ផ្កាឈូកបានផ្សាភ្ជាប់ជាមួយប្រជាជាតិវៀតណាមតាំងពីយូរលង់ណាស់មកហើយ។ ចាប់តាំងពីភាគខាងជើងរហូតដល់ភាគខាងត្បូងប្រទេស កន្លែងណាក៏ មានបឹងផ្កាឈូកដ៏ស្រស់ស្អាតគួរអោយចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងដែរ។

        រដូវក្ដៅគឺជារដូវកាលដែលផ្កាឈូករីកស្គុះស្គាយនិងបំភាយក្លិនក្រអូបបំផុត។

        ផ្កាឈូកជាប្រភេទផ្កាតែមួយគត់ដែលបង្កប់នូវអត្ថន័យទាំងខាងទស្សនវិជ្ជា ផងនិងខាងជីវិតមនុស្សទៀតផង។ កម្លាំងរស់នៃផ្កាឈូកត្រូវបានគេប្រៀបធៀប ដូចទៅនឹងឆន្ទៈដ៏ខ្លាំងក្លានៃប្រជាជាតិវៀតណាម ដែលបានងើបឡើងពី “ភក់ ល្បាប់” ហើយរីកស្គុះស្គាយប្រកបដោយផ្លែផ្កា។

        កម្រមានប្រភេទផ្កាណាមួយ ដែលប្រៀបប្រដូចទៅនឹង ភាពស្រស់ស្អាតនៃរបស់ស្ត្រីប្រកបដោយសោភ័ណ្ណភាពនិងចរិយាសម្បត្តិ។

       ផ្កាឈូកមិនត្រឹមតែជាប្រធានបទគ្មានទីបញ្ចប់សម្រាប់តូរ្យតន្ត្រីនិងសិល្បៈ ប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងប្រភេទផ្កានេះក៏ជាចំណែកមួយក្នុងជំនឿរបស់ប្រជាជនវៀត ណាមទៀតផង ព្រោះថាផ្កាឈូកគឺជានិមិត្តរូបនៃភាពបរិសុទ្ធនិងសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ។ កន្លែងណាមានផ្កាឈូកគឺកន្លែងនោះមានព្រះពុទ្ធ។         ក្រៅពីនោះ ប្រជាជនវៀតណាមនៅប្រើប្រាស់ផ្កាឈូកដើម្បីអប់តែ ធ្វើម្ហូប អាហារ ហើយប្រើប្រាស់ស្លឹកឈូកដើម្បីវេចបាយដំណើបនិងអំបុក ទៀតផង។         អតីតកាលនិងបច្ចុប្បន្នកាល បុរាណឬទំនើប ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប៉ុន្តែផ្កាឈូកគឺជាលក្ខណៈវប្បធម៌ដែលមិនអាចខ្វះបានក្នុងជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាជនវៀតណាមជានិច្ច៕