โซฟาไม้ด่งกี่

หมู่บ้านด่งกี่ ในตัวเมืองตื่อเซิน จังหวัดบั๊กนินห์ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำหงูเหวี่ยนเคและอยู่ห่างจากกรุงฮานอยประมาณ ๒๐ กิโลเมตร  ปัจจุบัน หมู่บ้านยังคงอนุรักษ์ปบ้านไม้โบราณอายุหลายร้อยปีหลายหลังเอาไว้  ส่วนสองข้างทางเข้าหมู่บ้านถูกจัดเป็นโซนวางแสดงผลิตภัณฑ์จากไม้

หมู่บ้านด่งกี่เป็นหนึ่งในไม่กี่หมู่บ้านนักที่ชาวบ้านทุกคนไม่ว่าจะเป็นคนแก่หรือเด็กล้วนมีความสามารถในการสร้างผลงานศิลป์จากไม้ในระดับต่างๆแล้วแต่ฝีมือของแต่ละคน  ซึ่งพวกเขาให้เหตุผลว่า นี่คือทักษะความสามารถที่ได้รับการสืบทอดต่อกันมารุ่นแล้วรุ่นเล่าและได้กลายเป็นชีวิตจิตใจ  นายเหงวียน วันเซิน ช่างไม้รุ่นใหม่อายุประมาณ ๒๐ ปีแต่ได้ทำงานไม้ศิลป์นี้กว่า ๑๐ ปีคุยกับพวกเราว่า  ตอนเป็นเด็ก หลังเลิกเรียนเขาฝึกการขัดเงาไม้และขัดน้ำยาแว๊ก  เมื่อโตขึ้นพ่อให้ฝึกการเลื่อยไม้และเจาะไม้และเมื่ออายุประมาณ ๑๖ ขวบได้ฝึกสลักลวดลายธรรมดาและค่อยๆสลักลวดลายที่ต้องใช้ทักษะความสามารถความอดทนและความประณีต ปัจจุบันเขาสามารถผลิตผลิตภัณฑ์ไม้ที่วิจิตรสวยงามได้ด้วยตนเอง นายเซินกล่าว  “ ขั้นตอนสำคัญในการสร้างสรรค์ผลิตภัณฑ์จากไม้คือการเจาะไม้เพื่อสร้างรูปร่างต่างๆและพ่นสี ซึ่งงานสองอย่างนี้ต้องการคนมีทักษะสูงเพื่อให้งานมาความเงางาม ค่าแรงสำหรับช่างเจาะไม้และช่างพ่นสีไม่เท่ากัน สำหรับผมนั้นได้ค่าแรง ๒๐๐,๐๐๐ด่งต่อวัน ”

ชุดโต๊ะและเก้าอี้ไม้สัก

การทำอาชีพช่างไม้ในด่งกี่นั้น ผู้ประกอบอาชีพจะต้องมีความรู้ความเข้าใจและทักษะในการทำงานไม้ สามารถอ่านแบบได้ มีความขยัน อดทนเพราะการแกะสลักลวยลายต้องการความประณีตสวยงามและช่างฝีมือดี นายเหงวีย ซุย ตวาน หัวหน้าสหกรณ์ผลิตภัณฑ์ศิลป์จากไม้ตว่านหลกเปิดเผยว่า ผลิตภัณฑ์ของด่งกี่ได้รับความนิยมจากตลาดภายในประเทศและต่างประเทศเพราะเป็นสินค้าหัตถกรรมที่ทำด้วยฝีมือของช่างไม้และตามความต้องการของลูกค้า นายตวานกล่าว  “ หากเป็นผลิตภัณฑ์ธรรมดาไม่แกะสลักเช่นเตียงไม้และตู้ไม้เครื่องกลจะช่วยงานได้เยอะ แต่หากเป็นงานสลักเครื่องช่วยงานได้บางส่วนเท่านั้น และต้องการฝีมือของช่างผลิตภัณฑ์จึงจะมีความวิจิตร เครื่องจักรไม่สามารถทำผลิตภัณฑ์ลักษณะนี้ได้ ”

นายตวานเผยต่อไปว่า สมัยก่อน ผลิตภัณฑ์จากไม้ของด่งกี่จะใช้ไม้ธรรมดาหรือไม้ที่ปลูกในสวนบ้านและไม่ประณีตเหมือนปัจจุบัน  แต่ผลิตภัณฑ์ไม้โบราณที่คนที่มีฐานะสั่งซื้อนั้นมีความประณีตสวยงามเพราะช่างของหมู่บ้านต้องใช้เวลาเป็นปี นับตั้งแต่เปิดประเทศและเปิดกว้างตลาดทำให้ตลาดรองรับสินค้าของหมู่บ้านก็พลอยกว้างขึ้นตามไปด้วย วัสดุก็มีความหลกกหลายมากขึ้นดังนั้นผลิตภัณฑ์จากไม้ของหมู่บ้านโดยเฉพาะสินค้าแกะสลักก็มีรูปแบบที่หลากหลายและความวิจิตรสวยงามมากขึ้นเพื่อครองส่วนแบ่งตลาด

ผลิตภัณฑ์สลักอย่างประณีตสวยงาม

ปัจจุบัน มี ๒๐๐ ครอบครัวและบริษัทประกอบธุรกิจสร้างสรรค์ผลิตภัณฑ์ไม้ศิลปะที่ได้สร้างงานให้แก่แรงงานของหมู่บ้านและจังหวัดปริมณฑลหลายพันตำแหน่ง  อาชีพการสร้างสรรค์ผลิตภัณฑ์จากไม้ได้ทำให้หมู่บ้านด่งกี่มีการพัฒนาเจริญมากขึ้น คุณภาพชีวิตของชาวบ้านดีขึ้นกว่าก่อนและร่ำรวยขึ้น หลายบ้านมีรายได้ประมาณ ๕ หมื่นล้านด่ง และบางบ้านมีรายได้ถึงหลายแสนล้านด่ง  ผลิตภัณฑ์จากไม้ของหมู่บ้านด่งกี่ได้ปรากฎในหลายจังหวัดของประเทศและส่งออกไปยังประเทศต่างๆในยุโรป แอฟริกาและทวีปอเมริกา นายหวูก๊วกเวืองนายกสมาคมผลิตและประกอบธุรกิจผลิตภัณฑ์ไม้ศิลปะด่งกี่เปิดเผยว่า  “ เพื่ออนุรักษ์และส่งเสริมอาชีพนี้พร้อมเครื่องหมายการค้าด่งกี่ พวกเราจะติดสแตมป์คุ้มครองผลิตภัณฑ์ พวกเราจะตรวจสอบผลิตภัณฑ์แต่ละชิ้นอย่างละเอียดก่อนออกสู่ตลาด ปีนี้พวกเราเปิดร้านจัดแสดงและแนะนำผลิตภัณฑ์ให้แก่ลูกค้าได้เข้าใจเกี่ยวกับหมู่บ้านทำผลิตภัณฑ์ศิลปะจากไม้ด่งกี่มากขึ้น ”

นายตวานหัวหน้าสหกรณ์ผลิตภัณฑ์ศิลป์จากไม้

แม้ชีวิตความเป็นอยู่ดีขึ้นแต่ชาวด่งกี่ยังคงอนุรักษ์วัฒนธรรม ที่เป็นเอกลักษณ์ที่ได้สืบทอดกันมาหลายพันปีเช่นวัดวาอารามและศาลเจ้าที่มีคุณค่าด้านสถาปัตยกรรมตลอดจนงานเทศกาลของหมู่บ้านในทุกๆวันที่ ๔ เดือนอ้ายตามจันทรคติและงานแห่ประทัดที่ย้อนดีตบรรยากาศที่นายพลแท้งเถี่ยนเกืองออกศึกเพื่อปราบปราบข้าศึกผู้รุกราน  ./.