(VOVWORLD) -ถึงแม้เป็นอำเภออุตสาหกรรมหลักของจังหวัดฮึงเอียนแต่วันเลิมยังคงรักษาความงามโบราณของหมู่บ้านเวียดนามเอาไว้ได้อย่างสมบูรณ์ โดยมีต้นไทร ท่าน้ำ ลานศาลาประจำหมู่บ้าน หมู่บ้านศิลปาชีพพื้นเมืองและขนบธรรมเนียมประเพณีต่างๆ ปัจจุบัน โฉมหน้าของหมู่บ้านศิลปาชีพได้มีการเปลี่ยนแปลงและมีส่วนร่วมต่อการพัฒนาเศรษฐกิจในท้องถิ่น
 ผลิตภัณฑ์ของหมู่บ้านหล่อทองแดงหลงเถือง |
หมู่บ้านหล่อทองแดงหลงเถือง ตำบลด๋ายด่งเป็นหนึ่งในหมู่บ้านศิลปาชีพที่มีอายุยาวนานและมีชื่อเสียงในอำเภอวันเลิม โดยมีเกือบ 200 ครอบครัวที่ประกอบอาชีพหล่อทองแดง สร้างงานทำให้แก่แรงงานเกือบ 1,000 คน โดยแต่ละปี หมู่บ้านศิลปาชีพหลงเถืองสามารถผลิตผลิตภัณฑ์ได้กว่า 3 หมื่น 1 พันชิ้น ซึ่งสร้างรายได้เกือบ 1 แสนล้านด่งต่อปี นาย เยืองวันเหวียน เจ้าของโรงหล่อทองแดงบ๋าวมิงได้เผยว่า
“พวกเราเน้นผลักดันความคิดสร้างสรรค์และผลิตผลิตภัณฑ์ที่มีความประณีตเพราะโรงงานของเราถือเรื่องคุณภาพของผลิตภัณฑ์เป็นหลัก"
หมู่บ้านศิลปาชีพหล่อทองแดงหลงเถืองได้รับความสนใจและการช่วยเหลือจากโครงการส่งเสริมการเกษตรของจังหวัดฯ ดังนั้น โรงหล่อทองแดงในท้องถิ่นจึงสามารถเป็นฝ่ายรุกในการเปลี่ยนแปลงใหม่เทคโนโลยี ยกระดับฝีมือของแรงงานเพื่อผลิตผลิตภัณฑ์ที่มีคุณภาพสูง สร้างเครื่องหมายการค้าและเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน นาย เหงวียนซวนหวู ประธานคณะกรรมการประชาชนอำเภอวันเลิมได้เผยว่า
“ อาชีพการหล่อทองแดงสร้างรายได้ให้แก่ประชาชน ยกระดับชีวิตความเป็นอยู่ทั้งด้านวัตถุและจิตใจของประชาชนในตำบลด๋ายด่ง โดยเฉพาะหมู่บ้านหลงเถือง ซึ่งตำบลด่ายด่งได้รับการรับรองเป็นตำบลที่ได้มาตรฐานชนบทใหม่เมื่อปี2015”
ควบคู่กันนั้น ผลิตภัณฑ์ทองแดงของหมู่บ้านหลงเถืองได้กลายเป็นหนึ่งในผลิตภัณฑ์ดีเด่น 14 รายการของอำเภอวันเลิมตามโครงการ OCOP ซึ่งสิ่งนี้ได้ส่งเสริมให้ครอบครัวและโรงผลิตต่างๆเป็นฝ่ายรุกในการลงทุนเพื่อพัฒนาสถานประกอบการ ความช่วยเหลือด้านการเงินจากโครงการส่งเสริมการเกษตรได้ช่วยให้หมู่บ้านศิลปาชีพยกระดับคุณภาพ คุณค่าของผลิตภัณฑ์ ขยายตลาดจำหน่ายและอนุรักษ์เอกลักษณ์วัฒนธรรมของประชาชาติ
 เกษตกรตำบลเตินกวาง อำเภอวันเลิมเก็บใบชิโซะ (Photo: หนังสือพิมพ์ฮึงเอียน) |
เมื่อมาเยือนอำเภอวันเลิม นักท่องเที่ยวสามารถสัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมของดอกเบญจมาศสวน ซึ่งเป็นสมุนไพรที่มีค่าที่ได้รับการปลูกในหมู่บ้านเตินกวาง ตำบลเตินกวาง ซึ่งเป็นแผ่นดินที่มีชื่อเสียงด้านการประกอบอาชีพปลูกพืชสมุนไพร ปัจจุบัน ตำบลเตินกวางมีพื้นที่ปลูกสมุนไพรกว่า 56 เฮกตาร์ โดยส่วนใหญ่อยู่ที่หมู่บ้านเหงียจายและตังบ๋าว จากการมีสภาพพื้นดินที่เหมาะสำหรับการปลูกสมุนไพร และประชาชนมีประสบการณ์และความรู้ ในหลายปีที่ผ่านมา พื้นที่ปลูกพืชสมุนไพรได้รับการขยาย โดยเน้นปลูกดอกเบญจมาศสวนและต้นมาจอแรม เป็นต้น โดยสามารถผลิตยาสมุนไพรได้ 4 พัน -5 พันตัน นาย เหงวียนเท้เวียน นายกสมาคมแพทย์แผนโบราณอำเภอวันเลิมได้เผยว่า
“เมื่อมาเยือนหมู่บ้านเหงียจาย เราจะพบพืชสมุนไพรที่ได้รับการปลูกทุกที่ ซึ่งส่วนใหญ่คือดอกเบญจมาศสวน ซึ่งผลิตภัณฑ์จากดอกเบญจมาศสวน ได้รับการรับรองจากสถาบันคุณภาพเวียดนามและได้รับเหรียญทองด้านคุณภาพ”
ปัจจุบัน อำเภอวันเลิมมีพื้นที่ปลูกพืชสมุนไพร 120 -130 เฮกตาร์ เช่น ดอกเบญจมาศสวน ต้นมาจอแรมและต้นชิโซะ เป็นต้น ในหลายปีที่ผ่านมา ทางอำเภอฯได้ลงทุนพัฒนาเขตปลูกพืชสมุนไพรในตำบลหลายแห่ง ซึ่งรูปแบบการปลูกพืชสมุนไพรในตำบลเตินกวาง การปลูกต้นเล็บครุฑในตำบลเวียดฮึง เป็นต้น ได้ประสบความสำเร็จและมีศักยภาพการพัฒนาใหม่ ในเวลาที่จะถึง ทางอำเภอฯเน้นขยายพื้นที่การปลูกพืชสมุนไพร สร้างรูปแบบการเชื่อมโยงระหว่างการผลิตกับการจำหน่ายผลิตภัณฑ์ ในอำเภอฯ มีบริษัทหุ้นส่วนจำกัด ตราฟาโกฮึงเอียน สหกรณ์การผลิตและการบริการฮวาเทียนฟู้ที่รับซื้อสมุนไพร ซึ่งทำให้แหล่งจำหน่ายผลผลิตมีเสถียรภาพ นางโด๋ถิเหมื่อย รองผู้อำนวยการบริษัทโจวยาง จังหวัดฮึงเอียนได้เผยว่า
“พวกเราอยากขยายพื้นที่การปลูกพืชสมุนไพรและแหล่งน้ำมันหอมระเหยเพื่อส่งออกไปยังญี่ปุ่น ในช่วงปี 2020 -2021 พวกเราได้ลงนามสัญญากับเกษตรกร โดยน้ำมันหอมระเหยมีราคา 8 แสนด่งต่อ 1 กิโลกรัม เมื่อถึงฤดูการเก็บเกี่ยว พวกเราจะช่วยจำหน่ายผลิตภัณฑ์เหล่านี้”
ตามข้อมูลสถิติของสำนักงานการเกษตรและพัฒนาชนบท ปัจจุบัน จังหวัดฮึงเอียนมีพื้นที่ปลูกสมุนไพรเกือบ 850 เฮกตาร์ โดยส่วนใหญ่ปลูกที่อำเภอคว้ายโจว วันเลิมและกิงด๋ง จากประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจสูง ครอบครัวต่างๆในจังหวัดฮึงเอียนมีความประสงค์ที่จะขยายการผลิตเพื่อเพิ่มรายได้และพัฒนาพืชสมุนไพรให้เป็นพืชหลักของครอบครัว
การพัฒนาเศรษฐกิจจากหมู่บ้านศิลปาชีพด้วยผลิตภัณฑ์ที่มีคุณภาพสูงกำลังเป็นแนวทางใหม่ของอำเภอวันเลิม จังหวัดฮึงเอียน ซึ่งหมู่บ้านศิลปาชีพต่างๆในจังหวัดฮึงเอียน โดยเฉพาะในอำเภอวันเลิมได้มีการเปลี่ยนแปลงใหม่เพื่อเกาะติดแนวโน้มการผสมผสาน มีส่วนร่วมต่อเศรษฐกิจและสังคมของจังหวัด.