ประเพณี “ให้ความเคารพครูอาจารย์” ของคนเวียดนาม (Photo Internet)

ในตลอดกว่า 10 ปีที่ผ่านมา แม้งานจะยุ่งมากแต่เมื่อถึงวันตรุษเต๊ตที่ 3 นายแพทย์ ฟานบ๊าหาย จากแผนกศัลยกรรมกระดูกหมายเลข 1 ของโรงพยาบาลเหวียดดึ๊กในกรุงฮานอยและเพื่อนร่วมอาชีพจากโรงพยาบาลอื่นๆจะไปอวยพรอาจารย์ โงวันตว่าน อดีตหัวหน้าแผนกศัลยกรรมกระดูกและอดีตรองผู้อำนวยการสถาบันศัลยกรรมกระดูกสังกัดโรงพยาบาลเหวียดดึ๊ก ซึ่งนอกจากกล่าวอวยพรแล้วทุกคนมักจะแจ้งให้อาจารย์ทราบถึงผลงานที่ตนได้บรรลุในปีที่ผ่านมา รวมทั้งอาจารย์และลูกศิษย์จะคุยกันเกี่ยวกับวิชาชีพ ซึ่งถือเป็นอีกหนึ่งโอกาสให้นายแพทย์ ฟานบ๊าหายและเพื่อนๆแสดงความสำนึกในบุญคุณต่ออาจารย์            “พวกเราไม่เพียงแต่ไปเยี่ยมอาจารย์ในวันตรุษเต๊ตเท่านั้น หากในวันธรรมดาก็มาเยี่ยมเพื่อคุยกับอาจารย์เกี่ยวกับวิชาชีพ พร้อมทั้งเป็นการแสดงความสำนึกในบุญคุณต่ออาจารย์ด้วย หากเป็นลูกศิษย์ของอาจารย์เพียง 1 วันเราก็ถือว่าเป็นลูกศิษย์ของท่านไปตลอดชีวิต”

ใบหน้ายิ้มแย้มที่บ่งบอกถึงความเมตตา นายแพทย์ โงวันตว่านต้อนรับลูกศิษย์ ซึ่งก็เป็นผู้ร่วมงานที่มาอวยพรปีใหม่ประเพณี สำหรับเขา สิ่งที่ทำให้มีความสุขมากที่สุดคือลูกศิษย์ได้ประสบผลสำเร็จต่างๆ            “ในฐานะเป็นอาจารย์ เป็นแพทย์รุ่นพี่ของพวกเขา ผมรู้สึกมีความสุขมากเมื่อเห็นลูกศิษย์สามารถสานต่อหน้าที่การรักษาโรคได้อย่างดีและมีบางคนเก่งกว่าผมแล้ว ผมดีใจที่ลูกศิษย์ยังคิดถึงและมาคุยในช่วงปีใหม่ประเพณีและวันสำคัญๆของหน่วยงานสาธารณสุข เช่น วันแพทย์เวียดนาม 27 กุมภาพันธ์”

ในกระแสการพัฒนาเศรษฐกิจ สังคมและวัฒนธรรม วันตรุษเต๊ตอวยพรปีใหม่ครูอาจารย์ก็มีการพัฒนาโดยนอกจากเป็นโอกาสให้ลูกศิษย์ชวนกันไปอวยพรครูอาจารย์แล้ว เพื่อนร่วมชั้นเรียนรุ่นต่างๆก็ยังถือโอกาสนี้เพื่อจัดการพบปะสังสรรค์ ซึ่งทำให้กิจกรรมการให้ความเคารพครูอาจารย์ในช่วงปีใหม่ประเพณีมีความหมายมากขึ้น สร้างความเชื่อมโยงระหว่างครูอาจารย์กับลูกศิษย์และระหว่างเพื่อนๆในรุ่นเดียวกัน คุณ เหงียนทูเฮือง อาจารย์จากมหาวิทยาลัยครุศาสตร์ฮานอยแสดงความคิดเห็นว่า            “ตั้งแต่อดีต เราได้มีประเพณีไปอวยพรปีใหม่ประเพณีครูอาจารย์ในวันตรุษเต๊ตที่ 3 เพื่อเป็นการแสดงความสำนึกในบุญคุณมาถึงสมัยใหม่นี้ วันตรุษเต๊ตไหว้ครูมิได้กำหนดแค่ในวันเดียวหากเราจะไปในวันอื่นของตรุษเต๊ตก็ได้ โดยเฉพาะบางทีเราได้ยินข่าวพิเศษเกี่ยวกับครูอาจารย์ก็ไปเยี่ยมทันที ซึ่งทำให้อาจารย์มีความสุข”

คำพูดที่ว่า “หมุ่งบาเต๊ตไถ่” หรือวันตรุษเต๊ตที่ 3 เป็นวันเยี่ยมครูอาจารย์ได้สะท้อนเจตนารมณ์แห่งการ “ให้ความเคารพครูอาจารย์” ของคนเวียดนามที่ได้ยืนยันในจำนวนสุภาษิตต่างๆ เช่น คำว่า “เญิดตื๋อวีซือ บ๊านตื๋อวีซือ” หรือมีความหมายว่า สอนหนึ่งคำก็เป็นครู สอนกึ่งคำก็เป็นครูและคำว่า “โคงไถ่โด๊ไหม่หล่ามเนน” ที่หมายถึง “ศิษย์ดีเพราะมีครู” เป็นต้น ซึ่งล้วนเป็นคำเตือนให้พวกเรารำลึกถึงบุญคุณของครูอาจารย์ที่ได้ถ่ายทอดวิชาความรู้และสั่งสอนพวกเรา เป็นการเชิดชูยกย่องอาชีพการสร้างคนในสังคมและประเพณี “ให้ความเคารพครูอาจารย์” ยังคงฝังลึกในจิตสำนึกของคนเวียดนามทุกเพศทุกวัย.