นายไบรอั้นในการพบปะกับผู้ชม ( วีโอวี๕ )

ละครกล่าวถึงความในใจของนายเบรสต์ เวสต์มอร์แลนด์ ทหารผ่านศึกอเมริกันที่เคยเข้าร่วมสงครามในเวียดนาม เขาเป็นโรคประสาทชนิดหนึ่งที่ชาวอเมริกันมักจะเป็นหลังสงครามเวียดนามยุติลง และตัวละครสะท้อนระยะเวลาหนึ่งในชีวิตจ่าสิบไบรอั้นที่ประจำการในจังหวัดกว่างหงายภาคกลางประเทศเวียดนาม นายไบรอั้นกล่าวว่า  “ เมื่อผมกลับสหรัฐอเมริกา ชีวิตของผมแสนปวดร้าวทางจิตใจเหลือเกิน ผมรู้กสึกหวาดกลัว มีพฤติกรรมใช้ความรุนแรง ฝันร้าย เป็นโรคจิตและถูกหลอกหลอนจากสิ่งที่พบเห็นในสงคราม ณ เวียดนามมาเป็นเวลานาน และทุกอย่างก็ค่อยๆจางหายไป แต่มาวันที่ ๑๑ กันยายนที่เกิดโศกนาฏกรรม โดยตึกแฝดเวิร์ลด์เทรดเซ็นเตอร์ถูกเครื่องบินชนได้ทำให้ผมระลึกถึงความเหี้ยมโหดของสงครามในอดีตและนี่เป็นเหตุผลที่ผมเลือกทำงานด้านศิลปะ ”

เรื่องเกิดขึ้นในคืนก่อนวันรำลึก ณ ที่พักแห่งเล็กๆในนครนิวยอร์ค นายเบรสต์ เวสต์มอร์แลนด์ซึ่งเป็นทหารผ่านศึกโดยนายไบรอั้นสวมบทนั้นกำลังอยู่ในห้องของตัวเองและกำลังจะฆ่าตัวตาย  ความหลอกหลอนเกี่ยวกับอดีตที่สะเทือนใจได้นำเขากลับสู่ช่วงเวลาที่เขากับเพื่อนทหารเดินทัพทำการไล่ล่าชาวเวียดนามทั้งภาคพื้นดินและทางอากาศด้วยเฮลิคอปเตอร์ เผาบ้านเรือนและกราดยิงชาวบ้าน รวมทั้งเขารู้สึกเหมือนได้พบกับคนที่เขาเคยรู้จักในเวียดนามสมัยสงคราม ศิลปินประชาชนเลแคงที่สวมบทผีที่เห็นความหวั่นไหวทางจิตใจของตัวละครนำกล่าวว่า  “ ฉากต่างๆบนเวทีละครคือชีวิตจริงขอนายไบรอั้นที่ผ่านสงครามมาโชกโชน ซึ่งเขาได้แต่งขึ้นและสวมบทตัวละครนำ และสิ่งที่ยากสำหรับดิฉันคือปัญหาแห่งจิตวิญญาณที่ต้องทำอย่างไรที่จะสะท้อนมันออกสู่ผู้ชม ดิฉันหวังว่า ผู้ชมจะเข้าใจในสิ่งที่พวกเรากำลังทำที่จะสร้างอารมณ์ความรู้สึกอันศักดิ์สิทธิ์ให้แก่พวกเขาด้วย ”

ละครยังกล่าวถึงช่วงเวลาอันสดใสนั่นคือ ความทรงจำเกี่ยวกับจดหมายของญาติพี่น้องที่ส่งมาเพื่อให้กำลังใจและเห็นอกเห็นใจเกี่ยวกับความคิดถึงบ้านเกิดและครอบครัวของทหารและความอยากกลับบ้านของพวกเขา  ร.ศ.ดร.เหงวียนมินห์ท้าย เห็นว่า  “ ประเทศหนึ่งชนะ อีกประเทศหนึ่งแพ้ ทั้งสองประเทศล้วนสูญเสียและเกิดโศกนาฏกรรม ดังนั้น สองฝ่ายต่างสะเทือนจิตในรูปแบบที่แตกต่างกัน  สำหรับเวียดนามนั้น ผู้ที่ต้องทนทุกข์ทรมานคือผู้เป็นภรรยา ผู้เป็นแม่ที่สูญเสียลูกและสามี ”

สมาชิกขององค์การเอสเอชไอ ( วีโอวี๕ )

เพื่อความปรองดองกันและเพิ่มความเข้าใจด้านวัฒนธรรมมากขึ้นระหว่างชาวเวียดนามกับชาวอเมริกัน สมาคมเวียดนาม-สหรัฐอเมริกา องค์การเอสเอชไอของสหรัฐอเมริกาและโรงละครต่วยแจ๋ได้ดำเนินโครงการแสดงละคร “ วันรำลึก ”เพื่อบริจาคเงินเข้ากองทุนช่วยเหลือเหยื่อสารพิษสีส้มไดอ๊อกซินชาวเวียดนาม  นายแพทย์และกวีเอดเวิร์ด ติ๊คที่ริเริ่มและเป็นผู้บริหารองค์การเอสเอชไอเปิดเผยว่า มีทหารผ่านศึกอเมริกันจำนวนมากเป็นโรคจิตจากการสะเทือนใจซึ่งทำลายจิตใจและ ร่างกายของพวกเขาที่ไม่มียาและวิธีการรักษาใดๆที่จะหายได้ แต่การสมานแผลระหว่างสองประเทศคือเวียดนามและอเมริกาจะช่วยให้พวกเขาฟันฝ่าวิกฤตทางจิตใจได้  นายแพทย์ติ๊คเปิดเผยว่า “ ผมคิดว่าศิลปะเป็นตัวเชื่อมพวกเราให้เข้าใจกันมากขึ้น โดยจากตัวเชื่อมนี้คนเรามีโอกาสพบปะและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นตลอดจนแสดงน้ำใจที่ดีต่อกัน อีกทั้งช่วยระบายความในใจที่ยากที่จะบรรยายในชีวิตประจำวันได้ ทั้งนี้จะช่วยให้คนเราเข้าใจอย่างลึกซึ้ง  ผมคิดว่า การแสดงละครเรื่อง วันรำลึกในเวียดนามนั้นเป็นความสำเร็จที่น่ายกย่อง ”

นายไบรอั้น เดเลต คุยกับพวกเราว่า  ผมเขียนบทนาฏกรรม วันรำลึกเพื่อทำให้ผู้ที่ไม่เคยผ่านสงครามเข้าใจในสิ่งที่ลูกหลานของพวกเขาต้องเผชิญ ความปวดร้าวและความหลอกหลอนใจพวกเขาเมื่อสงครามยุติลง  ส่วนสำหรับผู้ที่เคยเข้าร่วมสงครามหรือผ่านสงครามจะต้องครุ่นคิดถึงอดีตและประสบการณ์ของตนเอง ./.