ตามเรื่องเล่าเกี่ยวกับพิธีกรรมต่างๆตั้งแต่สมัยโบราณของชาวเกอฮอ พิธีการดื่มเหล้าอุและการตีฆ้องมักจะประกอบคู่กัน ส่วนในหนังสือโบราณของชาวเกอฮอก็ได้ระบุถึงการดื่มเหล้าอุในพิธีเซ่นไหว้ “อย่าง” หรือเทพเจ้าเบื้องบน และเทศกาลที่เกี่ยวข้องกับการผลิตเกษตรเช่นงานบุญข้าวใหม่ ตลอดจนงานรับแขก งานวิวาห์หรืองานศพ ซึ่งตามข้อมูลเหล่านี้ชาวเกอฮอรู้จักวิธีการทำเหล้าอุมานานมากโดยวัตถุดิบที่ใช้เป็นผลิตภัณฑ์เกษตรที่ผลิตเอง โดยเฉพาะต้องใช้ข้าวสารเหนียวพันธุ์พื้นเมืองที่ปลูกตามพื้นที่ไหล่เขา วิธีการทำก็ไม่ยากมากโดยการนำข้าวสารเหนียวไปนึ่งสุกแล้วผสมกับเปลือกข้าวและนำไปตากให้แห้ง ในระหว่างการผสมก็อาจจะมีการเพิ่มมันสัมปะหลังหรือข้าวโพดลงไปด้วย ส่วนกากเหล้านั้นเป็นการผสมระหว่างข้าวและใบไม้ในท้องถิ่นคือใบด่องและใบแมกายุด ตามภาษาเกอฮอ หลังจากเตรียมส่วนประกอบครบทุกอย่างก็นำใส่ลงในไห ปิดให้มิดชิดด้วยใบกล้วยแห้ง เหล้าจะเอามาดื่มได้หลังจากหมักประมาณ1เดือน เมื่อเปิดไหเหล้าเอาใบกล้วยแห้งออกก็ให้นำใบกล้วยสดมาคลุมบนปากไหแล้วเทน้ำเปล่าลงไปจนเต็มแล้วใช้หลอดดูดที่ทำจากไม้ไผ่ปักลงไปในไหจนถึงก้นไห ทิ้งไว้ประมาณ 10 นาทีก็สามารถดื่มได้ ต้องเติมน้ำลงไปเรื่อยๆจนกว่ารดชาดจะจืด ซึ่งเหล้าอุนี้เก็บไว้ยิ่งนานยิ่งอร่อยดังนั้นถ้าหากแขกผู้ใดที่ได้เชิญให้ดื่มเหล้าอุที่เก็บไว้นานปีก็แสดงว่าเจ้าของบ้านให้ความสำคัญต่อแขกคนนั้นเป็นพิเศษ

ชาวเกอฮอเชื่อว่า ไหเหล้าคือที่ประทับของเทพแห่งเหล้า ดังนั้นจึงถือเป็นสิ่งของที่มีความศักดิ์สิทธิ์มากและชาวบ้านต้องแลกซื้อไหเหล้าด้วยสิ่งของต่างๆและยิ่งเป็นไหเหล้าเก่านานปีก็ยิ่งมีค่ามากบางทีต้องแลกด้วยกระบือหลายตัวและฐานะของครอบครัวก็สะท้อนให้เห็นผ่านจำนวนไหเหล้าและฆ้องชุดของบ้านนั้นๆ นาง เกอ ถิ เซิน ชาวเกอฮอ เผยว่า“ในชีวิตวัฒนธรรมชนเผ่าของเราวัฒนธรรมเหล้าอุเป็นประเพณีที่ขาดมิได้โดยเฉพาะในงานเทศกาลใหญ่ๆเช่น ตรุษเต๊ตปีใหม่หรืองานเซ่นไหว้ต้อนรับเทพแห่งรวงข้าวเข้าบ้าน ทุกบ้านต้องทำเองเพื่อเตรียมใช้ในงานสำคัญๆ เดี๋ยวนี้ก็ทำเพื่อขายด้วยเพราะมีหลายคนสั่งซื้อ”

ในการดำเนินชีวิต พิธีการดื่มเหล้าอุและการแสดงฆ้องต้องปฏิบัติควบคู่กันอันจะช่วยสร้างบรรยากาศที่คึกครื้นให้แก่งานสังสรรค์ในชุมชนรวมทั้งสร้างความใกล้ชิดสนิทกันระหว่างชาวบ้าน หากใครมีความผิดก็ถูกทำโทษด้วยการดื่มเหล้าอุและทุกอย่างจะได้รับการอภัย ถ้าในงานรื่นเริงบรรยากาศการดื่มเหล้านั้นจะเป็นไปอย่างสนุกสนานนั้นในงานเซ่นไหว้ต่างๆกลับต้องปฏิบัติกันตามระเบียบการให้เหมาะสม เช่นผู้ที่เทน้ำใส่ไหเหล้านั้นต้องเป็นสาวสวย ต้องทำอย่างไรไม่ให้น้ำกระเซ็นออกมาแม้แต่หยดเดียว เพื่อความโชคดีของเจ้าของบ้าน

ปัจจุบัน การผลิตเหล้าอุนั้นไม่เพียงแต่เพื่อใช้ในงานประเพณีพื้นเมืองของชนเผ่าเท่านั้นก็ยังมีการทำเหล้าอุเพื่อบริการนักท่องเที่ยวที่มาเยือนอีกด้วยจนได้กลายเป็นอีกหนึ่งอาชีพที่พัฒนาควบคู่ไปกับการปลูกต้นไม้ การปลูกหม่อนเลี้ยงไหม การทอผ้าพื้นเมืองที่สร้างเป็นวัฒนธรรมอันโดดเด่นของชุมชนชาวเผ่าเกอฮอในเขตที่ราบสูงเตยเงวียน.