ผลิตภัณฑ์ของหมู่บ้านหลงเถือง

ตามบันทึกประวัติศาสตร์ ท่าน โขงมิงคง ปรมาจารย์ในราชวงศ์หลีในศตวรรษที่ 12 เป็นผู้ที่สอนอาชีพหล่อทองแดงให้แก่ชาวบ้าน ท่าน โขงมิงคง  เป็นผู้ที่ก่อสร้างกิจการทางพุทธศาสนาที่มีชื่อเสียงของเวียดนาม เพื่อรำลึกถึงคุณูปการของท่าน โขงมิงคง ชาวบ้านที่นี่ได้ทำรูปเคารพท่านเพื่อบูชา

แม้หมู่บ้านหลงเถืองไม่มีความคึกคักเหมือนหมู่บ้านด๋ายบ๊ายและ ไม่ได้มีชื่อเสียงเหมือนหมู่บ้านหงูสาแต่ผลิตภัณฑ์ของหมู่บ้านหลงเถืองมีเอกลักษณ์เฉพาะ ในช่วงปี 1990 ตำบลด๋ายด่งมีหมู่บ้านหล่อทองแดง 4 แห่งได้แก่หมู่บ้านวันโอ่ ซวนฟาว หลงเถืองและบุ่งดง แต่อย่างไรก็ดี ช่างศิลป์ของหมู่บ้านหลงเถืองมีฝีมือที่ดีที่สุดและยังคงอนุรักษ์อาชีพพื้นเมืองนี้มาจนถึงปัจจุบัน  นาย เยืองวันเติ๋บ ช่างศิลป์หมู่บ้านหลงเถืองได้เล่าว่า

“ตอนผมอายุ 10 ขวบ ผมเรียนอาชีพนี้จากพ่อ ชาวบ้านส่วนใหญ่ต่างประกอบอาชีพหล่อทองแดง  การทำแบบแม่พิมพ์การหลอมทองแดงแล้วเทลงในแม่พิมพ์คือขั้นตอนที่ยากที่สุดในการทำรูปหล่อทองแดง  ช่างศิลป์ต้องใส่ใจในการทำ ถึงจะได้รูปหล่อทองแดงที่ดูงดงาม”     

ช่างศิลป์ของหมู่บ้านฝีมือดีและมีความสามารถทางศิลปะ

เมื่อก่อนนี้ หมู่บ้านหลงเถืองทำรูปหล่อทองแดงและระฆังทำจากทองแดงแต่ปัจจุบัน ชาวบ้านส่วนใหญ่ทำสิ่งของเซ่นไหว้ เช่น กระถางธูป แจกัน  เป็นต้น  การทำผลิตภัณฑ์ทุกขั้นตอนต้องทำอย่างพิถีพิถัน ช่างศิลป์ที่มีฝีมือดีต้องทำขั้นตอนต่างๆได้ดี เช่น การทำแบบแม่พิมพ์  การหลอมทองแดงแล้วเทลงในแม่พิมพ์ การแกะสลักลวดลายและการขัดเงา ในจำนวนผลิตภัณฑ์ของหมู่บ้านหลงเถือง การทำรูปเคารพยากที่สุด ถ้าหากมีฝีมือไม่ดีและไม่มีความสามารถทางศิลปะ ผลงานก็จะออกมาไม่ดี   นาย เยืองเวียดแบ๊ก ช่างศิลป์ของหมู่บ้านได้เผยว่า

“นี่เป็นผลิตภัณฑ์ที่แสดงถึงทักษะความสามารถของผม นี่คือรูปหล่อทองแดงที่ทำสีให้เหมือนของเก่า  เมื่อ 50-70 ปีก่อน ใช้เวลาทำ 1 สัปดาห์เท่านั้น จากความรู้และฝีมือ   ผมได้นำเทคโนโลยีมาใช้ในการผลิตเพื่อให้ได้สี”

แม้อาชีพการหล่อทองแดงประสบอุปสรรคและยากลำบากแต่ชาวบ้านหลงเถืองยังคงพยายามฟันฝ่าเพื่ออนุรักษ์อาชีพพื้นเมืองนี้เอาไว้ นาย เยืองวันเหวียนได้เผยว่า

“นอกจากคุณค่าพื้นเมืองแล้ว ช่างศิลป์ต้องพัฒนาอาชีพนี้ ในอนาคต การแข่งขันจะมากขึ้น แต่ก็เป็นพลังขับเคลื่อนให้แก่การพัฒนา  อาชีพหล่อทองแดงยังคงเป็นเอกลักษณ์วัฒนธรรมของเรา”

ปัจจุบัน หมู่บ้านหลงเถืองได้ขยายการผลิต ครอบครัวต่างๆในหมู่บ้านได้เชื่อมโยงกันเพื่อจัดตั้งกลุ่มผลิตตามแต่ละขั้นตอนและแต่ละผลิตภัณฑ์ เช่น โรงทำสิ่งของเซ่นไหว้ โรงทำรูปหล่อทองแดง เป็นต้น ซึ่งอาชีพหล่อทองแดงของหมู่บ้านนับวันได้รับการพัฒนา ผลิตภัณฑ์ของหมู่บ้านสามารถครองส่วนแบ่งในตลาดได้อย่างมั่นคง ช่างศิลป์หลายรุ่นของหมู่บ้านได้อนุรักษ์และพัฒนาอาชีพของหมู่บ้าน.