ด้านหน้า พิพิธภัณฑ์อเล็กซานเดอร์ เยอร์ซิน

พิพิธภัณฑ์อเล็กซานเดอร์ เยอร์ซิน เมืองญาจาง จังหวัดแค้งหว่า เป็นอาคารสองชั้น ตั้งอยู่ทางขวาของสถาบันวิจัยปาสเตอร์ มีพื้นที่ประมาณ100ตารางเมตร เป็นสถานที่จัดแสดงสิ่งของวัตถุ ต่างๆที่นายแพทย์เยอร์ซินเคยใช้ในช่วงที่เขายังมีชีวิตอยู่ เช่นหนังสือนับพันเล่มของนักเขียนที่มีชื่อเสียงระดับโลก จดหมายลายมือของเขา เอกสารข้อมูลงานวิจัยที่สะท้อนความรู้ความสามารถในหลายด้านทั้งแพทย์ศาสตร์ ดาราศาสตร์ ภูมิศาสตร์ เทคโนโลยีและศิลปะ ซึ่งเมื่อเข้าไปชมสิ่งของเหล่านี้ นักท่องเที่ยวจะมีความเข้าใจอย่างละเอียดเหมือนกับว่าได้หวนกลับไปในช่วงที่นายแพทย์เยอร์ซินยังมีชีวิตอยู่ รวมทั้งสัมผัสได้ถึงความรักและความผูกพันของเขาที่มีต่อคนและแผ่นดินแค้งหว่า

ภายในพิพิธภัณฑ์อเล็กซานเดอร์ เยอร์ซิน จัดแสดงวัตถุสิ่งของต่างๆที่เกี่ยวข้องกับนายแพทย์อเล็กซานเดอร์ เยอร์ซิน

โดยข้อมูลได้ระบุว่าเพื่อปฏิบัติความใฝ่ฝันในการสำรวจป่าเขาเขตโซนร้อน เมื่อปี1891 ในโอกาสเดินทางผ่านเมืองญาจาง นายเยอร์ซิน ได้ขึ้นฝั่งชมทิวทัศน์และหลงรักจนตัดสินใจมาพำนักที่ญาจางและเป็นแพทย์ชาวยุโรปคนเเรกที่มาทำงานในที่นี่ โดยชาวบ้านเรียกเขาว่า คุณตือ จากภาพถ่ายต่างๆที่ถูกเผยแพร่นั้นผู้ชมจะเห็นถึงความผูกพันของคุณตือกับชาวบ้านไม่ว่าจะเป็นการพบปะพูดคุย การไปตรวจรักษาโรคฟรี โดยเฉพาะให้ความเอาใจใส่ต่อเด็กๆและเขาก็ได้รับความรักไคร่จากคนท้องถิ่นทุกเพศทุกวัย มีเด็กที่มาเล่น มาอ่านหนังสือหรืออยากศึกษาเรื่องดาราศาสตร์ที่บ้านเขาทุกวัน นายแกว๊กยาว หนึ่งในเด็กของหมู่บ้านโก่นในตอนนั้นเล่าถึงความทรงจำสมัยยังเป็นเด็กว่า "คุณลุงตือมักจัดกิจกรรมในบ่ายวันพฤหัสฯและวันเสาร์โดยมีการฉายภาพยนตร์สารคดีเกี่ยวกับสัตว์และนักแสดงตลก ชาร์ลี แชปลิน ซึ่งได้นำความรู้ใหม่และอารยธรรมที่ทันสมัยมาเผยแพร่ให้ชาวบ้านได้รับรู้"

สิ่งของต่างๆสะท้อนชีวิตที่เรียบง่ายของนายแพทย์อเล็กซานเดอร์ เยอร์ซิน

ข้อมูลต่างๆที่ยังคงถูกเก็บรักษาในพิพิธภัณฑ์ได้สะท้อนให้เห็นถึงบุคคลที่มีวิถีชีวิตที่เรียบง่ายแต่กลับมีส่วนร่วมมากมายต่อการวิจัยวิทยาศาสตร์ ภูมิศาสตร์ ดาราศาสตร์และศิลปะที่เป็นประโยชน์ต่อสังคม นายเยอร์ซินเป็นผู้มีส่วนร่วมสำคัญในการขจัดกาฬโรคและเป็นผู้บุกเบิกค้นคว้าเขตที่ราบสูงเลิมเวียน โดยเมื่อปี1899 ข้าหลวงใหญ่ฝรั่งเศสประจำเวียดนามได้สั่งให้ก่อสร้างเขตภูมิภาคที่เขาค้นพบนั้นได้ให้เป็นสถานที่ตากอากาศสำหรับคนยุโรปซึ่งเป็นที่มาของเมืองดาลัต เมืองตากอากาศที่มีชื่อเสียงของเวียดนามปัจจุบัน นายเยอร์ซินยังเป็นผู้นำพันธุ์ต้นยางมาปลูกที่เวียดนาม ปี1902 ข้าหลวงใหญ่ฝรั่งเศสแห่งอินโดจีน ปอล ดูเม ได้เชิญนายเยอร์ซินมาฮานอยเพื่อเปิดโรงเรียนการแพทย์และแต่งตั้งให้เขาเป็นผู้บริหารโรงเรียนการแพทย์แห่งอินโดจีน (École de Médecine de l’Indochine) ซึ่งปัจจุบันคือมหาวิทยาลัยแพทย์ศาสตร์ฮานอย ต่อจากนั้นด้วยชื่อเสียงและประสบการณ์ในด้านต่างๆของนายเยอร์ซินทางการฝรั่งเศสในอินโดจีนได้จัดตั้งสำนักงานด้านภูมิศาสตร์ สำนักงานด้านธรณีวิทยา อุตุนิยม หอดาราศาสตร์และสถาบันสมุทรศาสตร์ คุณเหงวียนหว่างดวานถุก เจ้าหน้าที่พิพิธภัณฑ์ เยอร์ซิน เผยว่า"เรายังเก็บรักษาเอกสารที่เป็นลายลักอักษรของนายเยอร์ซินที่บันทึกรายละเอียดเกี่ยวกับสภาพอากาศ พายุที่เข้าญาจางตั้งแต่ปี1909-1942และแผนที่ดาราศาสตร์ นอกจากนั้นยังมีหนังสือที่เขาเขียนเกี่ยวกับระดับน้ำทะเลขึ้นลงอย่างละเอียดด้วย ซึ่งเป็นข้อมูลที่มีค่ามาก"

รูปปั้นอเล็กซานเดอร์ เยอร์ซิน ในพิพิธภัณฑ์

นอกจากพิพิธภัณฑ์เยอร์ซินที่ญาจางก็ยังมีสวนสาธารณะเยอร์ซินและรูปปั้นเยอร์ซินสูง4เมตรที่ถือเป็นแลนด์มาร์คของเมืองญาจาง เพื่อเป็นการสำนึกในบุญคุณและส่วนร่วมของนายแพทย์เยอร์ซิน ชาวท้องถิ่นได้ตั้งวิหารบูชาและสร้างสุสานให้นายเยอร์ซินในเขต สวยเหย่า ห่างจากเมืองญาจาง20กิโลเมตรและที่นี่ก็เป็นหนึ่งในจุดหมายที่ชาวบ้านและนักท่องเที่ยวมักจะมาสักการะรำลึกทุกปี ปี1990 เขตสุสานและพิพิธภัณฑ์เยอร์ซินได้รับการรับรองเป็นแหล่งประวัติศาสตร์วัฒนธรรมแห่งชาติและถือเป็นครั้งแรกที่เวียดนามได้มอบหนังสือรับรองนี้สำหรับคนต่างชาติในเวียดนาม.         

ลายมือของนายแพทย์อเล็กซานเดอร์ เยอร์ซิน

นายแพทย์อเล็กซานเดอร์ เยอร์ซิน เป็นผู้ที่มากด้วยความสามารถในหลายด้านเช่น อุตุนิยมวิทยา ดาราศาสตร์ สมุทรศาสตร์ เป็นต้น