ก่อนหน้านี้ ถ้าหากเอ่ยถึงแก่งห่าว ทุกคนจะนึกถึงบทเพลง “ดื่มด่ำเพลงพื้นเมืองหว่ายลางในแก่งห่าวยามราตรี” ของนักดนตรีหวูดึ๊กซาวเบี๋ยน ซึ่งช่วยให้ผู้ฟังจินตนาการเกี่ยวกับผืนแผ่นดินที่สวยงามด้วยเสียงกระซิบจากเกลียวคลื่นและภาพป่าเสม็ดที่เขียวขจี อย่างไรก็ตาม ผู้ฟังยังรู้สึกว่า ในภาพที่สวยงามอย่างนั้น ชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนที่นี่ยังลำบากมาก แต่ถ้าหากมีโอกาสเดินทางมาเที่ยวแก่งห่าวในปัจจุบัน ท่านจะได้สัมผัสกับโฉมหน้าใหม่ของอำเภอริมฝั่งทะเลที่สวยงามแห่งนี้ ชาวอำเภอเมืองมีชีวิตที่อิ่มหนำผาสุกและอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขในบ้านเรือนที่ดูทันสมัยเหมือนในเมืองหลวง ส่วนในเขตริมฝั่งทะเล นอกจากพื้นที่ป่าเสม็ดและป่าชายเลนแล้วก็มีการสร้างบ่อเลี้ยงกุ้งและท่าเรือก็มีความคึกคักจอแจมาก นายหว่างวันกี่ได้เล่าถึงช่วงที่เริ่มมาตั้งถิ่นฐานที่นี่ว่า “ผมมาที่นี่เมื่อปี 1972 ซึ่งในช่วงนั้นที่นี่ยังเป็นป่าเสม็ดอันกว้างใหญ่ ส่วนปลาและกุ้งเยอะมาก แค่มีอุปกรณ์จับปลาง่ายๆก็สามารถจับได้จำนวนมาก ดังนั้น ชาวท้องถิ่นต่างๆจากเหนือจรดใต้จึงได้มาอาศัยอยู่ร่วมกันที่นี่”

นอกจากฝั่งทะเลที่มีความยาวถึง 23 ก.ม. และปากแม่น้ำ 2 แห่งแล้ว แก่งห่าวยังมีพื้นที่ริมฝั่งทะเลเกือบ 4,000 เฮ็กต้าและพื้นที่ผิวน้ำกว่า 9,600 ตารางกิโลเมตร ดังนั้น เพื่อใช้ศักยภาพดังกล่าว ในหลายปีมานี้ อำเภอเมืองแก่งห่าวในอำเภอดงหายได้เน้นพลังทุกแหล่งเพื่อพัฒนาเศรษฐกิจทางทะเล อำนวยความสะดวกให้ชาวอำเภอเมืองจับปลาในเขตน้ำลึกและพัฒนาท้องถิ่นให้เป็นเขตเศรษฐกิจหลักของจังหวัด ในหลายปีมานี้ อำเภอดงหายได้เน้นพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานและอู่ซ่อมเรือประมง จัดตั้งกลุ่มเรือที่ให้บริการด้านโลจิสติกส์แก่เรือประมงที่จับปลาน้ำลึกและกลุ่มผลิตในทะเล ถึงขณะนี้ กลุ่มเรือประมงของแก่งห่าวมีเกือบ 700 ลำ โดยมี 300 ลำที่มีแรงม้าสูง ซึ่งสามารถจับปลาในเขตน้ำลึกได้ ในแต่ละปี ชาวประมงในแก่งห่าวสามารถจับสัตว์น้ำได้กว่า 50,000 ตัน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นกุ้ง เมื่อปี 2009 ท่าเรือแก่งห่าวได้รับการยกระดับให้ดีขึ้นและกำลังเปิดให้บริการอย่างมีประสิทธิภาพ นายมายหว่างเนน รองผู้อำนวยการท่าเรือแก่งห่าวเผยว่า “ในเร็วๆนี้ รัฐบาลและทางการปกครองจังหวัดมีแผนการขยายท่าเรือแห่งนี้ ซึ่งจะช่วยให้เรือประมงจากจังหวัดใกล้เคียงสามารถเข้าเทียบท่าได้ อันเป็นการช่วยพัฒนาหน่วยงานสัตว์น้ำของแก่งห่าวอีกด้วย”

นอกจากการลงทุนยกระดับและขยายท่าเรือแก่งห่าวแล้ว ทางการท้องถิ่นยังเป็นฝ่ายรุกในการใช้กลไกและนโยบายเพื่อสร้างกองทุนที่ดินเพื่อดึงดูดการลงทุนของสถานประกอบการในการเพราะเลี้ยงกุ้งในเรือนกระจก ส่งเสริมการผลิตเกลือที่มีคุณภาพสูงต่อไป เสร็จสิ้นการก่อสร้างโครงสร้างพื้นฐานให้แก่เขตเพาะเลี้ยงกุ้งอุตสาหกรรม ตลอดจนก่อสร้างเขตเศรษฐกิจและเทคโนโลยีแก่งห่าว เขตตัวเมืองใหม่แก่งห่าวและโครงการไฟฟ้าพลังลมเลียบตามทำนบกั้นน้ำทะเล เป็นต้น ซึ่งแนวทางการพัฒนาที่ถูกต้องนี้ได้ช่วยให้ชาวบ้านนับวันยิ่งมีฐานะมั่นคงมากขึ้น นายบุ่ยมิงตวี๊ ประธานคณะกรรมการประชาชนอำเภอดงหายกล่าวว่า เนื่องจากใช้ศักยภาพจากทะเล เศรษฐกิจของอำเภอดงหาย โดยเฉพาะอำเภอเมืองแก่งห่าวได้มีเสถียรภาพและพัฒนาเฉลี่ยร้อยละ 16 ต่อปี ประชาชนมีรายได้เฉลี่ยประมาณ 36 ล้านด่งต่อปี เพิ่มขึ้นสองเท่าเมื่อเทียบกับ 5 ปีก่อน ชีวิตความเป็นอยู่ดีขึ้นและนับวันยิ่งมีคนมาตั้งถิ่นฐานเพิ่มมากขึ้น.