แจกขนมปังให้แก่คนจน

สโมสร ฮานอย ยัง อิสไปเร่อร์ส (Hanoi Young Inspirers) เป็นองค์การเพื่อชุมชนที่ได้รับการก่อตั้งจากความคิดเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างเยาวชนและนักศึกษาในกรุงฮานอยเพื่อการแลกเปลี่ยนคุณค่าแห่งชีวิตและสร้างบรรยากาศแห่งการปฏิบัติ โดยเยาวชนทุกคนมีโอกาสพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ ปฏิบัติความคิดและโครงการมุ่งสู่ชุมชน รวมทั้งแลกเปลี่ยนความรู้และทักษะความสามารถ
สโมสร ฮานอย ยัง อิสไปเร่อร์ส ได้รับการก่อตั้งเมื่อปลายปี 2015  โดยในตอนแรกนี้มีสมาชิกเพียง 20 คน คุณบุ่ยดังลอง หัวหน้าสโมสรเผยว่า โครงการแรกของสโมสรคือ “ตรุษเต๊ตที่อบอุ่น” ที่จัดขึ้นเมื่อตรุษเต๊ตปีวอกที่ผ่านมาโดยเขาและเพื่อนๆประสบความยากลำบากมากเนื่องจากขาดประสบการณ์ แต่อย่างไรก็ตาม คณะผู้บริหารของสโมสรได้แสวงหาแนวทางใหม่ให้แก่กิจกรรมกุศล โดยเฉพาะการเข้าถึงกลุ่มเป้าหมาย คุณบุ่ยดังลองเผยว่า “พวกเราเน้นเป้าหมายคือแรงงานยากจน ผู้ป่วย คนพิการและคนไร้ที่อยู่อาศัย โดยจุดใหม่คือเน้นแรงงานยากจน เพราะว่า ในขณะที่ทดลองแจกของขวัญก็เห็นว่า แรงงานยากจนต้องทำงานหนักมากแต่มีรายได้ไม่พอสำหรับการใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน ดังนั้นผมคิดว่า พวกเขาเป็นกลุ่มที่เราควรให้การดูแลเอาใจใส่มากขึ้น”
สำหรับโครงการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อให้การช่วยเหลือคนจนและกลุ่มที่ด้อยโอกาสในพื้นที่กรุงฮานอย โดยสมาชิกของ ฮานอย ยัง อิสไปเร่อร์ส จะแจกอาหารให้แก่ผู้ไร้ที่อยู่อาศัย คนพิการ เด็กเร่รอนและคนจน จากกิจกรรมดังกล่าว สมาชิกทุกคนในสโมสรอยากส่งสาส์นว่า “ชีวิตนี้คือการให้ไม่ใช่แต่รับเท่านั้น”

แจกโจ๊กที่โรงพยาบาล

ถึงขณะนี้ สมาชิกในสโมสรสามารถให้การช่วยเหลือแรงงานยากจนและผู้ป่วย 800 คนในโรงพยาบาลใหญ่ 3 แห่ง ประกอบด้วย โรงพยาบาลเด็กส่วนกลาง โรงพยาบาลเสนารักษ์ส่วนกลาง108 สถาบันโลหิตศาสตร์และการให้เลือดส่วนกลางโดยแจกขนมปัง อาหารและโจ๊ก นอกจากนี้ ยังรับการบริจาคเสื้อผ้าให้แก่โครงการ “บ้านที่อบอุ่น” ซึ่งเป็นรูปแบบการประกอบธุรกิจทางสังคมที่ขายของมือสองเพื่อหาเงินให้แก่กองทุนนักศึกษาหญิงที่ยากจน ทั้งนี้และทั้งนั้นได้แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการกำหนดกลุ่มเป้าหมายได้อย่างถูกต้อง รวมทั้งความพยายามของเยาวชนอาสาสมัครและหัวหน้าองค์การต่างๆเพื่อช่วยให้การทำกิจกรรมดำเนินไปตามเป้าหมายที่ได้วางไว้ คุณหวูกิมจี นักศึกษาปีที่ 2 มหาวิทยาลัยทังลอง สมาชิกสโมสรคนหนึ่งเผยว่า “มีความทรงจำที่เราไม่สามารถลืมได้คือ ตอนเราไปแจกโจ๊กที่โรงพยาบาลเสนารักษ์ส่วนกลาง 108 เรามักจะตักให้เต็มปิ่นโตแต่มีป้าคนหนึ่งจับมือฉันแล้วบอกว่า ตักน้อยๆหนูและ เพื่อให้คนอื่นด้วย เพราะถ้าหากเราทานไม่หมดก็ต้องทิ้ง ซึ่งเสียดายของมากๆ และบางคนจะไม่ได้ทาน ขณะนั้นฉันคิดว่า เพราะเราไม่ขาดแคลนอำไรจึงบางทีไม่เห็นคุณค่าในสิ่งที่คนอื่นต้องการมาก”
สำหรับโครงการแรกของสโมสรได้รับการขานรับอย่างเต็มที่ โดยมีทั้งประชาชนและหน่วยงานได้ร่วมบริจาคมากมาย แต่เส้นทางกิจกรรมการกุศลนี้ยังอีกยาวไกล ดังนั้นสมาชิกทุกคนจึงพยายามอุทิศทั้งแรงกายและแรงใจเพื่อมีส่วนร่วมมากขึ้นต่อสังคมด้วยจิตใจที่เป็นกุศลและจิตอาสา.