ภาพวาดฮานอยของจิตรกรบุ่ย ซวน ฟ้าย

จิตรกรที่มีชื่อเสียงและสามารถถ่ายทอเดจิตวิญญาณของฮานอยช่วงปีคริสตศักราช ๑๙๕๐ ๑๙๖๐และ๑๙๗๐ที่ต้องกล่าวถึงท่านแรกคือ บุ่ย ซวน ฟ้าย  จิตรกรบุ่ย ซวน ฟ้ายเคยเขียนเกี่ยวกับฮานอยว่า “  ความสวยงามของฮานอยมีหลากหลายแง่มุม ความสวยงามแต่ละมุมจะเหมาะสำหรับแต่ละคนเท่านั้น  ถนนเก่าแก่และบ้านโบราณเมื่อเข้าสู่ภาพวาดจะดูสวยงามเป็นอย่างยิ่ง  ชีวิตที่ย่านเก่าแก่ในฮานอยดำเนินในจังหวะที่ไม่เหมือนตึกและอาคารสูงๆเพราะบ้านแต่ละหลังสูงต่ำใหญ่เล็กและยื่นออกมาหรือถอยร่นเข้าไปไม่เหมือนกัน ”  ความเข้าใจอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับฮานอยทำให้จิตรกรบุ่ย ซวน ฟ้ายสามารถถ่ายทอดฮานอยที่มีความเป็นโบราณ ผนังบ้านถูกตะไคร้น้ำจับและซอยเล็กๆจากปลายพู่กันได้อย่างดีเยี่ยมจนได้ฉายาว่า จิตรกรแห่งถนนโบราณฮานอย แม้ท่านมีผลงานเกี่ยวกับศิลปินร้องเพลงทำนองพื้นบ้านแจ่วหรือภาพวาดวัตถุนิ่งประสบความสำเร็จหลายชิ้นก็ตาม  ในช่วงปีที่แสนยากลำบากของประเทศที่ขาดแคลนหลายอย่างรวมทั้งอุปกรณ์สำหรับเขยียนภาพแต่จิตรกรบุ่ย ซวน ฟ้ายได้วาดภาพฮานอยบนกระดาษหนังสือพิมพ์ ซองบุหรี่เปล่า ท่านได้ทิ้งภาพวาดที่สะท้อนจังหวะชีวิตที่เป็นเอกลักษณ์ของฮานอยให้เป็นมรดกไว้หลายๆผลงาน  จิตรกรบุ่ย แทนห์ เฟือง บุตรชายของอดีตจิตรกรบุ่ย ซวน ฟ้ายผู้ล่วงลับ กล่าวถึงภาพวาดของคุณพ่อว่า  “ จากภาพเกี่ยวกับถนนและการแต่งกายของผู้คนที่เดินผ่านไปมาบนถนนเป็นข้อมูลที่เป็นหลักฐานให้วงการนักวิชาการสามารถยืนยันได้ว่า ภาพนี้ถูกวาดขึ้นในปีอะไรอาทิเช่น ภาพถนนที่มีผู้ชายสวมชุดเสื้อยาวมือถือร่มนั้นจะถูกเขียนช่วงปีคริตศักราช ๑๙๖๐ เป็นต้นมา  ส่วนหลุมดำบนฟุตบาทในภาพของคุณพ่อคือหลุมหลบภัย  เมื่อเสียงหวอเตือนภัยเครื่องบินสหรัฐอเมริกามาฮานอยทิ้งระเบิด ผู้คนที่เดินบนถนนจะเปิดฝาหลุมและกระโดดลงไปเพื่อหลบระเบิดและกระสุน ”

ภาพวาดฮานอยของจิตรกร บุ่ย ซวน ฟ้าย

ฮานอยในปัจจุบุนได้รับการถ่ายทอดจากจิตรกรรุ่นใหม่ๆมีความแตกต่างกับฮานอยโบราณที่ตะไคร้น้ำจับในอดีต จิตรกรเหงวียน เจื่องถ่ายทอดบรรยากาศที่คึกคักของฮานอยผ่านภาพวาดขนาดใหญ่หรือภาพวาดบันทึกในพ็อกเก็ตบุ๊คของตนเอง   ภาพวาดเกี่ยวกับฮานอยของจิตรกรเหงวียนเจื่องเป็นภาพของชีวิตฮานอยสมัยใหม่ที่คนฮานอยหรือคนที่เคยมาฮานอยเมื่อชมแล้วจะเข้าใจได้ว่านี่คือถนนอะไร ป้ายโฆษณา รถมอเตอร์ไซค์และหาบเร่ผ่านลีลาการเพ้นท์สีที่หลากหลายสไตล์  จิตรกรเหงวี่ยน เจื่องถ่ายทอดฮานอยผ่านปลายพู่กันของคนฮานอยที่ต้องจากบ้านเกิดมานาน แต่เนื่องจากเป็นผู้สื่อข่าว ภาพวาดของเขาจึงสะท้อนชีวิตจริงที่ไม่ใช่ภาพแห่งความอาลัยคิดถึง  จิตรกรเหงวี่ยน เจื่องกล่าวว่า  “ ผมอยากวาดภาพเกี่ยวกับฮานอยอย่างละเอียด ผมอ่านและศึกษาภาพวาดของจิตรกรบุ่ย ซวน ฟ้าย แต่ผมพยายามเลือกมุมมองเกี่ยวกับฮานอยเสมือนคนที่อยู่ห่างไกลและประสงค์ศึกษาวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ของบรรพบุรุษ ”

ฮานอยจากปลายพู่กันของเหงวียน เจื่อง

ฮานอยปัจจุบันผ่านปลายพู่กันของจิตรกรรุ่นใหม่คือฮานอยที่กำลังพัฒนาเป็นเมืองใหญ่ที่ทันสมัยที่มีปัญหาต่างๆที่หลอกหลอนชาวบ้านซึ่งจะต้องแก้ไข นั่นคือภาพวาดของจิตรกรเหงวียน หงอก เยิน ที่จัดแสดงในงานนิทรรศการภาพวาด “ ข้ามถนน ” ปี ๒๐๐๗   “ ถนน ”ปี๒๐๑๒ และ “ ซอย ”ปี ๒๐๑๓  ภาพเหล่านี้สะท้อนชีวิตตามถนนสายต่างๆในฮานอยที่มีสายไฟฟ้าเหมือนใยแมงมุม สัญญาณจราจรและเสียงตามสาย  จิตรกรเหงวียน หงอก เยินกล่าวว่า  “ ฮานอย-นครแห่งวัฒนธรรมพันปีอันหลากหลาย ซึ่งบรรดานักวิจัยมักจะพูดว่า ฮานอยเป็นจุดรวมของวัฒนธรรมอันดีเลิศและแพร่หลาย สำหรับผมนั้นผมมีอนุสรณ์เกี่ยวกับฮานอยมากมาย  ความประทับใจของผมต่อฮานอยอยู่ตรงที่วัฒนธรรมและคนที่มีความหลากหลาย  ภาพสายไฟฟ้ามีลักษณะร่วมสมัยและยังมีหลายปัญหาในการพัฒนาที่จะต้องสนใจแก้ไขและวางผังเมืองให้ดีขึ้น  ”

ฮานอยในปัจจุบัน

ภาพวาดเกี่ยวกกับฮานอยจากปลาพู่กันของจิตรกรทั้งรุ่นเดอะและรุ่นใหม่สามารถถ่ายทอดฮานอยในอดีตและปัจจุบันที่มีการเปลี่ยนแปลงไปอย่างเห็นได้ชัด จิตรกรเหล่านี้ได้เขียนภาพฮานอยจากใจรักของตนจึงทำให้ภาพวาดมีวิญญาณของฮานอยที่เมื่อชมแล้วก็เข้าใจได้ว่า นี่คือฮานอยของคนเวียดนามทุกคน ./.