“ฤดูใบไม้ร่วงเดือนสิงหาคม ใบไม้ที่ร่วงหล่นเปลี่ยนเป็นสีเหลืองหรือยัง

หลังจากเธอจากไป ยังคิดถึงมิรู้หาย

เธอคือฤดูใบไม้ร่วงฮานอยใช่ไหม

ถึงแม้ชีวิตจะลำบากแต่ก็ยังคงพยายามใฝ่หา ... "

เพลง “เธอคือฤดูใบไม้ร่วงฮานอยใช่ไหม” ของกวี โตยือโจว แต่เมื่อปี 1972 โดยเนื้อร้องนำจากบทกลอนที่เขาแต่งเองเมื่อเดือนสิงหาคมปี 1970 ที่ดานัง โดยถ่ายทอดภาพของสาวเหนือที่ต้องอพยพหนีภัยสงครามที่กำลังนั่งอยู่ข้างๆเปียโน กวี โตยือโจว เผยว่า ในช่วงนั้น เขาหลงรักสาวภาคเหนือและคิดถึงฤดูใบไม้ร่วงฮานอยซึ่งความรัก ความคิดถึงนี้ได้กลายมาเป็นบทกลอนที่แสนโรแมนติก

"ฮานอยยามฤดูใบไม้ร่วง ต้นกระเชาเปลี่ยนสีเหลือง

ต้นหูกวาง ใบไม้สีแดงอยู่เคียงคู่กัน

บ้านโบราณหลังคาสีน้ำตาลที่ริมถนนสายเก่า

ฮานอยฤดูใบไม้ร่วงช่างงดงามยิ่งนัก ... "

นักดนตรี จิ่งกงเซิน ผู้ล่วงลับได้เล่าถึงที่มาของเพลง “คิดถึงฤดูใบไม้ร่วงฮานอย” ว่าเมื่อปี 1985  กระทรวงวัฒนธรรมของสหภาพโซเวียตได้เชิญตัวเขาและเพื่อนอีก3 คน ให้ไปเยือนโซเวียด เมื่อกลับเวียดนาม เขาได้พักอยู่ที่กรุงฮานอยเป็นเวลา 1 เดือน ซึ่งในทุกๆเช้า จิ่งกงเซินและเพื่อนของเขาคืออาจารย์ ท้ายบ๊าเวิน นักวิชาการด้านศิลปะจะพานักเดินไปหาเพื่อนๆในกรุงฮานอย ตกบ่ายก็พานักไปที่ทะเลสาบ โห่ไต  นั่งจิบบรั่นดี Ararat ดูฝูงนกที่บินร่อนไปมา โดยเพลงคิดถึงฤดูใบไม้ร่วงฮานอย สื่อถึงความรักของคนที่มีต่อผืนแผ่นดินที่เพิ่งเริ่มต้น แต่ต้องลาจากกัน เพลงนี้มีนักร้องหลายคนนำมาขับร้อง แต่นักร้องห่งญุงถือว่าโดดเด่นที่สุด โดยเสียงร้องของห่งญุงทำให้ผู้ที่อยู่ไกลฮานอยเมื่อได้ฟังเพลงนี้ต้องคิดถึงฤดูใบไม้ร่วงของฮานอย 

สำหรับเพลง “ฮานอยฤดูใบไม้ร่วง” ประพันธ์โดยนักดนตรี หวูแทง ซึ่งเป็นชาวกรุงฮานอยโดยกำเนิด ในต้นปี 1980 เป็นช่วงเวลาที่ประเทศเวียดนามในบรรยากาศของการร่วมประเทศเป็นเอกภาพ นักดนตรี หวูแทง ก็คิดถึงช่วงเวลาที่ผ่านมา รวมทั้งช่วงเวลาของฤดูใบไม้ร่วงของกรุงฮานอย ความรู้สึกทั้งสองอย่างที่มาผสมผสานนี้ทำให้นักดนตรี หวูแทง แต่งเพลง “ฮานอยฤดูใบไม้ร่วง” ซึ่งเป็นหนึ่งในเพลงเกี่ยวกับฤดูใบไม้ร่วมฮานอยที่เป็นอมตะ

“ เธอได้ยินไหมเสียงจากก้นบึ้งของหัวใจฉัน

ฤดูใบไม้ร่วงของฮานอย ตราตรึงอยู่ในหัวใจของฉัน

ราวกับสายลมแห่งความห่วงใย

เสียงสะท้อนกลาง บาดิ่งห์ ... "

สำหรับความหมายโดยรวมของเพลงนี้ก็คือฤดูใบไม้ร่วงที่เวียนมาทำให้คิดถึงบรรยากาศของจตุรัสบาดิ่งห์ในวันวานที่อบอวลไปด้วยความสุขของการรวมประเทศเป็นเอกภาพ

สำหรับเพลง “ดอกสัตบรรณ”ของนักดนตรี ห่งดัง เป็นที่รู้จักครั้งแรกจากการเป็นเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่อง "ฤดูทำรัง" ของผู้กำกับหญิง ดึ๊กหว่าน เมื่อปี1978  ซึ่งเพลงนี้เป็นที่ชื่นชอบและติดหูแฟนเพลงอย่างรวดเร็ว 

"... ความทรงจำในวันวานยังคงอยู่ที่ไหนสักแห่ง

ทั้งเพื่อนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาหรือถนสายเล็กๆ

ดอกสัตบรรณยังคงหอมหวลในยามราตรี

ไม่แน่เธออาจจะลืมฉันไปแล้ว ... "

แม้เนื้อเพลงจะพูดถึงการพลัดพรากและความโหยหาคนรักของหญิงสาว แต่อีกด้านหนึ่งเพลงนี้ได้ทำให้คนฟังคิดถึงฤดูใบไม้ร่วงในฮานอยที่มีกลิ่นหอมของดอกสัตบรรณซึ่งไม่มีที่ใดเหมือน ดังนั้น เพลง “ดอกสัตบรรณ” ของนักดนตรี ห่งดัง จึงเป็นหนึ่งในเพลงที่อยู่ในความทรงจำของคนรักดนตรีเวียดนามในฐานะเพลงเกี่ยวกับฤดูใบไม้ร่วงของฮานอยที่ดีที่สุด ศิลปินประชาชน เลยุง เป็นคนแรกที่ร้องเพลงนี้ แต่เพลงนี้เป็นที่รู้จักของคนส่วนใหญ่จากการขับร้องโดยนักร้อง แทงลาม.