หมู่บ้านนฝู่ลิว จังหวัดบั๊กนิง

นับตั้งแต่ศตวรรษที่15   ตลาดเหย่าในหมู่บ้านฝู่ลิวก็มีความคึกคักมากและถึงปลายศตวรรษที่19 ตลาดเหย่าได้ขึ้นชื่อเป็นตลาดที่ใหญ่และคึกคักที่สุดในประเทศ  โดยมีผู้ขายและผู้ซื้อเป็นจำนวนมาก ในวันเปิดตลาดนัด ทุกบ้านต่างเปิดร้านขายสินค้า  นางเซิม  ผู้สูงอายุคนหนึ่งในหมู่บ้านฝู่ลิวได้เล่าเรื่องของตลาดตั้งแต่อดีตว่า “เมื่อก่อนนี้ ที่ลานหน้าศาลาประจำหมู่บ้าน มีคนมาขายหมากพลู  ผ้าและสิ่งของที่จำเป็น ส่วนด้านหลังหมู่บ้านเป็นตลาดขายวัวควาย เนื้อสัตว์และกุ้งหอยปูปลา   อาจกล่าวได้ว่า ตลาดแห่งนี้ขายทุกอย่าง หลังจากนั้น ตลาดถูกย้ายไปยังบริเวณด้านหน้าหมู่บ้าน”
ในความทรงจำของผู้สูงอายุ  หมู่บ้านฝู่ลิวมีความเป็นตัวเมืองที่คึกคัก  โดยมีร้านค้าตั้งอยู่ตลอดสองข้างทาง  แม้จะเป็นหมู่บ้านในเขตที่ราบลุ่มภาคเหนือ  ซึ่งเป็นต้นกำเนิดแห่งอารยธรรมการปลูกข้าวนาดำแต่หมู่บ้านฝู่ลิวกลับมีความแตกต่างไปจากหมู่บ้านการเกษตรอื่นๆ  โดยมีบรรยากาศที่เปิดกว้างเพื่อดึงดูดผู้คนให้มาจับจ่ายใช้สอย  ชาวฝู่ลิว โดยเฉพาะ สตรีฝู่ลิวขึ้นชื่อว่าค้าขายเก่งแต่ยังคงรักษาบุคลิกภาพที่ซื่อสัตว์ เรียบง่ายของชาวบ้านในภาคเหนือไว้ได้ นาย เหงวียนดิ่งฟุก ชาวบ้านฝู่ลิวได้เผยว่า
“เมื่อก่อนนี้ ชาวบ้านฝู่ลิวส่วนใหญ่ทำการค้าขายและมีบางครอบครัวประกอบอาชีพการเกษตร  ดังนั้น  หมู่บ้านฝู่ลิวจึงมีขนบธรรมเนียมคือให้ลูกเป็นบุตรบุญธรรมเพื่อที่จะคนดูแลในระหว่างการไปทำงานไกลบ้านจนมีบางช่วง  หมู่บ้านฝู่ลิวกลายเป็นหมู่บ้านที่มีบุตรบุญธรรมมากที่สุดในภาคเหนือ”

สิ่งที่โดดเด่นในหมู่บ้านฝู่ลิวคือถนนสายหลักในหมู่บ้านฝู่ลิวปูด้วยหินสีเขียว

ตามขนบทำเนียมประเพณีของท้องถิ่น  สตรีฝู่ลิวเป็นคนขยันหมั่นเพียรทำอะไรก็เพื่อเลี้ยงครอบครัว  จากการเป็นหมู่บ้านที่ค้าขายเก่งและให้ความสำคัญต่อการศึกษา   หมู่บ้านฝู่ลิวก็มีชื่อเสียงด้วยเกียรติประวัติของความขยันเรียน โดยมีตระกูลที่มีผู้ที่เรียนดี สอบได้คะแนนสูงและดำรงตำแหน่งที่สำคัญในประวัติศาสตร์ช่วงต่างๆของประเทศ  มีปัญญาชนและจิตรกรที่มีชื่อเสียง เช่น จิตรกร หว่างติ๊กจู่  นักเขียนกิมเลิน  นักเขียน เหงวียนดิกหยุงและจิตรกร แถ่งเจืองเป็นต้น