(VOVworld) –  ปัจจุบัน ในเวียดนาม ภาคการเกษตรคิดเป็นกว่าร้อยละ๒๐ของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศหรือจีดีพี เป็นร้อยละ๒๕ของมูลค่าการส่งออกของประเทศและดึงดูดแรงงานร้อยละ๕๐ซึ่งเป็นประชากรที่อาศัยในชนบทร้อยละ๖๕ ในหลายทศวรรษที่ผ่านมา ภาคการเกษตรเป็นพื้นฐานของเศรษฐกิจของประเทศ  ปี๒๐๑๓ การผลิตเกษตรของเวียดนามประสบอุปสรรคนานัปการเนื่องจากตลาดส่งออกและราคาสินค้าส่งออกลดลงทำให้รายได้ของเกษตรกรลดลงซึ่งสถานการณ์นี้เรียกร้องให้ต้องผลักดันการปรับปรุงโครงสร้างการเกษตรให้มีประสิทธิภาพอย่างยั่งยืน

สวนส้มจี๊ดในอำเภอวันยาง(Photo:giadinh )

แม้ว่า ในช่วงปลายเดือนธันวาคมปี๒๐๑๓ สภาพอากาศภาคเหนือจะหนาวจัด แต่เกษตรกรที่ตำบลเหมเส่อและเลียนเหงีย อำเภอวันยาง จังหวัดฮึงเอียนยังคงออกไปทำงานตั้งแต่เช้าตรู่เพื่อดูแลต้นส้มจี๊ดซึ่งเป็นต้นไม้มงคลที่ใช้ประดับตกแต่งบ้านเรือนในเทศกาลตรุษเต๊ตที่จะถึง ที่ตำบลสองแห่งดังกล่าว แทบทุกบ้านต่างปลูกต้นส้มจี๊ดซึ่งขายได้ราคาดี   กว่าที่จะมีสวนส้มจี๊ดที่มีมูลค่าทางเศรษฐกิจสูงเหมือนในปัจจุบัน ชาวท้องถิ่นต้องปรับปรุงโครงสร้างพืชมาหลายครั้ง คุณเหงวียนกงหว่าน เกษตรกรตำบลเหมเส่อกล่าวว่า “เมื่อก่อนนี้ ครอบครัวผมปลูกข้าว๑ปีซึ่งปลูกได้ฤดูเดียว ต่อจากนั้นก็ปลูกผัก แต่ประสิทธิภาพจากการปลูกข้าวและพืชผักต่ำมาก จากแนวทางของรัฐ ครอบครัวผมได้ลงทุนปลูกต้นส้มจี๊ดที่ขายได้ราคาดีกว่า ปัจจุบัน ครอบครัวผมมีต้นส้มจี๊ดกว่า๘๐๐ต้นโดยมีคนจองแล้ว๔๐๐ต้นคิดเป็นเงิน๑๒๐ล้านด่ง”
การปรับเปลี่ยนจากการปลูกข้าวมาปลูกดอกไม้ ไม้ประดับและพืชที่มีมูลค่าทางเศรษฐกิจสูงได้ช่วยให้เกษตรกรจำนวนมากในท้องถิ่นหลายแห่ง เช่น อำเภอซอกเซินและ เมลิง ในกรุงฮานอย เมืองดาลัด จังหวัดเลิมด่ง เขตชานนครโฮจิมินห์ จังหวัดเตี่ยนยาง และหวิงลองมีรายได้เพิ่มขึ้น อย่างไรก็ดี ในระดับมหภาค การผลิตเกษตรของเวียดนามในเวลาที่ผ่านมาส่วนใหญ่ให้ความสำคัญต่อการเพิ่มปริมาณโดยไม่ประสานระหว่างการพัฒนาการเกษตรกับอุตสาหกรรมแปรรูปเพื่อผลิตผลิตภัณฑ์ที่มีคุณภาพและมูลค่าทางเศรษฐกิจสูง เช่น ๑หน่วยผลิตภัณฑ์เกษตร เช่น ช้าว และมันสัมปะหลังที่แปรรูปเป็นผงชูรส มูลค่าจะเพิ่มขึ้นถึง๑๐ถึง๒๐เท่า เมื่อเทียบกับการส่งออกในรูปวัตถุดิบที่ยังไม่แปรรูป สำหรับผลิตภัณฑ์นมสดก็เช่นกัน เมื่อได้รับการแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปแล้วก็มีมูลค่ามากขึ้น ราคาขายก็จะเพิ่มขึ้นเป็น๑๐เท่า  ปี๒๐๑๓ มีผลิตภัณฑ์เกษตรบางประเภทของเวียดนามได้ก้าวขึ้นติดอยู่อันดับ๑ของโลกในการส่งออก เช่น ข้าว กาแฟและพริกไทย แต่ถ้าเปรียบเทียบกับประเทศเพื่อนบ้านบางประเทศ ราคาผลิตภัณฑ์เกษตรของเวียดนาม โดยเฉพาะ ราคาข้าวยังคงต่ำกว่า ดังนั้น จำเป็นต้องปรับปรุงโครงสร้างการเกษตรเพื่อให้มีผลิตภัณฑ์เกษตรที่มีมูลค่าทางเศรษฐกิจสูงและผลิตภัณฑ์ส่งออกที่มีเครื่องหมายการค้าระดับชาติ เพื่อบรรลุเป้าหมายนี้ โครงการปรับปรุงโครงสร้างการเกษตรระบุถึงการปรับปรุงเศรษฐกิจภาคต่างๆด้านการเกษตรอย่างค่อยเป็นค่อยไป ท่านกาวดึ๊กฟ๊าต รัฐมนตรีกระทรวงเกษตรและพัฒนาชนบทกล่าวว่า “ถึงเวลาแล้วที่พวกเราต้องมีการเปลี่ยนแปลงอย่างเข้มแข็งในด้านการเกษตรโดยจะเปลี่ยนจากการเพิ่มปริมาณมาเป็นการยกระดับคุณภาพ โดยเฉพาะ เพิ่มมูลค่าให้ผลิตภัณฑ์เพื่อเพิ่มรายได้ให้แก่เกษตรกรซึ่งได้ถูกระบุในโครงการปรับปรุงโครงสร้างการเกษตรตามแนวทางเพิ่มมูลค่าผลิตภัณฑ์และการพัฒนาอย่างยั่งยืนที่นายกรัฐมนตรีได้อนุมัติ”

ท่านกาวดึ๊กฟ๊าต รัฐมนตรีกระทรวงเกษตรและพัฒนาชนบท(Photo:tuoitre )

เป้าหมายของโครงการดังกล่าวคือ จัดตั้งทุ่งนาขนาดใหญ่ และระบบสถานที่แปรรูปผลิตภัณฑ์เกษตรเพื่อสร้างเป็นระบบผลิตสินค้าเชิงธุรกิจที่ช่วยเพิ่มมูลค่าทางเศรษฐกิจในระดับสูง มูลค่าการผลิตและส่งออกเพิ่มขึ้น  ตามโครงการนี้ เวียดนามจะส่งเสริมผลิตภัณฑ์ส่งออกที่เป็นจุดแข็ง เช่น ข้าว กาแฟและปลาสวาย โดยจะเน้นมาตรการพัฒนาการเกษตรตามส่วนลึก ให้ความสำคัญต่อการปรับเปลี่ยนที่ดิน พืช ประยุกต์ใช้วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีที่ทันสมัยเพื่อผลิตผลิตภัณฑ์ที่มีมูลค่าทางเศรษฐกิจสูง ในโครงการดังกล่าว รัฐบาลให้ความสำคัญต่อการปรับปรุงระเบียบและนโยบายปรับปรุงโครงสร้างเศรษฐกิจควบคู่ไปกับการปรับปรุงรูปแบบการขยายตัว นายหวอจ่องบิ่ง รองหัวหน้าสถาบันนโยบายและยุทธศาสตร์พัฒนาการเกษตรแห่งกระทรวงเกษตรและพัฒนาชนบทเวียดนามกล่าวว่า “ควรวางแนวทางของการปรับปรุงโครงสร้างการเกษตร เพื่อบรรลุสิ่งนี้ แต่ละนโยบายต้องชี้ชัดว่า การปฏิรูปเช่นไร ทั้งการปฏิรูประเบียบ และการปฏิรูปองค์กร”
ตามโครงการปรับปรุงโครงสร้างการเกษตรที่นายกรัฐมนตรีได้อนุมัติ  กระบวนการปรับปรุงโครงสร้างการเกษตรในเวลาข้างหน้าต้องเน้นการเพิ่มมูลค่าผลิตภัณฑ์และการพัฒนาอย่างยั่งยืนโดยพยายามให้ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศหรือจีดีพีของหน่วยงานการเกษตรจะอยู่ที่ร้อยละ๒.๖ถึงร้อยละ๓ต่อปีในช่วงปี๒๐๑๑ถึงปี๒๐๑๕ และตั้งแต่ร้อยละ๓.๕ถึงร้อยละ๔ช่วงปี๒๐๑๖ถึงปี๒๐๒๐  การปฏิบัติโครงการดังกล่าวให้เป็นผลสำเร็จมีความหมายสำคัญเป็นอย่างยิ่งเพราะมีส่วนร่วมเพิ่มรายได้ ปรับปรุงคุณภาพชีวิตของประชาชนในชนบทให้ดีขึ้น ลดอัตราครอบครัวที่ยากจนและรักษาความมั่นคงด้านอาหารทั้งในระยะสั้นและระยะยาว./.