กิจกรรมการมอบของขวัญให้แก่ทหารทุพพลภาพในศูนย์พักฟื้นทหารทุพพลภาพอำเภอถวนแถ่ง จังหวัดบั๊กนิง (Photo: TTXVN)

พวกเราได้มาเยือนศูนย์พักฟื้นทหารทุพพลภาพอำเภอถวนแถ่ง จังหวัดบั๊กนิงในยามบ่าย ที่ตั้งอยู่บนพื้นที่ 2. 5 เฮกตาร์ในตำบลนิงซ้า บรรยากาศภายนอกมีความเงียบสงบ แต่ตามห้องต่างๆเต็มไปด้วยเสียงร้องเพลงและเสียงหัวเราะของกลุ่มทหารทุพพลภาพที่กำลังเล่นหมากรุก รวมทั้ง เสียงร้องอุทานของทหารทุพพลภาพที่ได้รับบาดเจ็บทางสมองจนพิการไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ นาย เจิ่นต๊วนแอง ทหารผ่านศึกที่พักฟื้นที่นี่มา 40 ปีแล้วได้เผยว่า  “แม้พวกเราได้รับบาดเจ็บแต่ก็ยังคงเป็นทหารลุงโฮ พวกเราถือเพื่อนสหายคือพี่น้องในครอบครัว  เรานั่งเล่นดนตรีด้วยกันเพื่อชีวิตที่มีความสุขและลืมความเจ็บปวด”

ศูนย์พักฟื้นทหารทุพพลภาพอำเภอถวนแถ่ง จังหวัดบั๊กนิงเป็นบ้านหลังที่ 2 ของทหารทุพพลภาพที่มีอัตราการบาดเจ็บร้อยละ 81 -100  ที่ห้องครัวของศูนย์ เจ้าหน้าที่กำลังแจกอาหารให้แก่ทหารทุพพลภาพ โดยเมนูส่วนใหญ่จะไม่เน้นของทอด นาง ฝามถิฟา แพทย์ที่ทำงานที่นี่มา 17 ปีได้เผยว่า เนื่องจากมีผู้ป่วยร้อยละ 90 ได้รับบาดเจ็บบริเวณกระดูกสันหลังจนเป็นอัมพาตครึ่งซีกและติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ  ดังนั้น อาหารที่ทานต้องเน้นผักเป็นหลักและโปรตีนเพียงเล็กน้อยเพื่อเพิ่มภูมิคุ้มกันของร่างกาย“ พวกเราจัดทำเมนูสำหรับผู้ป่วย 4 กลุ่มได้แก่   กลุ่มโรคเบาหวาน กลุ่มโรคความดันโลหิตสูง กลุ่มโรคหัวใจและกลุ่มโรคติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ ซึ่งพวกเรามีเมนูอาหารที่เหมาะสมกับแต่ละกลุ่ม”

กลุ่มทหารทุพพลภาพ(Photo: tintuc)

จากการดูแลเป็นอย่างดีของแพทย์และพยาบาลที่นี่  สุขภาพของทหารทุพพลภาพส่วนใหญ่ดีขึ้น เพื่อเอาชนะโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ นอกจากการดูแลเป็นอย่างดีของแพทย์แล้ว  บรรดาทหารทุพพลภาพยังพยายามทำกายภาพบำบัดและมีความเชื่อมั่นต่อชีวิต ซึ่งเสียงเพลงของเพื่อนสหายได้มีส่วนร่วมช่วยฟันฝ่าความเจ็บปวดของร่างกาย นาย บุ่ยวันฟุก ทหารทุพพลภาพระดับ 1/ 4 ได้เผยว่า“ผมออกกำลังกายบนรถเข็นทุกวันและเดินรอบๆศูนย์ทุกวัน  เมื่อเร็วๆนี้ มีคณะฯมาสอนวิธีการออกกำลังกายให้พวกเรา”

นาย เหงวียนคั๊กยือ ผู้อำนวยการศูนย์พักฟื้นทหารทุพพลภาพอำเภอถวนแถ่ง จังหวัดบั๊กนิงได้เผยว่า ความสนใจขององค์กรและบุคคลต่างๆเป็นแรงผลักดันให้ทหารทุพพลภาพมีความตั้งใจในการต่อสู้กับความเจ็บป่วย ใช้ชีวิตอย่างมีค่าต่อครอบครัวและสังคม “พวกเราไม่เพียงแต่รักษาโรคเท่านั้นหากยังให้กำลังใจและความรักเพื่อให้บรรดาทหารทุพพลภาพเข้าใจจิตใจของพวกเรา มีบางคนไม่มีครอบครัว เจ้าหน้าที่ก็ดูแลเป็นอย่างดีเพื่อให้พวกเขารู้สึกว่า เหมือนคนในครอบครัว”

แม้ร่างกายจะบาดเจ็บแต่บรรดาทหารทุพพลภาพต่างก็มีความเชื่อมั่นต่อชีวิต มีบางคนเรียนอาชีพซ่อมโทรทัศน์และเครื่องใช้ไฟฟ้า  ซึ่งจิตใจของอดีตทหารผ่านศึกถือเป็นตัวอย่างและมีส่วนร่วมให้กำลังใจแก่คนรุ่นใหม่.