\
นักดนตรีถ่วนเอี๊ยนกับลูกสาวแทงลาม
ซึ่งเป็นนักร้องระดับดีวาของเวียดนาม 

ท่านถ่วนเอี๊ยนมีชื่อจริงว่า ด่วานหิวกง ท่านเกิดเมื่อวันที่ ๑๕ สิงหาคมค.ศ.๑๙๓๕ ณ ซุยเซวียน จังหวัดกว่างนามภาคกลางประเทศ  ปีค.ศ.๑๙๔๙ ท่านเข้าร่วมสงครามต่อสู้กับศัตรูผู้รุกรานในคณะศิลปะแห่งกรรมการบริหารพรรคเขตปกครอง ๔  ต่อจากนั้นท่านได้เรียนเกี่ยวกับการประพันธ์ดนตรี ณ โรงเรียนดนตรีเวียดนามซึ่งปัจจุบันคือสถาบันดนตรีแห่งชาติเวียดนาม  นับตั้งแต่นั้นมาท่านได้แต่งเพลงปลุกใจเยาวชนให้ออกสู่แนวรบเช่นเพลง “ มัดเป้หลังให้สนิท ”และเพลง “ ใบไม้เขียวอำพรางศัตรู ”   นักประพันธ์ดนตรีถ่วนเอี๊ยนพร้อมกีต้าร์ได้ตามทหารไปยังสมรภูมิต่างๆ โดยเฉพาะสนามรบที่ดุเดือดที่สุดบิ่นห์จิ่เทียน  เนื่องจากเป็นทหารที่มีหน้าที่แต่งเพลง นักประพันธ์ดนตรีถ่วนเอี๊ยนได้แต่งบทเพลงเกี่ยวกับประธานโฮจิมินห์จากใจของผู้เป็นทหารหาญและเป็นลูกผู้ชาย ดังนั้นเพลงของท่านสามารถถ่ายทอดใจรักลุงโฮที่จริงจังอย่างบอกไม่ถูก  ท่านถูกถือว่าเป็นนักประพันธ์บทเพลงเกี่ยวกับประธานโฮจิมินห์มากเป็นอันดับหนึ่งรวม ๒๖ เพลง ซึ่งในนั้นมี๒บทเพลงได้รับรางวัลจากรัฐปี ๒๐๐๑ นั่นคือเพลง “ ความรักอันกว้างใหญ่ของลุงโฮ ” และเพลง “ ภาคกลางคิดถึงลุงโฮ ”  นักประพันธ์ดนตรีโด่ห่งกวน นายกสมาคมนักดนตรีเวียดนามกล่าวเกี่ยวกับสไตล์ดนตรีของท่านถ่วนเอี๊ยนว่า  “ ท่านเป็นคนภาคกลางโดยกำเนิด ดังนั้นเพลงของท่านล้วนแต่งในแนวที่มีการผสมกับทำนองพื้นเมืองวี้และทำนองบ่ายจ่อย  ท่านเป็นนักแต่งเพลงที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งของเวียดนาม  ท่านได้รับความเคารพนับถือจากผู้ที่มีอายุมากกว่า ผู้ที่อยู่ในรุ่นเดียวกัน เพื่อนร่วมอาชีพและคนรุ่นใหม่เนื่องจากได้ทำงานด้านศิลปะอย่างมืออาชีพและเป็นทหาร ”

ในช่วงที่ดำรงตำแหน่งผู้อำนวยการส่วนผลิตรายการเพลงข่าวสารและเอนเตอร์เทนท์ช่องวีโอวี ๓ของสถานีวิทยุเวียดนาม นักดนตรีถ่วนเอี๊ยนได้มีโอกาสเดินทางไปเยือนสถานที่หลายแห่งของประเทศและได้สัมผัสกับชีวิตจริงและการเคลื่อนไหวต่างๆจึงสามารถสร้างผลงานที่ไพเราะๆเช่น เพลง “ความคนึงหาน้องที่อยู่แม่น้ำห่งตอนล่าง  ” เพลง “ ความคนึงหาภาคกลาง ” และเพลง“ รักเงียบ ”  นักประพันธ์ดนตรีก๊าตเหวิ่นที่ทำงานกับท่านถ่วนเอี๊ยนมาหลายปีเปิดเผยว่า แม้ได้อยู่ในจุดสูงสุดแห่งนักประพันธ์ดนตรี  ในฐานะผู้บริหารหน่วยงานและงานประพันธ์ก็ตาม แต่ท่านถ่วนเอี๊ยนยังคงจัดเวลาให้แก่นักประพันธ์รุ่นใหม่  โดยผลงานแต่ละชิ้นเมื่อถึงมือท่าน ท่านจะดูเป็นอย่างดีแล้วแสดงความคิดเห็น แก้ไขและเผยแพร่ผลงานสู่ผู้ฟัง  นักดนตรีก๊าตเหวิ่นกล่าว  “ ท่านถ่วนเอี๊ยนรักดนตรีเป็นชีวิตจิตใจและมีความสามารถเฉพาะในด้านนี้ ท่านเป็นนักประพันธ์ดนตรีปฏิวัติตัวอย่างของเวียดนาม ท่านเป็นคนที่เปิดอกเปิดใจและถือจิตใจแห่งมนุษย์เป็นหลัก และเป็นคนที่มีอัธยาศัยดี  เพื่อนร่วมอาชีพและบรรดาผู้ที่ได้พบปะกับท่านต่างรักและเคารพท่าน  ท่านเป็นคนที่เปี่ยมความเมตตา ความให้อภัยและใบหน้าเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่น ”

นักดนตรีถ่วนเอี๊ยนกับภรรยา

นอกจากความสำเร็จในดนตรีแนวปฏิวัติหรือดนตรีเพื่อชีวิตแล้ว ท่านถ่วนเอี๊ยนยังแต่งดนตรีโซนาตเช่น ผลงาน “ ความสมัครใจ  ” หรือเพลงซีมโฟนี “ ลำใส้ส่วนภาคกลาง ”  และท่านยังแต่งเพลงสมัยใหม่ โดยช่วงปีคริสตศักราช ๑๙๘๐และ๑๙๙๐ เมื่อกระแสดนตรีสมัยใหม่เข้าสู่ประเทศ ท่านได้แต่งเพลงแนวใหม่ซึ่งโดดเด่นคือเพลง “ ลาจากกันยามสายัญ ” และเพลง “ รักเงียบ ” ที่ได้รับความนิยมทั้งในกลุ่มหนุ่มสาวและผู้สูงอายุมาตราบเท่าทุกวันนี้ เพลงเหล่านี้ทำให้เราพบเห็นนักประพันธ์ดนตรีถ่วนเอี๊ยนคนใหม่ที่ไฟแรงและมีการมองอย่างสดใส คุณจ่องเติ้นนักร้องชื้อดังของเวียดนามเห็นว่า “ ท่านถ่วนเอี๊ยนเป็นนักประพันธ์ดนตรีที่มากความสามารถ ท่านสามารถแต่งเพลงในแนวต่างๆได้หลายแนวไม่ว่าเป็นเพลงดัดแปลงเพลงพื้นเมือง เพลงป็อปเช่นเพลง ความปรารถนา  ท่านแต่งเพลงเยอะพอสมควรซึ่งแม้อายุจะมากแล้วแต่ท่านยังแต่งเพลงได้ไพเราะ  ท่านทุ่มเทตลอดชีวิตต่อภารกิจการประพันธ์ ท่านเป็นนักประพันธ์ดนตรีรุ่นเดอะที่พวกเราต้องเรียนรู้ ”

แม้นักประพันธ์ดนตรีถ่วนเอ๊ยนได้จากพวกเราไปอย่างไม่มีวันกลับ แต่ผลงานของท่านยังสถิตอยู่ในใจของชาวเวียดนามที่รักดนตรีและกลายเป็นผลงานอมตะ  และท่านได้ทิ้งผลงานดนตรีมากมายที่หาค่ามิได้ไว้ให้แก่พวกเรา ./.