วัดแกวในจังหวัดท้ายบิ่ง

ในกระบวนการจัดตั้งหมู่บ้านและนับตั้งแต่พุทธศาสนาถูกเผยแผ่เข้าเวียดนามในช่วง๓ศตวรรษก่อนคริสต์ศักราช   นอกเหนือจากสิ่งปลูกสร้างต่างๆที่เป็นเอกลักษณ์โดดเด่นของหมู่บ้าน เช่น ต้นไทร ท่าน้ำและศาลาประจำหมู่บ้านแล้ว   ทุกหมู่บ้านต่างมีวัด  ซึ่งวัดไม่เพียงแต่เป็นสิ่งปลูกสร้างทางศิลปะเท่านั้นหากยังเป็นการสะท้อนความปรารถนาของประชาชนอีกด้วย  เมื่อไปวัด ทุกคนต่างก็รู้สึกว่าจิตใจสะอาดผ่องแผ้วปราศจากความวุ่นวายของชีวิต     สำหรับบางคน วัดเป็นสถานที่แห่งความทรงจำในวัยเด็กที่ได้ไปวัดพร้อมกับคุณแม่และพี่สาวเพื่อรับฟังคำสอนเกี่ยวกับศีลธรรมจากพระภิกษุ   ดังนั้น ไม่ว่าจะเดินทางไปไหนแต่ภาพลักษณ์ของวัดยังคงสถิตอยู่ในใจของชาวบ้านทุกคน

วัดแกวในหมู่บ้านแห่งเถียน จังหวัดนามดิ๋ง

ในโอกาสวสันต์ฤดูเวียนมา ชาวบ้านต่างไปไหว้พระที่วัดเพื่อขอพรให้ทั้งครอบครัว การไปทำบุญที่วัดในวันขึ้นปีใหม่ได้กลายเป็นเอกลักษณ์ในชีวิตจิตใจของชาวบ้าน  นาย เหงวียนหึวแคง ชาวบ้านของหมู่บ้านนา อำเภอเตียนยู จังหวัดบั๊กนิงได้เผยว่า  “เมื่อได้ยินเสียงระฆังของวัด  บรรดาผู้สูงอายุในหมู่บ้านต่างรู้สึกตื่นเต้น คุณแม่ของผมก็เร่งให้กินเร็วๆเพื่อพาคุณแม่ไปวัด  ในวันที่๑และวันที่๑๕ทุกเดือนตามจันทรคติ ผู้สูงอายุในหมู่บ้านต่างไปทำบุญที่วัดและสวดมนต์”
วัดหลายแห่งไม่เพียงแต่บูชาพระพุทธเจ้าเท่านั้นหากยังบูชาเทพเจ้าและเจ้าแม่อีกด้วย ดังนั้น งานวัดจึงเป็นการผสมผสานระหว่างการนับถือศาสนาและความเปิดเผยของชาวเวียดนาม  สิ่งที่น่าสนใจคืองานวัดจะถูกจัดขึ้นตรงกับช่วงเวลาการจัดงานเทศกาลของหมู่บ้าน 
สิ่งที่น่าสนใจคือ เทศกาลพื้นเมืองของหมู่บ้านเป็นงานสักการะร่วมของเจ้าพ่อหลักเมืองต่างๆที่ได้รับการบูชาในศาลาประจำหมู่บ้านกับพระพุทธเจ้าและเจ้าแม่ที่ได้รับการบูชาในหมู่บ้าน  ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของพุทธศาสนาเวียดนามและวัฒนธรรมของเวียดนามและเป็นการแสดงให้เห็นถึงสถานะของวัดในชุมชนหมู่บ้านเวียดนาม เวลาได้ผ่านพ้นไป  วัดยังคงมีส่วนร่วมช่วยให้ชาวบ้านทุกรุ่นตระหนักและมีความเข้าใจเกี่ยวกับเอกลักษณ์วัฒนธรรมของเวียดนาม.