( VOVworld )- หญ่าหญ่านดีเค๑ หรือศูนย์ให้บริการเศรษฐกิจ วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีจังหวัดบ่าเหรียะ-หวุงเต่าได้รับการก่อสร้างเมื่อปีค.ศ. ๑๙๘๙ กลางทะเลลึกที่อยู่ห่างจากแผ่นดินใหญ่ประมาณ ๓๕๐ ไมล์ทะเล ที่นี่มีผู้บังคับบัญชาและทหารประจำการเพื่อปกป้องน่านน้ำและน่านฟ้าของประเทศและให้บริการหน่วยงานปีโตรเลี่ยม  ซึ่งขณะนี้มีการก่อสร้างศูนย์ให้บริการเศรษฐกิจ วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีดังกล่าวได้ ๑๘ แห่งตั้งแต่ดีเค๑ ถึงดีเค ๑๙

หญ่าหญ่านดีเค๑มี ๓ ชั้น

หญ่าหญ่านดีเค๑มี ๓ ชั้น แต่ละชั้นมีพื้นที่ตั้งแต่ ๑๐๐ ตารางเมตรถึง ๒๔๐ ตารางเมตรและได้รับการก่อสร้างอย่างถาวรบนเสาเหล็ก ๔ ต้น  โดยชั้น ๑ สูงกว่าผิวน้ำทะเลประมาณ ๒๐ เมตรจะเป็นห้องสุขา ที่เก็บถังเชื้อเพลิงและถังเก็บน้ำจืด  ชั้นสองเป็นที่พักและที่ทำงาน และชั้นบนสุดมีสิ่งปลูกสร้างอื่นๆเพื่อรองรับน้ำฝนส่งไปยังถังน้ำ  ดังนั้นอาจกล่าวได้ว่า หญ่าหญ่านถือเป็นบ้านหลังเล็กๆแห่งหนึ่งกลางทะเลลึกของประเทศในพื้นที่หมู่เกาะเจื่องซาหรือสเปรสลี่ที่ได้รับการก่อสร้างด้วยหยาดเหงื่อนและแสนยากลำบากของคนเวียดนาม ซึ่งที่นี่ชีวิตผู้บังคับบัญชาและทหารขาดแคลนทุกอย่างอีกทั้งต้องทนกับพายุและทะเลแปรปรวน  แต่พวกเขาก็จัดบ้านอย่างเรียบร้อย สะอาดไม่ว่าจะในห้องนอนหรือห้องครัว และสิ่งที่สร้างความประทับใจให้กับพวกเราที่มาเที่ยวชมคือ สีเขียวของพืชผักปกคลุมทั่วทั้งบริเวณเช่น ผักกาด ผักบุ้ง ชะพลู ผักปั่งและต้นมะนาว ทั้งนี้สร้างเป็นภาพเกี่ยวกับสวนผักในแผ่นดินใหญ่  รวมถึงมีการเลี้ยงสัตว์ด้วยเช่น ไก่ สุกรและสุนัข

ร้อยตรีเจิ่มก๊วกแถ่งที่ปฏิบัติหน้าที่บนหญ่าหญ่านดีเค๑-๘คุยกับพวกเราว่า หน้าที่ของพวกเขาคือเข้าเวรเฝ้าติดตามการเข้าออกของเรือ ทำการฝึกการทหารเป็นประจำให้อยู่ในความพร้อมเพื่อปกป้องน่านน้ำของประเทศและช่วยเหลือชาวประมงในการออกทะเลหาปลาในพื้นที่น้ำทะเลของประเทศ นายแถ่งกล่าว“ ผู้บังคับบัญชาและทหารที่นี่ต้องทนรับกับความยากลำบากมากมาย โดยเฉพาะในช่วงที่ทะเลแปรปรวนเดือนตุลาคมและพฤศจิกายน และเดือนธันวาคมคลื่นทะเลที่ซัดเข้าจะสูงมากในระดับ ๗ และ ๘ จนทำให้บ้านสะเทือน แต่พวกเราก็ชินแล้ว บางครั้งคลื่นสูงมาก เรือยนตร์ไม่สามารถนำเราเข้าเทียบหญ่าหญ่านได้ จึงมัดเชือกรอบตัวและว่ายน้ำตามสายเชือกนี้เข้าบ้านหญ่าหญ่าน มีคณะหลายคณะหรือคณะนักร้องบางคณะมาเยือนที่นี่แต่เนื่องจากคลื่นซัดแรงและสูงจึงต้องร้องเพลงผ่านเครื่องวิทยุ ทำให้พวกเรารู้สึกบอกไม่ถูกน้ำตาคลอเบ้า ”

รดน้ำในสวนผักบนหญ่าหญ่านดีเค๑

แม้จะอยู่กลางทะเลลึกที่ชีวิตแสนลำบาก แต่ผู้บังคับบัญชาและทหารที่นี่ได้พยายามสร้างสิ่งแวดล้อมรอบตัวให้เหมือนได้อยู่ในแผ่นดินใหญ่ โดยเมื่อมีเวลาว่างก็จะตกปลากลางทะเล ร้อยตรีหวูหงอกแหม่ง ประจำการที่บ้านหญ่าหญ่านดีเค๑-๘เปิดเผยว่า การตกปลาเพื่อเพิ่มโภชนาการให้แก่มื้ออาหาร เป็นการพักผ่อนคลายความเครียดอีกทางหนึ่งด้วย ที่บ้านหญ่าหญ่านนี้เจ้าหน้าที่ทุกคนล้วนเป็นกุ๊กฝีมือดีและนักโภชนาการ ร้อยตรีหวูหงอกแหม่งคุยกับพวกเราขณะกำลังติดเหยื่อปลาว่า พวกเราตกปลาได้หลายตัว มีบางตัวหนักนับสิบกิโลกรัมเพื่อทำอาหารทานและเก็บไว้ทานในวันเกิดพายุลมแรง ร้อยตรีแหม่งกล่าว “ การตกปลาทั้งง่ายและยากอย่างเช่นปลาตัวนี้มันฉลาดดังนั้นเมื่อตกได้ต้องระมัดระวังโดยไม่ปล่อยให้มันหลุดจากเบ็ด  เราจะมีประสบการณ์ตกปลาแต่ละชนิดไม่เหมือนกัน ส่วนเหยื่อของปลาซิวนั้นคือแป้งสาลี โดยผสมแป้งกับน้ำให้เหนี่ยวก็สามารถตกปลาได้หลายตัว สำหรับปลาบางชนิดต้องใช้เหยื่อคือกระดาษห่อท็อฟฟี่ ส่วนปลาอินทรีย์มักจะกินปลาจาระเม็ดเทียม  และยังใช้ปลาเป็นเหยื่ออีกด้วย ”

เลี้ยงไก่สไตล์หญ่าหญ่านดีเค๑

ปัจจุบันบ้านหญ่าหญ่านได้รับการซ่อมแซมให้มีความถาวร สูงและกว้างขวางขึ้นเนื่องจากได้รับการดูแลจากประชาชนทั้งประเทศ มีไฟฟ้าแสงอาทิตย์และพลังลมใช้ สามารถติดต่อกับแผ่นดินใหญ่ผ่านโทรศัพท์และชมรายการต่างๆของสถานีโทรทัศน์ได้ ทั้งนี้ทำให้ผู้ที่อยู่ที่นี่รู้สึกใกล้ชิดกับแผ่นดินใหญ่มากขึ้น ร้อยตรีเจิ่นก๊วกแถ่งเผยว่า แม้จะอยู่ไกลแผ่นดินใหญ่และบ้านเกิด แต่ทหารที่นี่จะปฏิบัติหน้าที่สืบต่อรุ่นก่อนๆเพื่อปกป้องบ้านหญ่าหญ่านให้ยืนยงอยู่กับกาลเวลา ร้อยตรีแถ่งเปิดเผยว่า “ ผู้บังคับบัญชาและทหารพยายามฟันฝ่าความยากลำบากและร่วมกันปกป้องบ้านหญ่าหญ่าน เมื่อได้รับคำสั่งมาปฏิบัติหน้าที่ ณ ที่นี่ พวกเรามีความตั้งใจที่จะปฏิบัติหน้าที่ให้ดีที่สุด  ซึ่งถือเป็นความสุขของพวกเรา ผมได้แต่งบทกลอนเกี่ยวกับทหารที่บ้านหญ่าหญ่านโดยมีใจความว่า พวกเราเป็นทหารดีเค มีความตั้งใจอันเหนียวแน่นคือปกป้องบ้านหญ่าหญ่าน บรรลุหน้าที่ให้สมกับเกียรติประวัติอันหาญกล้า ”

เรือประมงเข้าเที่ยวหญ่าหญ่านขอน้ำจืด

มาเที่ยวที่บ้านหญ่าหญ่านดีเคทำให้พวกเราเข้าใจจิตใจแห่งความพร้อมที่จะสละทุกอย่างของผู้บังคับบัญชาและทหารดังบทกวี “ บ้านกลางทะเล ” ของร้อยโทเซืองวันบั๊กที่กำลังปฏิบัติหน้าที่ ณ บ้านหญ่าหญ่านดีเค๑-๑๙ว่า ไม่ใช่แผ่นดินใหญ่ ไม่ใช่เจื่องซาเลิ้น ไม่ใช่เซินกาหรือเกาะและโขดหิน แต่นี่คือบ้านที่ก่อสร้างด้วยเลือดเนื้อ เป็นหลักพรมแดนอธิปไตยของประเทศทางทะเลที่แฝงประวัติศาสตร์สร้างชาตินับพันปี นี่คือบ้านที่สลักภาพมาตุภูมิกลางทะเลอันกว้างลึก ./.