บรรดานักเดินเรือยุโรปยอมรับอธิปไตยของเวียดนามในทะเลตะวันออกตั้งแต่ศตวรรษที่ 16

โดยแผนที่ “India Orientalis” ที่นักเดินเรือชาวเนเธอร์แลนด์ Jodocus Hondius จัดทำเมื่อศตวรรษที่ 16 มีหมู่เกาะหว่างซาหรือพาราเซลและเจื่องซาหรือสเปรตลีย์ถูกวาดเชื่อมกันและถูกตั้งชื่อว่า Pracel สิ่งนี้ได้แสดงให้เห็นว่า เจ้าของแผนที่ทราบถึงความเชื่อมโยงระหว่างดินแดนเวียดนามกับ Pracel

ส่วนเอกสารทางประวัติศาสตร์ฉบับที่ 2 ของรองศาสตรจารย์ Kawashima กล่าวถึงคือแผนที่ “Siam and the Malay Archipelago” โดย The Times Atlas - Printing House Square พิมพ์จำหน่าย ณ กรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษเมื่อปี 1896 แผนที่นี้มีการระบุรายละเอียดอย่างชัดเจนระหว่างเกาะต่างๆสังกัดหมู่เกาะหว่างซาหรือ Pracel กับเกาะต่างๆสังกัดหมู่เกาะเจื่องซาและเกาะใกล้ริมฝั่งทะเลในภาคกลางเวียดนามพร้อมชื่อเรียกอย่างชัดเจน โดยเฉพาะหมู่เกาะเจื่องซามีเกาะต่างๆที่ถูกเขียนชื่อภาษาเวียดนาม เช่นเกาะตื๊อถิ เกาะหล่าวตา ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ชาวเวียดนามได้บริหารและตั้งชื่อเกาะต่างๆเหล่านี้ ซึ่งนักวิชาการด้านแผนที่ยุโรปได้ยอมรับและระบุชื่อเป็นภาษาเวียดนามของเกาะเหล่านี้บนแผนที่

จากเอกสารทางประวัติศาสตร์ที่สำคัญ 2 ฉบับนี้ รองศาสตราจารย์ Kawashima ได้ยืนยันว่า คำประกาศอธิปไตยของจีนในทะเลตะวันออกเป็นสิ่งที่ไร้มูลความจริง เพราะในยุคราชวงศ์หมิงและชิงของจีนได้มีการปฏิบัตินโยบายปิดประเทศและห้ามพลเมืองเดินเรือออกนอกประเทศ ในขณะที่ในช่วงเวลาเดียวกัน บรรดานักเดินเรือยุโรปได้ยอมรับอธิปไตยของเวียดนามเหนือหมู่เกาะหว่างซาและเจื่องซา.