VOV-ក្នុងឃ្លាំងវប្បធម៍អរូបីយ៍ប្រពៃណីវៀតណាម ខេត្ត Nam Dinh ត្រូវបាន​ហៅថាជាប្រភពដើមនៃសិល្បៈរាំតុក្កតាទឹកដ៏វិសេសជាមួយបណ្ដាភូមិរាំតុក្កាតា
ទឹកល្បីឈ្មោះដូចជាភូមិ Rach ឃុំ Hong Quang ភូមិ Chua ឃុំ Nam Giang ស្រុក Nam
Truc រឺភូមិ Lieu De ស្រុក Nghia Hung។ ប៉ុន្តែមិនសូវមានអ្នកណាដឹងថា ដំបន់ Nam
Giang នៅរក្សាបានល្បែងរាំតុក្កតាលើគោកដ៏ពិសេសបំផុតនៅ​វៀត​ណាម នោះគឺ ការរាំតុក្កតាក្បាលឈើនៅវត្ត Dai Bi។ នេះមិនម៉ែនជាប្រភេទសិល្បៈ​ប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងពោពេញទៅដោយអត្តចរិតព្រលឹងទៀតផង ពីព្រោះត្រឹមតែ​សម្ដែងតែ មួយលើកក្នុងឆ្នាំនៅរាត្រីបញ្ជាន់អារក្សនៅវត្ត Dai Bi។

តុក្កតាក្បាល់ឈើវត្ត Dai Bi ត្រូវបានហៅថាព្រះបដិមា។ បណ្ដាព្រះបដិមារនេះជារូបបដិមាក្បាលមនុស្ស។

         រាំតុក្កតាបញ្ជាន់អារក្សរឺដែលហៅថារាំតុក្កតាក្បាលឈើជាល្បែងល្ខោន
ប្រជាប្រិយមានឈ្មោះគឺ “Oi Loi”​ ដែលប្រភពដើមនៃល្បែង​រាំតុក្កតានេះនៅមាន
​ភាព​កំបាំង​​មិន​​ទាន់​ដោះស្រាយបាន។ តាមព្រះតេជ្ជគុណ Thich Ban Thuc នៅវត្ត
Dai Bi ថា វត្ត​នេះ​ត្រូវបានបង្កើតតាំងពីរាជកាល Ly ឆ្នាំ១០៧៣ ដោយព្រះ Tu Dao
Hanh ជា​អ្នកសាងសង់វត្តនេះនិងល្បែងរាំតុក្កតាបានប្រារព្ធឡើងតាំងពីពេលសាង
សង់វត្ត។ នៅវត្តបានថ្វសក្ការៈបូជាក្បាលបដិមាព្រះកេសចំនួន១២អង្គរដែល
ប្រជាជនហៅថា​ រូបបដិមាព្រះ១២អង្គរ។ ព្រះតេជ្ជគុណ Thich Ban Thuc បាន
មានពុទ្ធដីការថា៖

        “ជារៀងរាល់ឆ្នាំដល់ទិវាបុណ្យ ប្រជាជនមកច្រៀងរាំតុក្កតាបញ្ជាន់អារក្ស។​ ច្រៀងរាំតុក្កតានៅទីនេះភាគច្រើនគឺដើម្បីបញ្ជាន់អារក្សតែប៉ុណ្ណោះ មិនម៉ែនជា
ការ​សម្ដែងឡើយ។ ជារៀងរាល់ឆ្នាំ នារាត្រីថ្ងៃទី៣០ខែ១២តាមច័ន្ទកតិ ប្រជាជន
ភូមិ​បានរៀបចំរាំតុក្កតាបញ្ជាន់អារក្សពីម៉ោង៧យប់ដល់ម៉ោង១១និង៣០នាទី។ ​
ទិវា​បុណ្យរាំតុក្កតាមានមនុស្សចំនួន៥០នាក់ជំនួសគ្នាច្រៀងផងសម្ដែងផងដល់
ពេល​រាត្រី ដល់ពេលវត្តវាយជួងទើបនឹងត្រឡប់មកផ្ទះ។”

រាំតុក្កតាបញ្ជាន់អារក្សរឺដែលហៅថារាំតុក្កតាក្បាលឈើជាល្បែងល្ខោនប្រជាប្រិយមានឈ្មោះគឺ “Oi Loi”

        តុក្កតាក្បាល់ឈើវត្ត Dai Bi ត្រូវបានហៅថាព្រះបដិមា។ បណ្ដាព្រះបដិមារ​នេះជារូបបដិមាក្បាលមនុស្ស។​​​ ជាធម្មតារូបបដិមាត្រូវបានដាក់នៅល្វែងកណ្ដាល​ក្នុងវត្តនិងត្រឹមតែយកចេញក្នុងទិវាបុណ្យតែប៉ុណ្ណោះ។ តាមបណ្ដាសិល្បករ​នៅ
ភូមិ​ឲ្យដឹងថាក្រុមព្រះបដិមានេះមានអាយុមិនតិចជាង២០០ឆ្នាំ។​ ក្នុងពេលយក
រូប​បដិមា​មកសម្ដែងនោះបណ្ដាអ្នកចាស់ជរាក្នុងក្រុមតុក្កតាត្រូវធ្វើពិធីសែនព្រេន
ដោយស្លៀកពាក់​តាមរបៀបបុរាណអុធធុបធ្វើពិធីសក្ការបូជាយ៉ាងម៉ត់ចត់។​ អាវ
ពាក់​សំរាប់ព្រះបដិមាត្រូវបានហៅថាស្បៃដែលរុំតាំងពីកររូបបដិមាចុះមកក្រោម
ដើម្បីបាំងដៃ​អ្នក​បញ្ជា។ ឧបករណ៍ភ្លេងរបស់ពិធីបញ្ជាន់អារក្សរួមមានស្គត្រដោក
ឃ្មោះជាដើម។ ទោះបី​ជាបណ្ដាឧបករណ៍ភ្លេងសាមញ្ញក្តីប៉ុន្តែមានបទចម្រៀង
ចំនួន​២៦និងចង្វាក់ភ្លេងចំនួន៣៦ដ៏សម្បូបែបស្មុគស្មាញនិងពាក្យពេចន៍សុទ្ធតែ
ជាភាសាវៀតណាមបុរាណ។​បណ្ដាសិល្បករសិល្បការិនីសុទ្ធតែជាអ្នកក្នុងភូមិ។
លោក Nguyen Tien Dung សមាជិកសមាគមរាំតុក្កតា Oi Loi វត្ត Dai Bi បានឲ្យដឹង
ថា៖

        “យើងខ្ញុំធ្វើសកម្មភាពសិល្បៈនេះលើមូលដ្ឋានស្ម័គ្រចិត្ត។​យើងខ្ញុំបានស្ម័គ្រ
​ចិត្ត​រួមចំណែកថវិការដើម្បីរៀបចំសម្ដែងជាមួយបំណងចង់រក្សាផ្នែកវប្បធម៍
បុរាណ​នេះ។”

វត្ត Dai Bi បានធ្វើសក្ការៈបូជាក្បាលបដិមាព្រះកេសចំនួន១២អង្គរដែលប្រជាជនហៅថា រូបបដិមាព្រះ១២អង្គរ។

        រូបបដិមាក្បាលឈើដែលបានរក្សាក្នុងកន្លែងធ្វើសក្ការៈបូជាត្រូវបានបណ្ដា​សិល្បករសិល្បការិនីសម្ដែងក្នុងរាត្រីបុណ្យក្លាយទៅជារស់រវើសទាក់ទាញ​ទស្សនិកជនយ៉ាងច្រើនកុះករ។ បណ្ដាគូររូបបដិមាក្បាល់ឈើចេញសំដែងជា
បន្តបន្ទាប់តាមចង្កាច់ភ្លេងនិងសំនៀងតាមលំណនាំរឿងព្រេងបុរាណជាមួយខ្លឹម
សារស្ងើចសរសើរ​ស្ដេចស្ងើចសរសើរភាពសុខសាន្តត្រាណអប់រំអំពីសិលធម៍
មនុស្សគុណធម៍ក្នុង​គ្រួសារគុណធម៍ជំរុញការរៀនសូត្រមនោសញ្ចេតនាប្តីប្រពន្ធ
សេចក្តីស្នេហា។ លោក Doan Huu Song សមាជិកនៃសមាគមរបាំតុក្កតាបានឲ្យ
ដឹងថា ក្នុងពេល​បាន​ចូលរួមសមាគមហើយអ្នកណាក៏ស្រលាញ់និងជក់ចិត្តទើប
វាសម្ដែងបានល្អ។

        “ការរាំតុក្កតាឃើញដូច្នេះប៉ុន្តែរៀនពិបាកណាស់ ពីព្រោះវាត្រូវសមស្របជា​
មួយ​ចង្វាក់ភ្លេងនិងសមស្របជាមួយកាយវិការរាំ មិនត្រឹមតែច្រៀងតែប៉ុណ្ណោះ
ឡើយ។ ផ្នែកទាំង​បីនោះត្រូវរួមផ្សំជាមួយគ្នាទើបមានការទាក់ទាញ។”

ប្រភពដើមនៃល្បែងរាំតុក្កតានេះនៅមានភាពកំបាំងមិនទាន់ដោះស្រាយបាន។

        បណ្ដាការសម្ដែងដូចជាការនាំព្រលឹងចូលក្នុងពិភពមួយរបស់ព្រលឹង​ពោពេញទៅដោយចរិតលក្ខណៈវៀតណាមនាំមនុស្សទៅដល់រាល់តំលៃពិត
ប្រាកដ។ រាំតុក្កតារូបបដិមាក្បាល់ឈើនៃវត្ត Dai Bi ត្រូវបានវិទ្យាស្ថាន​ស្រាវជ្រាវ​តូរតន្ត្រីថតរូបធ្វើជាឯកសារ។ បណ្ដាអ្នកស្រាវជ្រាវក៏ដំណើរការត្រួតពិនិត្យធ្វើ​សំណុំ​ឯកសារដាក់ជូនក្រសួងវប្បធម៍កីឡានិងទេសចរណ៍ទទួលស្គាល់រូបបដិមា​ក្បាល
ឈើបញ្ជាន់អារក្សគឺល្បែង Oi Loi ជាបេតិកភ័ណ្ឌវប្បធម៍អរូបីយ៍ថ្នាក់ជាតិ។​ប្រសិន
បើមានឱកាស សូមអញ្ចើញលោកអ្នកនាងមកនឹងវត្ត Dai Bi នៅទិវាបុណ្យ​ដើម្បី
កំសាន្តរាល់ផ្នែកវប្បធម៍ដ៏វិសេសវិសាលនៃសិល្បៈរាំតុក្កតាក្បាល់ឈើ៕