนใจเป็นอันดับต้นๆจากพรรคและรัฐเวียดนาม ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งที่ไม่สามารถแยกออกจากวัฒนธรรมเวียดนามได้ตามคำขวัญ “ภาษาเวียดนามยังมีอยู่ คนเวียดนามยังคงอยู่”

            “หวังว่า หนูจะได้พบปะกับคนเวียดนามมากขึ้นในขณะที่เรียนที่มหาวิทยาลัยในเวียดนาม จะได้เรียนวิชาต่างๆ โดยเฉพาะวิชาเศรษฐศาสตร์ของเวียดนาม”

            “ ผมตัดสินใจเรียนภาษาเวียดนามเพิ่มเติมที่ฮานอยเพื่อศึกษาค้นคว้าวัฒนธรรมเวียดนามมากขึ้น ถ้าหากมีโอกาส ก็อยากทำงานในเวียดนามด้วย”

            “หนูอยากทำงานธนาคารเพราะในประเทศลาวมีธนาคารเวียดนามเยอะ การรู้ภาษาเวียดนามเป็นความได้เปรียบของหนูเมื่อเทียบกับเพื่อนๆคนลาว”.