บทเพลงของนักดนตรี Trần Quang Lộc (1945) ส่วนใหญ่กล่าวถึงความรักของคู่หนุ่มสาวและความรักบ้านเกิด เช่น Về Đây nghe em"   หรือ น้องจ๋ะกลับมาที่นี่ Em còn nhớ Huế không   หรือแปลว่า น้องยังคิดถึงเว้หรือไม่และ Có phải Em mùa thu Hà Nội"  หรือ เธอคือฮานอยยามฤดูไม้ผลัดใบ เป็นต้น โดยเพลงที่มีชื่อเสียงมากที่สุดคือเพลง Có phải Em mùa thu Hà Nội"  หรือ เธอคือฮานอยยามกฤดูไม้ผลัดใบ ประพันธ์เมื่อปี 1972  เนื้อร้องโดย Tô Như Châu ซึ่งได้รับความนิยมเป็นอย่างมากเพราะสามารถบรรยายถึงความโรแมนติกของฤดูไม้ผลัดใบท่ามกลางบรรยากาศอันเงียบสงบแห่ง ทังลอง (ชื่อเดิมของฮานอย) ซึ่งเป็นเมืองหลวงของเวียดนาม./.