ซาหวี-จุดเหนือสุดภาคตะวันออกของประเทศ
Hoa Phuong Anh – VOV5 -  
( VOVworld )-อาจกล่าวได้ว่า แหลม ซาหวี ตำบลจ่า โก๋ เมือง ม้อง ก๊าย จังหวัดกว่ง นิงห์จะเป็นจุกแรกที่เขียนบนแผนที่ประเทศก่อนแห่งอื่น ตามภาษาเวียดนาม ซา มีความหมายว่า ทราย และหวีคือ หาง ซึ่งที่มาของชื่อ ซาหวีเนื่องจากที่นี่มีหาดทรายยาวและแคบคล้ายหางมังกรที่มักจะโผล่ขึ้นมาเมื่อน้ำทะเลลดลง และยังคงอยู่อย่างมั่นคงสง่างามคู่กับดินฟ้าแม้จะโดนพายุและลมมรสุมต่างๆก็ตาม
( VOVworld )-อาจกล่าวได้ว่า แหลม ซาหวี ตำบลจ่า โก๋ เมือง ม้อง ก๊าย จังหวัดกว่ง นิงห์จะเป็นจุกแรกที่เขียนบนแผนที่ประเทศก่อนแห่งอื่น ตามภาษาเวียดนาม ซา มีความหมายว่า ทราย และหวีคือ หาง ซึ่งที่มาของชื่อ ซาหวีเนื่องจากที่นี่มีหาดทรายยาวและแคบคล้ายหางมังกรที่มักจะโผล่ขึ้นมาเมื่อน้ำทะเลลดลง และยังคงอยู่อย่างมั่นคงสง่างามคู่กับดินฟ้าแม้จะโดนพายุและลมมรสุมต่างๆก็ตาม
รถพาพวกเราออกจากเมือง ม้อง ก๊าย ที่ครึกครื้นยามเช้ามืด พอวิ่งไปได้ซักพักตามถนนเลียบชายหาดเราก็ได้กลิ่นเค็มจากน้ำทะเล แล้วรถวิ่งตรงต่อไปผ่านหมู่บ้าน จ่า โก๋ ศาลาจ่า โก๋และโบสถ์จ่าโก๋ ไปถึงแหลม ซา หวี ซึ่งอยู่ที่พิกัด ๒๑ องศา ๒๙ นาทีและ๓๓ วินาทีเหนือ และ๑๐๘ องศา ๔ นาทีและ ๕ วินาทีตะวันออก ที่แหลมมีแผ่นป้ายสีฟ้ารูปยอดต้นสนซา มู ๓ ยอด ซึ่งเป็นสัญลักษณ์บ่งบอกว่า นี่คือจุดเหนือสุดภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศ บนแผ่นโล่ได้จารึกคำกลอนของกวีโต๊ หิวที่มีชื่อเสียงของเวียดนามว่า จากป่าสนจ่า โก๋ลงสู่ป่าโกงกางก่า เมา ซึ่งหมายถึงจากจุดเหนือสุดภาคตะวันออกของประเทศลงสู่จุดใต้สุดภาคใต้ มองไกลออกไปคือหลักพรมแดนทางทะเลระหว่างเวียดนามกับจีนที่ระบุอธิ ปไตยของทั้งสองฝ่าย พลเมืองคนแรกที่พวกเราพบในครั้งนี้คือ ทหารชายแดน หน่วยที่ ๓ ของฐานทหารชายแดนจ่า โก๋
เสียงพูดคุยระหว่างผู้นำทางกับทหารชายแดน ณ จ่า โก๋
( สวัสดีครับ ผมชื่อ จูงจากคณะกรรมการประชาชนเมืองม้องก๊าย นี่คือคณะผู้สื่อข่าวสถานนีวิทยุเวียดนามมาที่นี่เพื่อบันทึกเสียง ภาพและเก็บข้อมูลเพื่อนำไปเขียนข่าวและบทความเกี่ยวกับเมืองม้อง ก๊าย และแหลม ซา หวี )
|
ต้นสนที่แหลมซา หวี |
ร้อยโท โห่ วัน ตงเพิ่งมาประจำการที่นี่ได้ ๘ เดือนเท่านั้น แต่เขาสามารถบรรยายให้คณะผู้สื่อข่าวของเราเกี่ยวกับสถานที่น่าสนใจของซา หวี ด้วยความเข้าใจสถานที่อย่างยอดเยี่ยม “ ที่เรายืนอยู่คือ ปากน้ำชายแดนบั๊ก ลวน ข้างหน้าของเราคือ หลักพรมแดนหมายเลข ๑๓๗๗ และ ๑๓๗๘ ซึ่งเป็นหลักพรมแดน ๒ หลักสุดท้ายตามแนวชายแดนระหว่างเวียดนามกับจีน ที่ตรงข้ามคือ หมู่บ้าน ฉุ ซาน ตัวเมืองเจียง ผิง นคร ตุง ชิง ของจีน ทางขวามือไกลออกไปคือ แหลมแบกลอง ท่าเรือ ฝางเฉิง มณฑลกวางตุ้งของจีน ชาวประมงกำลังจับปลาและปฏิบัติตามข้อตกลงและสนธิสัญญาระหว่างเวียดนามกับจีน ”
ร้อยโท โห่ วัน ตง คุยต่อไปว่า คลื่นทะเลซัดเข้าถึงที่เรายืน บางทีซัดถึงฐาน เมื่อน้ำทะเลลดลง ทะเลจะสงบ แต่หากทะเลหนุนจะทำให้เกิดคลื่นยักษ์รุนแรง ฤดูร้อนที่นี่มีลมแรงกว่าในแผ่นดินใหญ่ ส่วนฤดูหนาวก็หนาวกว่า ฝนมาเร็วและก็หยุดเร็ว เพียง ๑๕ นาที ท้องฟ้าเปลี่ยนจากใสมาเป็นครึ้ม ซึ่งร้อยโทยังพูดไม่จบฝนก็มาเยือนทันทีพร้อมฟ้าร้องและฟ้าแลบ
|
เตรียมออกทะเลจับปลา |
ท่ามกลางม่านฝน ร้อยโท ตงคุยกับกับผู้สื่อข่าวของเราวเกี่ยวกับการชมพระอาทิตย์ขึ้นที่แหลม ซา หวี ว่า “ พระอาทิตย์ขึ้นที่นี่สวยมากเหมือนภาพเขียนโดยเฉพาะสำหรับพวกผมที่เป็นทหารชายแดนที่กำลังปฏิบัติหน้าที่ปกป้องผืนดินของประเทศนั้นพระอาทิตย์สวยมาก ทั้งนี้ทำให้เรารู้สึกมีความภาคภูมิใจที่ได้ทำหน้าที่ปกป้องอธิปไตยและความมั่นคงตามแนวชายแดน ธรรมชาติได้บันดาลให้ที่นี่มีทัศนียภาพสวยไม่เหมือนแห่งอื่นใดทำให้เรามีอารมณ์ดีและพยายามปฏิบัติภารกิจปกป้องอธิปไตยของประเทศเป็นอย่างดี มีคณะถ่ายทำภาพยนตร์ นักเขียนและผู้สื่อข่าวหลายคณะได้มาที่นี่เพื่อชมพระอาทิตย์และดวงจันทร์ ถ่ายทำภาพยนตร์ ถ่ายภาพ แต่งบทกลอนและบทร้อยแก้วเพราะที่นี่คือจุดเหนือสุดของประเทศ ”
|
มาเล่นน้ำทะเลที่ซาหวี |
เมื่อฝนหยุด ท้องฟ้าซาหวีก็กลับมาสดใสและทะเลกลับมาสงบเหมือนเดิม แหลมซา หวีเต็มไปด้วยเรือประมงหลังออกทะเลหาปลา บรรยากาศการทำงานที่ไซด์งานก่อสร้างสำนักงานสื่อสารประชาสัมพันธ์ ซา หวีในพื้นที่กว่า ๑๕,๐๐๐ ตารางเมตรกลับมาคึกคักท่ามกลางเสียงตีค้อนและการผสมคอนกรีต ส่วนร้อยโท โห่ วัน ตง อำลาพวกเราด้วยความอาลัยพร้อมความภาคภูมิใจในหน้าที่ปกป้องชายแดนอันศักดิ์ของประเทศ พวกเราเดินผ่านสวนต้นไม้ที่ประมุขประเทศปลูกเมื่อมาเยือนที่ที่ เพื่อพบปะกับชาวประมงจ่า โก๋ ก่อนหน้านั้นนับร้อยปี ชาวประมงเมืองท่านไฮ ฟองได้มาบุกเบิกที่นี่ สร้างหมู่บ้านและศาลาประจำหมู่บ้าน รวมทั้งต่อเรือออกทะเลหาปลา ./.
|
ย้านโบราณที่จ่าโก๋ |
|
สนุกกับทะเล |
Hoa Phuong Anh – VOV5