ในการนี้ นักวิจัยต่างยืนยันว่า สำหรับประธานโฮจิมินห์ เอกราชของประชาชาติต้องเชื่อมโยงกับเสรีภาพและความผาสุกของประชาชน ความคาดหวังของประธานโฮจิมินห์เกี่ยวกับเอกราช เสรีภาพและความผาสุกได้กลายเป็นแรงจูงใจและความแข็งแกร่งเพื่อช่วยให้ประชาชนเวียดนามสามารถฟันฝ่าอุปสรรคและความท้าทายต่าง ๆ ในตลอดชีวิต ประธานโฮจิมินห์ได้เสียสละเพื่อเป้าหมายและคุณค่าอันสูงส่งของประชาชาติและมนุษย์ โดยเฉพาะความคาดหวังเกี่ยวกับเอกราช เสรีภาพและความผาสุก รองศ.ดร. บุ่ยดิ่งฟอง จากสถาบันรัฐศาสตร์แห่งชาติโฮจิมินห์ยืนยันว่า            “ความคาดหวังของประธานโฮจิมินห์คือความคาดหวังในการปลดปล่อยและพัฒนา ซึ่งมีการหาหนทางกู้ชาติ การเปิดทางและนำทาง ซึ่งในการเปิดเส้นทาง ประธานโฮจิมินห์ได้เดินทางถึงประเทศจีนและไทยเพื่อนำลัทธิมากซ์ – เลนินสอดแทรกเข้าในขบวนการของกรรมกรและขบวนการรักชาติเพื่อเตรียมพร้อมปัจจัยต่างๆด้านการเมือง แนวความคิดและองค์กร ถึงปี 1930 เมื่อพรรคคอมมิวนิสต์เวียดนามได้รับการก่อตั้ง ก็เป็นการสิ้นสุดช่วงเวลาแห่งการเปิดเส้นทาง”.