พระสงฆ์มาเทศน์

เวลา 09.00 น. ของวันอาทิตย์  ในห้องสมุดที่มีพื้นที่ 60 ตารางเมตรบนชั้น 6 ของแผนกโรคเกี่ยวกับเลือดของเด็กของโรงพยาบาลโลหิตวิทยาส่วนกลางมีความคึกคักมากกว่าวันปกติ เนื่องจากเสียงหัวเราะและเสียงเรียนหนังสือของเด็ก เพราะเช้าวันอาทิตย์ทุกสัปดาห์ กลุ่มผู้ช่วยเหลือเพื่อการกุศล ฟาฟฮวาโทน ประกอบด้วยอาจารย์ของมหาวิทยาลัยแห่งชาติฮานอยและนักศึกษาได้มาที่นี่เพื่อสอนการวาดภาพและเล่านิทานให้แก่ผู้ป่วยเด็ก เด็กชาย ฟอง อายุ 9 ปีและเด็กหญิง วี อายุ 7 ปี เป็นผู้ป่วยที่อยู่ในห้องพักเดียวกันในตลอดกว่า 1 เดือนที่ผ่านมากำลังร่วมกับผู้ป่วยเด็กกว่า 30 คนฝึกวาดภาพ “ผมกำลังวาดภาพ spider man ผมได้เข้าร่วมกิจกรรมหลายอย่าง ตอนให้น้ำเกลือเจ็บมาก ผมมักจะมาที่นี่ นี่คือเพื่อนที่อยู่ในห้องพักเดียวกับผม ผมป่วยเป็นโรคมะเร็งเลือด ผมชอบมาที่นี่เพราะมีของเล่นเยอะ”

“หนูชื่อวีค่ะ มาที่นี่ หนูได้วาดภาพและได้เล่านิทาน หนูรู้สึกมีสุขภาพดีขึ้น พ่อแม่ของหนูกำลังอยู่ในห้องพักผู้ป่วย หนูมาที่นี่เล่นเลย หนูมาที่นี่หลายครั้งแล้ว หนูป่วยเป็นโรคไข้เลือดออก”

ในจำนวนเด็กที่กำลังฝึกเรียนวาดภาพวันนี้ มีผู้ป่วยเด็กอายุต่ำที่สุดคือ 4 ขวบและสูงที่สุด 13 ปี เด็กหญิง หว่า อายุ 6 ปี กำลังนั่งใกล้หน้าต่าง ฝึกวาดเจ้าหญิง Elsa ส่วนคุณพ่อของเธอก็กำลังดูเธอวาดภาพ“ลูกของผมมารักษาตัวที่นี่เมื่อเดือนมิถุนายนปี 2016 พวกเรามาที่นี่เฉลี่ยเดือนละ 2 ครั้ง ลูกป่วยเป็นโรคไข้เลือดออก กลุ่มผู้ช่วยเหลือเพื่อการกุศลมาที่นี่เพื่อให้กำลังใจญาติมิตรและผู้ป่วยเด็กให้ก้าวรุดหน้าไปในชีวิต ป่วยเป็นโรคนี้ส่งผลกระทบต่อจิตใจ เศรษฐกิจและไม่มีโอกาสสร้างฐานะ เมื่อห้องสมุดเปิด ลูกก็มาที่นี่ ลูกมาที่นี่หลายครั้งแล้วและสนิทกับอาสาสมัครหลายคน”

ผู้ป่วยเด็กในห้องสมุด

เมื่อเห็นผู้ป่วยเด็กที่เป็นโรคร้ายแรงเข้าร่วมกิจกรรมต่างๆโดยอาสาสมัครจัดขึ้นทำให้ผู้ปกครองและพวกเขารู้สึกตื้นตันใจมาก คุณ เหงยียนฮวา ที่มีลูกอายุ 5 ขวบป่วยเป็นโรคมะเร็งเลือดได้เผยว่า “นักศึกษามาที่นี่สอนการร้องเพลงและเต้นรำ ซึ่งมีความหมายเป็นอย่างมาก นำความสุขมาให้แก่เด็กและบรรเทาความเจ็บปวด ลูกของดิฉันกำลังให้น้ำเกลือที่ชั้นบน ดิฉันมาที่นี่เพื่อลืมความโศกเศร้าและความเจ็บปวด ลูกมาที่นี่วันหยุดทุกสัปดาห์เพื่อเรียนวาดภาพเพื่อลืมความเจ็บปวดแล้วก็กลับห้องพักผู้ป่วย”

สำหรับสมาชิกของกลุ่มผู้ช่วยเหลือเพื่อการกุศล กิจกรรมนี้นอกจากการนำความสุขมาให้แก่เด็กและบรรเทาความเจ็บปวดแล้ว พวกเขาก็รู้สึกว่าชีวิตมีความหมายมากขึ้นเพื่อฟันฝ่าอุปสรรคในชีวิต “เด็กมาที่นี่ส่วนใหญ่ป่วยเป็นโรคที่เกี่ยวข้องกับเลือด เด็กๆน่าสงสารมาก ถึงแม้ติดงาน แต่ผมยังแบ่งเวลาเพื่อเข้าร่วมกิจกรรมนี้  มาที่นี่ทำให้ผมมีกำลังใจเมื่อประสบอุปสรรคในการทำงานและชีวิต และเห็นว่า ชีวิตของผมยังมีความหมาย”

“ดิฉันรู้สึกมีความสุขเพราะการเข้าร่วมกิจกรรมนี้สามารถให้การช่วยเหลือเด็ก บรรเทาความเจ็บปวด ดิฉันเป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 3 ของสาขาวิชาความสัมพันธ์ระหว่างประเทศของมหาวิทยาลัยแห่งชาติฮานอย ดิฉันต้องไปเรียนหนังสือทุกวัน ยกเว้นวันหยุดสุดสัปดาห์ ดิฉันเป็นคนต่างจังหวัด แทนที่จะกลับไปเยี่ยมบ้านเกิดเดือนละ 3-4 ครั้ง ดิฉันจึงกลับบ้านเกิด 1 ครั้งเท่านั้นเพื่อแบ่งเวลาไปช่วยเหลือเด็ก”

นาง จูถิบิ๊กเลียน หัวหน้ากลุ่มผู้ช่วยเหลือเพื่อการกุศล ฟาฟฮวาโทน และเด็กผู้ป่วย

นอกจากการสอนวาดภาพให้แก่ผู้ป่วยเด็กแล้ว ทุกเดือน กลุ่มผู้ช่วยเหลือเพื่อการกุศลยังนิมนต์พระสงฆ์มาเทศน์ เพื่อช่วยให้ผู้ป่วยและญาติมิตรมีความมุ่งมั่นในการสู้กับโรคร้าย วันนี้ พระสงฆ์ หว่างยาฟ เจ้าอาวาสวัดเวินฟองในจังหวัดบั๊กนิงได้พูดคุยกับผู้ป่วยในโรงพยาบาล “อาตมามาที่นี่ 3 ครั้งแล้ว ทุกครั้งที่มาที่นี่อาตมาจะสอนเกี่ยวกับพลังชีวิตของคนเพื่อให้ผู้ป่วยเด็กมีความมุ่งมั่นในการใช้ชีวิตและมีความเชื่อมั่นเกี่ยวกับอนาคตที่สดใส โดยให้มองว่า การป่วยเป็นเรื่องธรรมดา สิ่งที่สำคัญคือเราต้องไม่จมกับความเศร้าโศกเนื่องจากอาการป่วย แต่อยากให้มองว่า เรายังมีเพื่อนมิตรที่คอยให้กำลังใจเพื่อต่อสู้กับอาการป่วย ถ้าพวกเราได้มีโอกาสพบกันก็ต้องดูแลกันเป็นอย่างดี”

เด็กวาดภาพ

นาง จูถิบิ๊กเลียน หัวหน้ากลุ่มผู้ช่วยเหลือเพื่อการกุศล ฟาฟฮวาโทน รู้สึกมีความสุขเพราะกิจกรรมนี้ได้รับการขานรับจากคนจำนวนมาก “กิจกรรมช่วยเหลือเพื่อการกุศลนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้การช่วยเหลือผู้ป่วยยากจนที่ป่วยเป็นโรคร้ายแรง พร้อมทั้งเป็นวิธีเพื่ออำนวยความสะดวกให้แก่ผู้ที่มีความประสงค์จะให้การช่วยเหลือคนอื่น ตอนเช้าทุกสัปดาห์ในวันอาทิตย์ กลุ่มของดิฉันพร้อมสมาชิก 5-7 คน ซึ่งในนั้นมีครู 1-2 คนที่ดูแลเนื้อหาการสอน ส่วนที่เหลือคือนักศึกษาซึ่งจะสอนผู้ป่วยเด็กเรียนวาดภาพและเรียนหนังสือ ผู้ป่วยเด็กเป็นผู้ป่วยพิเศษเพราะต้องให้น้ำเกลือในขณะที่ฝึกเรียนวาดภาพ ดังนั้นพวกเขาต้องได้รับการช่วยเหลือเป็นพิเศษ ภายใต้การให้กำลังใจของอาสาสมัคร ผู้ป่วยเด็กได้ตั้งใจเรียนด้วยความสุข”

หลังจากเข้าร่วมการเรียนวาดภาพและกิจกรรมต่างๆในห้องสมุดเป็นเวลา 3 ชั่วโมง เวลา 11.00 น. ผู้ป่วยเด็กอำลาสมาชิกของกลุ่ม กลับห้องพักผู้ป่วยพร้อมใบหน้าที่เต็มไปด้วยความปลื้มปิติยินดีและดูเหมือนว่า จะลืมความเจ็บปวดจากอาการป่วย สำหรับสมาชิกของกลุ่มช่วยเหลือเพื่อการกุศล พวกเขาสามารถจำผู้ป่วยเด็กที่พบกันเป็นครั้งแรกได้ นอกจากนี้ก็มีเด็กบางคนที่ได้พบกันหลายครั้งแต่ก็มีเด็กบางคนที่พบกันแค่ครั้งเดียวและไม่มีโอกาสได้พบกันอีก แต่พวกเขาต่างก็วาดหวังเกี่ยวกับอนาคตที่สดใสในภายภาคหน้า.