(VOVworld) – สงครามเคมีที่สหรัฐได้ก่อขึ้นในเวียดนามได้ทำลายสิ่งแวดล้อมในเวียดนามอย่างรุนแรง และมีชาวเวียดนามประมาณ 4.8 ล้านคนโดนสารพิษสีส้มไดอ๊อกซิน ซึ่งเป็นผู้เคราะห์ร้ายโดยตรง 3 ล้านคน ผู้เคราะห์ร้ายได้เสียชีวิตแล้วนับแสนคน ส่วนที่ยังมีชีวิตอยู่ก็ต้องใช้ชีวิตอย่างลำบากเนื่องจากอาการป่วยที่รุนเร้าและสารพิษสีส้มไดอ๊อกซินก็ยังคงส่งผลกระทบต่อเวียดนามในรุ่นต่อๆมา

สารพิษสีส้มไดอ๊อกซินได้ทำลายสิ่งแวดล้อม เปลี่ยนแปลงระบบนิเวศ สร้างความเสียหายอย่างหนักต่อทรัพยากรป่าไม้ รวมถึงสัตว์และพืชที่หายากหลายชนิดต้องสูญพันธุ์ ระบบป่าชายเลนและป่าต้นน้ำของแม่น้ำใหญ่ 28 สายในเวียดนามถูกทำลายอย่างหนัก จนทำให้เกิดปัญหาภัยแล้ง ภัยธรรมชาติและการกัดเซาะตลิ่งอย่างต่อเนื่อง ในโกดังเก่าของสหรัฐที่ใช้ผสมสารเคมีพบว่ามีปริมาณไดอ๊อกซินที่ตกค้างเกินกว่าเกณฑ์ที่กำหนดหลายพันเท่า โดยมีสนามบิน 3 แห่งที่มีการปนเปื้อนของสารพิษสีส้มรุนแรงที่สุดคือสนามบินเบียนหว่า สนามบินดานังและสนามบินฝู่ก๊าด ซึ่งก่อมลพิษต่อสิ่งแวดล้อมและส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อสุขภาพของประชาชน นายหวูเชี๊ยนทั้ง รองปลัดสำนักคณะกรรมการชี้นำการแก้ไขผลร้ายจากสารเคมีที่สหรัฐใช้ในสงครามเวียดนามเผยว่า “จากการวิจัยตัวอย่างของดินและอาหารที่นำมาจากพื้นที่ที่มีการปนเปื้อนสารพิษสีส้มขั้นรุนแรงเช่น สนามบินเบียนหว่า สนามบินดานังและสนามบินฝู่ก๊าดปรากฎว่า ยังมีความเป็นไปได้ที่ประชาชนที่อาศัยอยู่ในบริเวณนี้โดนสารพิษสีส้ม นอกจากนี้ ผลการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ยังได้ปรากฎว่า สารไดอ๊อกซินยังทำให้ลูกหลานของผู้โดนสารพิษต้องพิการแต่กำเนิด ส่วนผู้โดนสารพิษชนิดนี้ก็ป่วยเป็นโรคต่างๆที่เกี่ยวข้องกับไดอ๊อกซิน”

ส่วนนายยูกีโอะ ฮาโตยาม่า อดีตนายกรัฐมนตรีญี่ปุ่นเล่าว่า “เมื่อเดือนตุลาคมปี 2013 ผมได้เดินทางไปเยือนโรงพยาบาลนานาชาติฟุ๊กเลิมในกรุงฮานอยและได้พบเด็กที่ป่วยเป็นโรคต่างๆที่เกี่ยวข้องกับสารพิษสีส้มไดอ๊อกซิน ทั่วประเทศเวียดนาม มีเด็กนับหมื่นคนเป็นเด็กพิการเนื่องจากสารพิษสีส้มไดอ๊อกซินที่กองทัพสหรัฐโปรยในสงครามเวียดนาม โดยมีความผิดปรกติที่มือ ขา สมองและในส่วนอื่นๆของร่างกาย”

รัฐบาลเวียดนามได้ประกาศแผนปฏิบัติการแห่งชาติเพื่อแก้ไขผลร้ายจากสารพิษสีส้มไดอ๊อกซินตามระยะต่างๆ ลงทุนให้แก่โครงการตรวจสอบและวิจัยวิทยาศาสตร์ รวมทั้งปฏิบัติโครงการชะล้างดินที่ปนเปื้อนไดอ๊อกซินและจำกัดการกระจายของสารพิษ เวียดนามได้ร่วมมือกับสหรัฐชะล้างสารพิษในสนามบินดานัง ร่วมมือกับกองทุนสิ่งแวดล้อมโลกหรือจีอีเอฟชะล้างสารพิษสีส้มไดอ๊อกซินที่สนามบินฟู๊กาดและส่วนหนึ่งในสนามบินเบียนหว่า นายเหงียนเท้หลึก รองนายกสมาคมและเลขาธิการสมาคมผู้เคราะห์ร้ายจากสารพิษสีส้มไดอ๊อกซินเวียดนามเผยว่า “พวกเราได้ชะล้างสารพิษสีส้มที่สนามบินฟู๊ก๊าดโดยใช้เทคโนโลยีการฝังกลบ นอกจากนี้ยังใช้กำแพงกันและถ่านกัมมันต์เพื่อควบคุมไม่ให้สารพิษกระจายออกไป ซึ่งช่วยลดผลกระทบของสารพิษสีส้มไดอ๊อกซินต่อสิ่งแวดล้อม แต่อย่างไรก็ตาม ยังต้องวิจัยและใช้เทคโนโลยีที่ทันสมัยเพื่อแก้ไขปัญหานี้ให้สมบูรณ์ เมื่อเร็วๆนี้ จากการช่วยเหลือของสหรัฐ เวียดนามสามารถชะล้างสารพิษสีส้มที่สนามบินดานังในระยะที่หนึ่งและกำลังปฏิบัติระยะที่สอง”

ควบคู่กันนั้น รัฐบาลเวียดนามได้ประกาศและปรับปรุงนโยบายสำหรับผู้เคราะห์ร้ายจากสารพิษสีส้มไดอ๊อกซินให้มีความสมบูรณ์ โดยระดมพลังทุกแหล่งเพื่อปฏิบัติโครงการช่วยเหลือผู้เคราะห์ร้ายในการผลิต สาธารณสุข การศึกษาและการฟื้นฟูสมรรถภาพ นอกจากนี้ยังประสานงานกับประเทศและองค์การระหว่างประเทศ รวมทั้งสหรัฐให้การดูแลเอาใจใส่และช่วยเหลือผู้เคราะห์ร้ายจากสารพิษสีส้ม นายเหงียนวันริง นายกสมาคมผู้เคราะห์ร้ายจากสารพิษสีส้มไดอ๊อกซินเวียดนามเผยว่า “นี่คือปัญหาใหญ่เพราะมีผู้เคราะห์ร้ายจำนวนมาก รัฐบาลเวียดนามได้ประกาศนโยบายสนับสนุนเงินช่วยเหลือรายเดือนและการคุ้มครองทางสังคม ลงทุนด้านสาธารณะสุขเพื่อลดผลร้ายจากสารพิษสีส้มไดอ๊อกซินและช่วยเหลือผู้เคราะห์ร้ายฟันฝ่าอุปสรรคในชีวิตประจำวัน”

ส่วนสมาคมผู้เคราะห์ร้ายจากสารพิษสีส้มไดอ๊อกซินเวียดนามได้มีส่วนร่วมสำคัญในการช่วยเหลือผู้เคราะห์ร้ายก้าวผ่านความปวดร้าวทั้งด้านร่างกายและจิตใจ นายเหงียนเท้หลึก รองนายกสมาคมฯและเลขาธิการสมาคมฯได้เผยว่า “นับตั้งแต่ที่ได้รับการก่อตั้งเมื่อ 12 ปีก่อน สมาคมผู้เคราะห์ร้ายจากสารพิษสีส้มไดอ๊อกซินเวียดนามสามารถเรี่ยไรเงินบริจาคได้กว่า 1 ล้านล้านด่ง โดยเป็นเงินบริจาคจากต่างประเทศ 9 หมื่นล้านด่ง พวกเราได้ให้การช่วยเหลือทั้งในด้านเงินสดและสิ่งของเพื่อตอบสนองความต้องการที่จำเป็นของผู้เคราะห์ร้าย เช่น ก่อสร้างศูนย์ดูแลและฟื้นฟูสมรรถภาพให้แก่ผู้เคราะห์ร้าย ก่อสร้างบ้านเอื้ออาธร หางานทำ สนับสนุนการผลิต การรักษาอาการป่วยและมอบของขวัญให้แก่ผู้เคราะห์ร้ายเป็นประจำ เป็นต้น”

ความพยายามของรัฐบาลและประชาชนเวียดนามพร้อมกับความช่วยเหลือจากนานาประเทศได้ช่วยให้การแก้ไขผลร้ายจากสารพิษสีส้มไดอ๊อกซินในเวียดนามประสบผลสำเร็จที่น่ายินดีในระดับหนึ่งและช่วยให้ผู้เคราะห์ร้ายสามารถฟันฝ่าอุปสรรคในชีวิตประจำวันได้.