เด็กชนเผ่าในเวียดนาม (bienphong.com.vn)

รัฐเวียดนามให้ความสำคัญต่อนโยบายสำหรับชนเผ่า โดยเฉพาะการค้ำประกันสิทธิแห่งความเสมอภาคระหว่างชนเผ่าต่างๆ ให้ความสนใจดูแลเอาใจใส่ อำนวยความสะดวกที่ดีที่สุดเพื่อให้ชนเผ่าต่างๆพัฒนาและได้รับสิทธิผลประโยชน์ที่กฎหมายได้ระบุ

กฎหมายเกี่ยวกับสิทธิแห่งความเสมอภาคระหว่างชนเผ่าต่างๆ

กฎหมายเกี่ยวกับสิทธิแห่งความเสมอภาคระหว่างชนเผ่าต่างๆได้รับการระบุในรัฐธรรมนูญของเวียดนามในยุคต่างๆ ล่าสุด รัฐธรรมนูญฉบับปี 2013 ซึ่งเป็นรัฐธรรมนูญที่ยกระดับกลไกเกี่ยวกับสิทธิของคนและสิทธิพลเมืองเมื่อกล่าวถึงสิทธิแห่งความเสมอภาคระหว่างชนเผ่าต่างๆได้ยืนยันว่า “ประเทศสาธารณรัฐสังคมนิยมเวียดนามคือประเทศที่มีชนเผ่าต่างๆอยู่ร่วมกันอย่างสันติ ชนเผ่าต่างๆมีความเสมอภาค สามัคคี ให้ความเคารพและช่วยกันพัฒนา” รัฐธรรมนูญฉบับปี 2013 ได้ห้ามทุกพฤติกรรมที่เลือกปฏิบัติและแบ่งแยกชนเผ่าต่างๆ รัฐปฏิบัตินโยบายพัฒนาในทุกด้านและอำนวยความสะดวกเพื่อให้ชนกลุ่มน้อยทุกกลุ่มส่งเสริมพลังภายใน และร่วมกันพัฒนาประเทศ

หลักการค้ำประกันความเสมอภาคระหว่างชนเผ่าต่างๆในรัฐธรรมนูญถูกระบุในระบบกฎหมายเวียดนาม และได้รับการแปรในเอกสารหลายฉบับอย่างเป็นรูปธรรม

ข้อกำหนดเกี่ยวกับสิทธิแห่งความเสมอภาคระหว่างชนเผ่าต่างๆยังถูกระบุอย่างเป็นรูปธรรมผ่านกลไกเกี่ยวกับสภาชนเผ่า ด้วยหน้าที่วิจัยและมีข้อเสนอแนะต่อสภาแห่งชาติเกี่ยวกับงานด้านชนเผ่า ปฏิบัติสิทธิการตรวจสอบการปฏิบัตินโยบายสำหรับชนเผ่า โครงการ แผนการพัฒนาเศรษฐกิจสังคมในเขตเขาและเขตที่มีชนกลุ่มน้อยอาศัย ในรัฐบาลเวียดนามมีสำนักงานเกี่ยวกับระดับกระทรวงคือคณะกรรมการชนเผ่า ซึ่งทำหน้าที่ดูแลงานด้านชนกลุ่มน้อย

ที่เวียดนาม พลเมืองซึ่งเป็นชนกลุ่มน้อยมีสิทธิ์เข้าร่วมระบบการเมือง การบริหารภาครัฐและสังคม ลงสมัครรับเลือกตั้งในสภาแห่งชาติและสภาประชาชนทุกระดับ ดังนั้นจำนวนผู้แทนของสภาแห่งชาติที่เป็นอชนกลุ่มน้อยจึงอยู่ในระดับสูงเมื่อเทียบกับอัตราประชากร ใน 4 สมัยของสภาแห่งชาติติดต่อกันที่ผ่านมา อัตราผู้แทนสภาแห่งชาติซึ่งเป็นชนกลุ่มน้อยคิดเป็นร้อยละ 15.6 – 17.27 ซึ่งสูงกว่าอัตราชนกลุ่มน้อยในจำนวนประชากรคือร้อยละ 14.35

ให้ความสนใจเป็นอันดับต้นๆต่อการช่วยเหลือชนกลุ่มน้อยพัฒนาเศรษฐกิจ-สังคม

ในหลายปีมานี้ รัฐเวียดนามได้ปฏิบัตินโยบายต่างๆเพื่อให้การช่วยเหลือชนกลุ่มน้อยในการปฏิบัติสิทธิแห่งความเสมอภาค ยกระดับคุณภาพชีวิตทั้งด้านวัตถุและจิตใจให้ดีขึ้น ค่อยๆลดช่องว่างการพัฒนาระหว่างชนเผ่าต่างๆ เช่นโครงการปฏิบัติงาน 122 ของรัฐบาลเกี่ยวกับงานด้านชนเผ่า มติ 30เอฉบับปี 2008 ของรัฐบาลเกี่ยวกับการแก้ปัญหาความยากจนอย่างยั่งยืน โครงการ 135 เกี่ยวกับการพัฒนาเศรษฐกิจ-สังคมในตำบลที่ยากจนพิเศษ มติ 132 เกี่ยวกับการให้ความให้ความสนใจเป็นอันดับต้นๆต่อการลงทุนโครงสร้างพื้นฐาน แก้ปัญหาที่ดินเพื่อการผลิตและที่ดินเพื่อการอยู่อาศัย มติ 134 เกี่ยวกับการให้การช่วยเหลือที่ดินเพื่อการผลิต ที่อยู่อาศัยและความต้องการที่จำเป็นพื่อสนับสนุนการผลิตและพัฒนาคุณภาพชีวิตให้แก่ชนเผ่ายากจน รัฐบาลยังมีนโยบายให้การช่วเหลือที่อยู่อาศัยแก่ครอบครัวยากจน การฝึกอบรมและรับสมัครเจ้าหน้าที่ชนกลุ่มน้อย

จากนโยบายให้ความสนใจเป็นอันดับต้นๆนี้ สถานการณ์เศรษฐกิจสังคมในเขตที่มีชนกลุ่มน้อยอาศัยได้รับการปรับปรุงอย่างเห็นได้ชัด จนถึงขณะนี้ จำนวนครอบครัวชนกลุ่มน้อยยากจนคิดเป็นร้อยละ 5.97 ในจำนวนครอบครัวชนกลุ่มน้อยทั่วประเทศ คุณภาพชีวิตของชนเผ่าได้รับการยกระดับให้สูงขึ้นอย่างต่อเนื่อง โครงสร้างพื้นฐานที่ค้ำประกันให้แก่การปกป้องและดูแลสุขภาพสำหรับชนเผ่าได้รับการลงทุนก่อสร้าง จนถึงขณะนี้ ตำบลทุกแห่งมีสถานีอนามัยและเจ้าหน้าที่สาธารณสุข อำเภอทุกแห่งมีศูนย์สาธารณสุขและแพทย์ อัตราเด็กอายุต่ำกว่า 5 ขวบที่ขาดโภชนาการลดลงต่ำกว่าร้อยละ 25 และสามารถยุติการแพร่ระบาดของโรคบางชนิดซึ่งเมื่อก่อนแพร่ระบาดในเขตที่มีชนกลุ่มน้อยอาศัยและเขตเขา

สิทธิของชนกลุ่มน้อยคือหนึ่งในสิทธิขั้นพื้นฐานของมนุษย์ ซึ่งเป็นสิทธิพลเรือน-การเมืองที่กฎหมายเวียดนามรับรอง ในทางเป็นจริง ชนกลุ่มน้อยนับวันมีเงื่อนไขที่สะดวกเพื่อก้าวรุดหน้าไปในทุกด้าน มีส่วนร่วมต่อภารกิจของประเทศ ซึ่งเป็นการพิสูจน์ให้เห็นถึงการค้ำประกันและการผลักดันสิทธิของชนกลุ่มน้อยและสิทธิของมนุษย์ในเวียดนาม.