(VOVworld) - อ๋าวหย่าย(แปลว่า เสื้อยาว) เป็นชุดแต่งกายพื้นบ้านที่สตรีเวียดนามนิยมสวมใส่   เสื้อตัดด้วยผ้าแพร สีสันสดสวย ชายเสื้อพริ้วสไหวยามนวยนาด   แม้จะยังไม่มีเอกสารเป็นทางการที่ระบุว่า อ๋าวหย่ายเป็นชุดแต่งกายประจำชาติของสตรีเวียดนามก็ตามแต่ในชีวิตทุกวันนี้เมื่อมีงานสำคัญของชาติหรือของครอบครัวเครือญาติวงค์ตระกูล  สตรีเวียดนามจะชอบแต่งกายด้วยชุดอ๋าวหย่ายที่งดงามและทรงเสน่ห์

อ๋าวหย่าย ชุดแต่งกายของสตรีเวียดนาม (Internet)

เมื่อย้อนมองประวัติศาสตร์เวียดนามในอดีตจะเห็นว่า ชุดอ๋าวหย่ายของเวียดนามเคยปรากฏบนหน้ากลองโบราณและวัตถุ  ดงเซิน  ที่มีมานานนับพันๆปี   ในต้นศตวรรษที่ 20 ชุดอ๋าวหย่ายดั้งเดิมของสตรีเวียดนามในเมืองนั้น  เป็นเสื้อแขนยาวต่อสองท่อนใตัข้อศอกและรัดตัวถึงเอวแล้วแหวกชายเสื้อยาวลงไปจนถึงข้อเท้า  มีทั้งหมด 5 ชิ้น  ทุกสองชิ้นด้านหน้าและด้านหลังจะเย็บติดกัน  ส่วนชิ้นที่ 5  จะเย็บซ่อนไว้ทางขวามือของชายเสื้อด้านหน้า  ตีนชายเสื้อยาวกว้างประมาณ 80 เซ็นติเมตร   คอเสื้อตั้งโอบรอบคอสูงประมาณ 2 – 3 เซ็นติเมตร  การออกแบบชุดอ๋าวหย่าย  ดังกล่าวมาจากความคิดที่ว่า   ชายเสื้อ 4 ชิ้น  หมายถึงพ่อแม่ของทั้งฝ่ายสามีและภรรยา  ส่วนชิ้นที่ 5 หมายถึงตัวผู้สวมใส่   กระดุม 5 อันที่ติดข้างซ้ายตัวเสื้อตั้งแต่คอเสื้อลงไปถึงเอวนั้น คือสัญลักษณ์คำสอนของศาสนาขงจื้อที่ว่า คนดีต้องมีคุณสมบัติเพรียบพร้อม   5  ประการคือ  ต้องมีใจอารี    มีมารยาทสุภาพ   มีใจยุติธรรม  มีความเฉลียวฉลาดและมีความซื่อสัตย์   จนถึงปัจจุบันแม้จะมีการดัดแปลงและพัฒนาไปบ้างตามยุคสมัย  แต่พื้นเดิมของแบบเสื้อยังคงได้รับการอนุรักษ์ไว้   ดังที่จิตรกร  Đoàn Thị Tình  เผยว่า “ชุดอ๋าวหย่ายของสตรีเวียดนามจะรักษาแบบพื้นเดิมไว้ได้ตั้งแต่ช่วงทศวรรษปี 50 จนถึงปี 1975   หลังจากนั้นก็จะมีการพัฒนาและดัดแปลงให้เหมาะสมกับยุคสมัย จนถึงปี 1980 เริ่มมีการจัดแสดงแฟชั่นชุดอ๋าวหย่ายเวียดนาม  ซึ่งจากเวทีการแสดงนี้ทำให้ชุดอ๋าวหย่ายมีซื่อเสียงในโลกและสวยยิ่งขึ้นตามยุคสมัย นับว่าเป็นความภาคภูมิใจของสตรีเวียดนาม”

สาวเวียดนามในชุดอ๋าวหย่าย (Internet)

ความโดดเด่นของชุดอ๋าวหย่ายอยู่ที่ เป็นชุดแต่งกายแบบพื้นบ้านที่มีการดัดแปลงให้สอดคล้องกับการพัฒนาของยุค  อ๋าวหย่ายของสตรีเวียดนามไม่เพียงแต่สวมใส่ออกงานสำคัญเท่านั้น หากอาจจะใส่ไปทำงาน ไปโรงเรียน หรือไปเที่ยวก็ได้    จากที่มีการดัดแปลงและพัฒนามาเรื่อยๆ  เดี๋ยวนี้อ๋าวหย่ายของสตรีเวียดนามมีชายเสื้อยาวถึงข้อเท้าเพียง 2 ชิ้นด้านหน้าและด้านหลัง  แต่งเป็นชุดคู่กับกางเกงยาวขากว้างตัดด้วยผ้าแพรหรือผ้าต่วน  เสน่ห์ของอ๋าวหย่ายอยู่ที่ชายเสื้อถูกแหวกตั้งแต่เอวลงไปถึงข้อเท้าแต่ไม่เซ็กซี่เพราะสวมทับกางเกงแพรยาว  ทำให้ทรวดทรงของผู้แต่งดูสะโอดสะอง   หรูหรางามตากับลายดอกหลากสีสันของผ้าแพรและลวดลายปักฝีมือบนผ้า  ศาสตราจารย์ Ngô Đức Thịnh   รองนายกสมาคมวัฒนธรรมพื้นบ้านเอเชียมีความเห็นว่า “อ๋าวหย่ายของสตรีเวียดนามมิดชิดแต่อวดทรวดทรงเอวบางร่างระหงของนงคราญที่สวมใส่   เป็นชุดแต่งกายที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของสตรีเวียดนามที่ไม่เหมือนใคร” การตัดเย็บชุดอ๋าวหย่ายของสตรีเวียดนาม  เป็นการตัดเย็บลักษณะตัวบุคคลโดยต้องไปวัดตัวที่ร้านอย่างละเอียด   เลือกลายดอกและสีผ้าให้สมกับวัย  จึงจะทำให้เมื่อแต่งแล้วสวยพราวเสน่ห์   ทุกคนที่ตัดชุดอ๋าวหย่าย  ต้องมีการลองก่อน เมื่อพอดีแล้วช่างจึงจะเย็บให้เสร็จ    เมื่อกล่าวถึงความงามของชุดอ๋าวหย่าย  นาย  Trịnh Bách นักศึกษาวิจัยวัฒนธรรมกล่าวว่า “ มีบางคนเข้าใจผิดคิดว่า ชุดอ๋าวหย่ายของสตรีเวียดนาม  ดัดแปลงมาจากชุดกี่เพ้าของจีนนั้นไม่ไช่เลย เพราะชุดอ๋าวหย่ายของสตรีเวียดนามที่มี่มานับพันๆปีนั้นจะกลัดกระดุมข้างซ้ายไม่ใช่กลัดข้างขวาตัวเสื้อเหมือนชุดกี่เพ้าของชาวจีน”

ชุดอ๋าวหย่ายของสตรีเมืองเว้ (Internet)

ความงามชุดอ๋าวหย่ายของสตรีเวียดนามได้สร้างเป็นบ่อเกิดแห่งอารมณ์สุนทรีไม่มีที่สิ้นสุดของ    นักเขียน  นักแต่งเพลงและนักกวี  ที่ได้บรรยายทั้งความงามของเสื้อผ้าอาภรณ์และความงามของแน่งน้อยที่แอบร่างข้างในชุดอ๋าวหย่ายให้กลายเป็นผลงานศิลปะที่ประทับใจ    ในการประกวดมิสเอร์ธปี 2007 ณ  เมือง Nha Trang เมืองชายทะเลทางภาคกลางเวียดนาม   ชุดอ๋าวหย่ายเป็นชุดแต่งกายชุดหนึ่งของการประกวดและ ได้รับความชื่นชอบจากสาวงามนานาชาติเป็นอย่างยิ่ง./.