(VOVWORLD)-ការរកស៊ីធ្វើមានបានរបស់ព្រឹទ្ធាចារ្យភូមិ Ho Thanh Binh
នៅទីរួមស្រុក Lao Bao ខេត្ត Quang Tri គឺខុសប្លែកពីអ្នកតំបន់។ ពេលដល់
អាយុចូលនិវត្តន៍ហើយទើបលោកចាប់ផ្តើមធ្វើសេដ្ឋកិច្ច។ មូលហេតុគឺដោយ
សារអាណិតបងប្អូនក្នុងភូមិ Ka Tang ដែលមានជីវភាពរស់នៅលំបាកលំបិន
។លោកគិតថាបើចង់ជួយបងប្អូនរួចផុតពីភាពក្រីក្រគឺសាមីខ្លួនត្រូវតែដើរមុន
គេលើវិស័យពង្រីកសេដ្ឋកិច្ច។
 |
| ព្រឹទ្ធាចារ្យភូមិ Ho Thanh Binh |
មានអាយុ៨២ឆ្នាំតែសុខភាពនៅតែមាំមួន។ រស់នៅភូមិ Ka Tang ក្នុងរយៈ
ពេលជាង២០ឆ្នាំកន្លងទៅព្រឹទ្ធាចារ្យរូបនេះរួមជាមួយប្រជាពលរដ្ឋក្នុងភូមិ
បានប្រែតំបន់ដីមួយមានតែស្មៅនិងរណ្តៅគ្រាប់បែកក្លាយទៅជាវាលស្រែ
ខៀវស្រងាត់ហើយជីវភាពរស់នៅរបស់អ្នកភូមិត្រូវបានលើកស្ទួយជាលំដាប់
។ ក្នុងនោះតាHo Thanh Binh ជាអ្នកបំផុសគ្រប់ចលនាព្រមទាំងណែនាំបង
ប្អូនអំពីរបៀបធ្វើសេដ្ឋកិច្ច។
ខ្ញុំបំផុសភូមិទាំងមូលធ្វើកសិកម្ម។ មានរដូវខ្លះយើងខ្ញុំមិនដាំស្រូវដោយដូរ
ទៅជាដាំពូជដំណាំផ្សេងៗ។ពេលដាំដំឡូងមីនិងចេកគឺកំទេចស្មៅម្តងវា
ស្រូលជាងហើយក៏ផ្តល់ទិន្នផលខ្ពស់ដែរ។ ឃើញរបៀបអីចឹងបងប្អូនទាំង
អស់ក្នុងភូមិឥឡូវបានធ្វើតាមហើយ។ មានគ្រូសារជាច្រើនដាំដុះបន្ថែមដើម
ឈើទៀតផង។ ជីវភាពរស់នៅរបស់គេធូរជាងមុន។នៅមានគ្រួសារក្រីក្រ
មួយចំនូនតែគ្មានអ្នកអត់បាយឡើយ។
ដើម្បីមានបានជីវភាពរស់នៅធូរធានាសព្វថ្ងៃតា Ho Thanh Binh និងសមាជិក
ទាំងអស់ក្នុងគ្រួសារបានធ្វើការដោយឥតឈប់ឈរក្នុងរយៈពេល២០ឆ្នាំកន្លង
ទៅ។ មុនបង្អស់តា Binh និងកូនៗប្រមូលផ្តុំលើការឈូសឆាយដីទំនេរក្លាយ
ទៅជាដីកសិកម្ម។ តំបន់ដីលោកជ្រើសជាកន្លែងដែលជនជាតិដើមភាគតិច
Van Kieu ចាត់ទុកជាដីអាក្រក់និងជៀសវាងមិនចង់នៅជិតឡើយ។ លោក
និងក្រុមគ្រួសារបានកសាងតំបន់ដីនេះក្លាយទៅជាកសិដ្ឋានដាំដុះដើមឈើ
ហូបផ្លែរួមទាំងជីកស្រះចិញ្ចឹមត្រីដើម្បីបញ្ជាក់ឲ្យប្រជាពលរដ្ឋឃើញថាគំនិត
និងទស្សនៈរបស់គេគឺហួសសម័យហើយ។
ទំនាមទំលាប់នៅទីនេះគេថាដីក្តៅមិនបង្កបង្កើនផលបានឡើយ។ហើយបើ
សិនជារស់នៅលើដីនេះនឹងត្រូវឈឺថ្កាត់។ ខ្ញុំដឹងថានេះជាទំនាមទំលាប់
ចាស់ដែលហួសសម័យទៅហើយ។ តាមការពិតដីនៅទីនេះគឺល្អណាស់។
មករស់នៅទីនេះខ្ញុំមិនដែលឃើញមានអ្វីកើតមានឡើងទេ។ ដោយសារ
ឃើញខ្ញុំផ្លាស់ប្តូរថ្មីអញ្ចឹងប្រជាពលរដ្ឋទាំងអស់ក្នុងភូមិបានយកតម្រាប់
តាម។
មានដីហើយព្រឹទ្ធាចារ្យភូមិ Ho Thanh Binh ចាប់ផ្តើមរិះរកទិសដៅអភិវឌ្ឍន៍
សេដ្ឋកិច្ច។ ដោយសារធ្លាប់ទៅទស្សនាកន្លែងជាច្រើនក្នុងទូទាំងប្រទេស
បានជាតា Binh មានបទពិសោធន៍ល្អៗលើវិស័យ ដំណាំដាំដុះ។ មុនដំបូង
លោកដាំដំឡូងមីចេកនិងអាកាស្យានៅលើទួលខាងក្រោយផ្ទៈ។ រីឯលើ
ផ្ទៃដីធំលោកដាំស្រូវដើមឈើហូបផ្លែចិញ្ចឹមសត្វពាហនៈសត្វបក្សាបក្សី
ព្រមទាំងជីកស្រះចិញ្ចឹមត្រីនិងកន្ឋាយ។ ម៉្យាងទៀតសមាជិកនានាក្នុង
គ្រួសារព្រឹទ្ធាចារ្យភូមិក៏ឧស្សាហ៍ព្យាយាមចូលរួមបណ្តាវគ្គបំប៉ន់បចេ្ចកទេសក
សិកម្មផ្ទេរប្រគល់វិទ្យាសាស្រ្តបចេ្ចកវិទ្យាផងដែរ។ ហេតុនេះហើយការបង្កប
ង្កើនផលទទួលបាននូវទិន្នផលខ្ពស់។ កសិដ្ឋានរបស់គ្រួសារលោកកាន់តែ
បានពង្រីកពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃនិងក្លាយទៅជាគំរូសំរាប់អ្នកតំបន់។
ការចិញ្ចឹមកន្ធាយនេះរដូវដំបូងរកបានប្រាក់ចំណេញ១ពាន់២០០លានដុង។
រដូវទី២ទោះបីសត្វកន្ធាយត្រូវឆ្លងជម្ងឺក្តីតែនៅរកបាន៨០០លានដុង។
ក្រោយមកខ្ញុំផ្ទេរទៅចិញ្ចឹមកន្ធាយពូជវិញដោយឈប់ចិញ្ចឹមកន្ធាយយក
សាច់ហើយ។ ឥឡូវនេះគ្រួសារខ្ញុំចិញ្ចឹមត្រីគល់រាំងនិងទីឡាប់យ៉ាដែល
ផ្តល់ចំណូលជារៀងរាល់ខែ។ ចំណូលពីការចិញ្ចឹមត្រីគិតជាមធ្យមក្នុងមួយ
ឆ្នាំគឺពី៧០លានដល់១០០លានដុង។ ដំណាំហូបផ្លែរួមមានខ្នុរស្វាយ។
ដំឡូងមីតា Binh ដាំលើផ្ទៃដី២ហិកតា។ រីឯស្រែធ្វើស្រូវមានផ្ទៃ៥ហិកតា
ឯណោះ។
លទ្ឋផលនៃការធ្វើសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសាររបស់ព្រឹទ្ធាចារ្យភូមិ Ho Thanh Binhបាន
ធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋក្នុងតំបន់ផ្លាស់ប្តូរគំនិតគិតគូជាបណ្តើរៗ។ គេបានបបួល
គ្នាមកពឹងលោកជួយបង្ហាញពីរបៀបដាំដុះដំណាំយ៉ាងណាឲ្យមានទិន្នផល
ខ្ពស់ចិញ្ចឹមសត្វរបៀបណាឲ្យឆាប់ធំ។ រីឯតាBinhត្រៀមខ្លួនជួយផ្តល់ពូជ
ដំណាំនិងសត្វចិញ្ចឹមឲ្យអ្នកភូមិព្រមទាំងចែករំលែកបទពិសោធន៍រកស៊ីរាប់
ទាំងឲ្យខ្ចីដើមទុនដោយមិនយកកំរ៉ៃទៀតផង។ ហេតុនេះហើយបងប្អូនជា
ច្រើនគ្រួសារក្នុងភូមិបានមានជីវភាពរស់នៅសំបូរធូធានិងលែងបារម្ភអំពី
ការអត់បាយនៅរដូវសាបព្រួសទៀតហើយ។ លោក Ho Van Kha ជាអ្នក
ជិតខាងម្នាក់ឲ្យដឹងថា
ដោយឃើញលោក Binh ដាំដំឡូងមីចេកដើមឈើហូបផ្លែនិងជីកស្រះ
ចិញ្ចឹមត្រីនោះខ្ញុំក៏ធ្វើតាមដែរ។ ធ្វើបានអីចឹងគឺមានប្រសិទ្ធិភាពល្អណាស់។
ជីវភាពរស់នៅរបស់គ្រួសារខ្ញុំត្រូវបានលើកស្ទួយជាលំដាប់។
ទោះបីចាស់ទុំហើយក្តីតែតា Binh មិនទាន់គិតដល់ការឈប់សំរាកនៅ
ឡើយ។នាបច្ចុប្បន្នគេនៅតែឃើញព្រឹទ្ធាចារ្យរូបនេះដើរហើរក្នុងភូមិ
សំរាប់ជួយបណ្តាគ្រួសារកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ។ ទង្វើររបស់លោក
ត្រូវបានអ្នកភូមិចងចាំនិងយកតម្រាប់តាម៕