“ เราคิดว่า นักศึกษาลาวที่มาเรียนในเวียดนามก็เหมือนลูกหลานของเรา เราจึงสั่งสอนเหมือนลูกหลานเรา ”
“ในวันหยุดสุดสัปดาห์ ผมพาลูกบุญธรรมมาอยู่กับครอบครัวผมเพื่อจะไม่คิดถึงบ้าน ผมมักจะปรุงอาหารลาวให้พวกเขากิน พวกเขาชอบมาก ”
จากการดูแลเอาใจใส่ของพ่อแม่บุญธรรม นักศึกษาลาวค่อยๆ คลายความคิดถึงบ้านเมื่อต้อห่างจากพ่อแม่มาศึกษาในจังหวัดหายเยือง ประเทศเวียดนาม โดยรู้สึกโชคดีที่ได้กลายเป็นลูกหลานในครอบครัวคนเวียดนาม  ได้รับความรัก ความดูแลเอาใจใส่ของพ่อแม่และพี่น้องชาวเวียดนาม นางสาว Yang Thouasivith ที่มีชื่อเวียดนามคือ เฉียน นักศึกษาคณะบัญชี มหาวิทยาลัยหายเยืองกล่าวว่า
“เมื่อเริ่มมาเวียดนาม บางครั้งก็หนูรู้สึกเหงาบ้างแต่หลังจากที่มีพ่อแม่บุญธรรม ก็หาเหงา เพราะว่า หนูรู้สึกเหมือนกำลังอยู่กับพ่อแม่ที่ลาว พี่น้องในครอบครัวก็รักเราเหมือนน้องสาวจริงๆ เลย”

“เมื่อภรรยาคุยเรื่องรับบุตรบุญธรรมที่เป็นนักศึกษาลาวกับผม ผมบอกว่า เงินทองมากเท่าไหร่ก็ไม่สามารถซื้อความรักที่มีต่อเพื่อนมนุษย์ได้ พ่อแม่บุญธรรมต่างก็แก่แล้วไม่มีเงินทองมีแต่ความรักให้พวกเขามาก”
การได้มีโอกาสมาศึกษาในประเทศเวียดนาม ได้รับการฝึกอบรมจากครูอาจารย์และการช่วยเหลืออย่างเต็มที่ของเพื่อนๆ ชาวเวียดนาม โดยเฉพาะได้กลายเป็นบุตรบุญธรรมในครอบครัวทหารผ่านศึก ทำให้นักศึกษาลาวรู้สึกโชคดีเป็นอย่างมาก คุณ เด็ด ซึ่งมีชื่อภาษาเวียดนามคือ หงิ และนางสาว Tina Thipliemkhoan ที่เพิ่งผ่าตัดไส้ติ่งอักเสบกล่าวด้วยความซาบซึ้งใจว่า
“ถ้าหากเปรียบเทียบ เราก็ไม่แตกต่างกับลูกหลานของพ่อแม่บุญธรรมที่กำลังศึกษาในกรุงฮานอย โดยพวกท่านโทรศัพท์ให้กำลังใจเราอยู่เสมอ ถ้าหากโทรหาเราไม่ติด พ่อแม่ก็บอกรุ่นพี่ที่ในมหาวิทยาลัยให้มาดูว่า เราสบายดีไหม แล้วบอกให้เรากลับไปเยี่ยมบ้านเมื่อมีเวลาว่าง เราอยู่ร่วมกันอย่างผูกพันใกล้ชิดเหมือนลูกหลานจริงๆ ทำกับข้าวหรือทำอะไรที่บ้านพ่อแม่บุญธรรมก็รู้สึกเหมือนเป็นบ้านของเราจริงๆ พี่น้องในครอบครัวก็ดีมาก ถ้าหากเราพบปัญหาอะไรก็ให้ความช่วยเหลือทันที”  

“ผมบอกกับลูกอยู่เสมอว่า ต้องหมั่นกลับบ้านบ่อย ๆเพื่อศึกษาค้นคว้าวัฒนธรรมและสั่งสมประสบการณ์เพื่อใช้ในการเรียน ในอนาคต เมื่อกลับประเทศลาวก็สามารถใช้ความสามารถที่มีได้อย่างเต็มที่”
“อยู่ที่เวียดนาม เรารู้สึกอุ่นใจเหมือนที่ได้อยู่บ้านที่ประเทศลาว คนเวียดนามรักและให้การช่วยเหลือเราเป็นอย่างมาก ช่วยให้เราไม่เหงาและไม่เศร้าเมื่ออยู่ไกลบ้าน มีแต่คนเวียดนามที่รักคนลาวแบบนี้” นี่คือความคิดเห็นของเด็ด Tina และนักศึกษาลาวอีกหลายๆ คนที่ได้มีโอกาสมาศึกษาในประเทศเวียดนาม.