เพลงทำนองพื้นเมืองของชนเผ่าถวีมีลีลาหวานซึ้งสื่อถึงความรักของหนุ่มสาวหรือเป็นคำตักเตือนของบรรพชนต่อลูกหลานให้รู้จักใช้ชีวิตที่ดีมีระเบียบวินัยและเคารพรักษาเกียรติประวัติต่างๆ ชาวเผ่าถวีมักจะจัดกิจกรรมการแสดงร้องเพลงพื้นเมืองในโอกาสต้อนรับปีใหม่ โดยทั้งหนุ่มสาวและผู้เฒ่าผู้แก่ต่างนั่งล้อมวงรอบเตาไฟ ร่วมดื่มเหล้าและร้องเพลงต่อกันอย่างไม่มีจุดจบ แต่อย่างไรก็ตามเนื่องจากชุมชนเผ่าถวีในท้องถิ่นมีอยู่ไม่มาก ดังนั้นขณะนี้ภาษาเขียนของชนเผ่าก็สูญหายไปแล้วเหลือแค่ภาษาพูดที่ได้รับการอนุรักษ์ผ่านเพลงพื้นเมืองที่เหลืออยู่ประมาณ30บท โดยครึ่งหนึ่งเป็นเพลงที่ใช้ในงานเซ่นไหว้ต่างๆ

สำหรับชนกลุ่มน้อยต่างๆ หมอผีเป็นบุคคลที่มีบทบาทสำคัญในชีวิตชุมชน ซึ่งชนเผ่าถวีก็เหมือนกันคือเมื่อหมอผีเป็นผู้ทำพิธีกรรมต่างๆเช่นงานศพ งานขอฝนขอพร งานแต่งงานและการรักษาโรค และหมอผีก็เป็นคนที่มีบทบาทในการอนุรักษ์และเผยแพร่ประเพณีให้แก่คนรุ่นหลัง ส่วนในด้านชุดแต่งกายประจำชนเผ่า สตรีเผ่าถวีไม่มีสีสันฉุดฉาดเหมือนเผ่าเย้าหรือป่าแทนหากเน้นสีดำเป็นสีพื้นฐาน มีการผสมลายสีฟ้า ขาวและแดงที่คอเสื้อ แขน แอว ชายกระโปรงและผ้าคลุมศีรษะ

ชุดพื้นเมืองของสาวเผ่าถวี

ในด้านวัฒนธรรมอาหารพื้นเมืองของชนเผ่าถวีนั้นก็ถือว่ามีความเรียบง่ายโดยใช้วัตถุดิบที่เป็นผลิตภัณฑ์เกษตรที่ชาวบ้านปลูกเองเลี้ยงเอง เฉพาะวันงานเทศกาลสำคัญเท่านั้นที่ในมื้ออาหารจะมีเมนูพิเศษอย่างขนมไข่มดหรือหมูหมักเกลือ ซึ่งจากเรื่องเล่าของผู้สูงอายุในหมู่บ้าน เมื่อก่อนนี้เพื่อเตรียมสำหรับงานแต่งงาน ฝ่ายชายต้องเตรียมเหล้า12ไห ไก่ตอน4ตัว เหรียญเงิน33เหรียญเพื่อเป็นของหมั้นสำหรับรับเจ้าสาว และที่สำคัญคือจำนวนเหรียญเงินนั้นจะความหมายแตกต่างกันที่สะท้อนความงาม ความเรียบร้อยของเจ้าสาว นายตะวันเกื่อง รองผู้อำนวยการศูนย์วัฒนธรรมการสื่อสารและการกีฬาอำเภอเลิมบิ่นห์เผยว่า

“ชนเผ่าถวีก็มีวัฒนธรรมเฉพาะ ซึ่งในกระบวนการพัฒนาการท่องเที่ยวชุมชนทางการท้องถิ่นก็ให้ความสนใจต่อการส่งเสริมศักยภาพนี้ โดยเฉพาะส่งเสริมการเผยแพร่เอกลักษณ์เพลงพื้นเมืองและชุดแต่งกายของชนเผ่าถวีในงานเทศกาลระดับอำเภอและถือเป็นหนึ่งในศักยภาพทางวัฒนธรรมพื้นเมืองเพื่อพัฒนาการท่องเที่ยว”

ในผลงานวิจัยเกี่ยวกับชนเผ่าในเวียดนาม แม้จะเป็นชนกลุ่มน้อยที่มีประชากรไม่มากแต่พวกเขาถือเป็นหนึ่งในชนเผ่าที่ยังสามารถรักษาภาษาและวัฒนธรรมเฉพาะของชนเผ่าตน มีส่วนร่วมเสริมสร้างความหลากหลายให้แก่คลังวัฒนธรรมชนกลุ่มน้อยเผ่าต่างๆในเวียดนาม และยังเป็นการสร้างจุดแข็งเพื่อพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในท้องถิ่นเขตเขาของเวียดนามอีกด้วย./.