เวียดนามและความพยายามค้ำประกันสิทธิมนุษยชนในทุกด้าน (qdnd.vn)

เป้าหมายที่เสมอต้นเสมอปลายของพรรคและรัฐเวียดนามคือพยายามเพื่อให้ประชาชนได้รับประโยชน์จากสิทธิมนุษยชนและสิทธิขั้นพื้นฐานของพลเมืองอย่างสมบูรณ์และมีประสิทธิภาพมากที่สุด 

ในตลอด 30ปีที่ผ่านมา เวียดนามได้มีพัฒนาการในด้านการพัฒนามนุษย์ โดยจากการมีดัชนีการพัฒนามนุษย์หรือ HDI ที่ 0.48 ซึ่งอยู่ในระดับต่ำเมื่อปี 1990 จนถึงปัจจุบันเวียดนามได้ติดกลุ่มประเทศที่มีการขยายตัวของดัชนีการพัฒนามนุษย์สูงที่สุดในโลก ตามรายงานพัฒนามนุษย์ประจำปี 2021 ที่โครงการพัฒนาของสหประชาชาติหรือ UNDP ประกาศเมื่อเร็วๆนี้   HDI ของเวียดนามอยู่ที่ 0.703 เลื่อนขึ้น 2 อันดับเมื่อเทียบกับปี 2019 อยู่อันดับที่ 115 จาก 191 ประเทศและดินแดน ศ. Jonathan Pincus ผู้เชี่ยวชาญด้านเศรษฐกิจของ UNDP ได้ประเมินว่า“เวียดนามได้พยายามรักษาอัตราการขยายตัวทางเศรษฐกิจท่ามกลางการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 ในตลอด 2 ปีที่ผ่านมา แม้อัตราการขยายตัวทางเศรษฐกิจเฉลี่ยจะลดลงและกลุ่มเสี่ยงได้รับผลกระทบจากการแพร่ระบาด แต่เวียดนามก็สามารถฟันฝ่าการถอถอยในกระบวนการพัฒนามนุษย์”

ผลการวิจัยอื่นๆได้แสดงให้เห็นว่า ในการปฏิบัติภารกิจการเปลี่ยนแปลงใหม่ประเทศตั้งแต่ปี 1986 จนถึงปัจจุบัน เวียดนามได้มีพัฒนาการที่น่าประทับใจ โดยในการเปลี่ยนแปลงใหม่ด้านเศรษฐกิจ ต้องให้การรับรอง  เคารพ ปกป้องและค้ำประกันสิทธิของมนุษย์ในด้านเศรษฐกิจและส่งผลกระทบต่อสิทธิของมนุษย์ในด้านต่างๆของชีวิตสังคม

ในการประชุมครบองค์ฟอรั่มระดับสูงประจำปีครั้งที่ 3 เกี่ยวกับการปฏิวัติอุตสาหกรรม 4.0 เมื่อเดือนธันวาคมปี 2021นายกรัฐมนตรี ฝ่ามมิงชิ้ง ได้ย้ำว่า สิ่งที่สำคัญที่สุดคือต้องดูแลชีวิตความเป็นอยู่ของประชาชนเกือบ 100 ล้านคนให้มีความอิ่มหนำผาสุก มีประชาธิปไตย ไม่ยอมแลกความยุติธรรม ความก้าวหน้า สวัสดิการสังคมและสิ่งแวดล้อมกับการขยายตัวทางเศรษฐกิจ ก่อนหน้านั้น นโยบายและคำมั่นที่เสมอต้นเสมอปลายของเวียดนามในการปกป้องและส่งเสริมสิทธิของมนุษย์ ถือมนุษย์เป็นศูนย์กลาง เป็นเป้าหมายและพลังขับเคลื่อนที่สำคัญที่สุดของประเทศนั้นถูกระบุอย่างชัดเจนในเอกสารของการประชุมสมัชชาใหญ่พรรคคอมมิวนิสต์เวียดนามสมัยที่ 13 และในการรับมือการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 นาย ดั่งหว่างยาง รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการต่างประเทศได้ประเมินว่า“อาจกล่าวได้ว่า นี่คือคำมั่นทางการเมืองระดับสูงสุดและเข้มแข็งที่สุดของเวียดามเกี่ยวกับการส่งเสริมสิทธิของมนุษย์ อีกทั้งเป็นวิธีการเข้าถึงในลักษณะทั่วไปของสหประชาชาติและทุกประเทศในทั่วโลกเพื่อมีส่วนร่วมปกป้องสิทธิมนุษยชน ในฐานะเป็นสมาชิกที่มีความรับผิดชอบของสหประชาชาติและประชาคมระหว่างประเทศ เวียดนามให้ความสนใจเป็นอันดับต้นๆและเสมอต้นเสมอปลายต่อคุณค่าดังกล่าว”

เวียดนามได้เข้าร่วมอนุสัญญาระหว่างประเทศที่สำคัญในด้านนี้ เช่น กติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง กติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิทางเศรษฐกิจ สังคม และวัฒนธรรม อนุสัญญาว่าด้วยการขจัดการเลือกปฏิบัติทางเชื้อชาติในทุกรูปแบบและอนุสัญญาว่าด้วยการขจัดการเลือกปฏิบัติต่อสตรีในทุกรูปแบบ เป็นต้น ในการปรับปรุงรัฐธรรมนูญรวม 5 ครั้ง สภาแห่งชาติได้มีข้อกำหนดเกี่ยวกับสิทธิของมนุษย์อย่างสมบูรณ์และพร้อมเพรียง โดยรัฐธรรมนูญปี 2013  มี 1 บรรพ รวม 36 มาตราที่กำหนดเกี่ยวกับสิทธิของมนุษย์ สิทธิและหน้าที่ขั้นพื้นฐานของพลเมือง ตั้งแต่นั้นมาจนถึงปัจจุบัน เวียดนามได้เพิ่มเติม แก้ไขและประกาศใช้เอกสารกฎหมายและกฤษฎีกาที่ค้ำประกันสิทธิของมนุษย์และสิทธิของพลเมือง รวมถึงกฎหมายที่สำคัญๆ เช่น ประมวลกฎหมายอาญาปี 2015 ประมวลกฎหมายแพ่งปี 2015 กฎหมายประชามติปี 2015 กฎหมายเด็กปี 2016 กฎหมายการช่วยเหลือทางนิตินัยปี 2017 กฎหมายความมั่นคงไซเบอร์ปี 2018และประมวลกฎหมายแรงงานฉบับแก้ไขปี 2019 เป็นต้น ในสารที่ส่งถึงการประชุมระดับสูงสภาสิทธิมนุษยชนของสหประชาชาติครั้งที่ 49 ณ เมืองเจนีวา ประเทศสวิตเซอร์แลนด์เมื่อเดือนมีนาคมที่ผ่านมา นาย บุ่ยแทงเซิน รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศและหัวหน้าคณะผู้แทนเวียดนามได้ย้ำว่า“การถือประชาชนเป็นศูนย์กลางและเป็นพลังขับเคลื่อนที่สำคัญของการพัฒนาเป็นแนวทางที่เสมอต้นเสมอปลายของเวียดนามในตลอด 45ปีที่เข้าเป็นสมาชิกของสหประชาชาติและนานกว่านี้คือหลังจากได้รับเอกราชเมื่อปี 1945 จนถึงปัจจุบัน ซึ่งวิธีการเข้าถึงในลักษณะทั่วไปและเท่าเทียมกันได้ช่วยให้เวียดนามแก้ไขความท้าทายต่างๆและบรรลุความสำเร็จในทุกด้านของเศรษฐกิจสังคม รวมถึงการควบคุมการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19”

เวียดนามให้ความสนใจค้ำประกันสิทธิของมนุษย์ในทุกด้านอย่างสมบูรณ์และพร้อมเพรียงเพื่อคุณค่าต่างๆที่สหประชาชาติมุ่งสร้างสรรค์ให้แก่ประชาชนในทั่วโลก บนเจตนารมณ์นี้ เวียดนามพร้อมร่วมมือกับทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องเพื่อส่งเสริมหลักการของกฎบัตรสหประชาชาติและกฎหมายสากล เพิ่มประสิทธิภาพกิจกรรมของสภาสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติผ่านการสนทนา ความร่วมมือและการให้ความเคารพซึ่งกันและกัน.