(VOVworld) – ในการประชุมครั้งที่ 3 ระหว่างวันที่ 12-22 กันยายน คณะกรรมาธิการสามัญแห่งรัฐสภาได้หารือเกี่ยวกับกฎหมายว่าด้วยสมาคมเพื่อปรับปรุงร่างกฎหมายฉบับนี้ให้มีความสมบูรณ์เพื่อยื่นเสนอให้รัฐสภาอนุมัติโดยเร็วและมีผลบังคับใช้อย่างเป็นทางการ ซึ่งรัฐจะปกป้องและอำนวยความสะดวกให้พลเมืองได้รับสิทธิดังกล่าวตามรัฐธรรมนูญ

การประชุมผู้แทนรัฐสภาอาชีพหารือเกี่ยวกับร่างกฎหมายว่าด้วยสมาคมเมื่อวันที่ 8 กันยายน (Photo Quochoi.vn)

ในเวียดนามมีสมาคมจำนวนมากโดยมีรูปแบบ ขอบเขตและเป้าหมายที่แตกต่างกัน นับจนถึงเดือนธันวาคมปี 2014 ทั่วประเทศมีสมาคมกว่า 52,000 แห่ง ซึ่งเป็นสมาคมระดับประเทศ 483 แห่ง บางสมาคมเป็นองค์กรในด้านการเมือง สังคม อาชีพและมนุษยธรรม ซึ่งนับวันยิ่งมีบทบาทสำคัญในการให้คำปรึกษา วิจารณ์เป็นองค์กรตัวแทนที่สะท้อนเสียงพูดของสังคมต่อแนวทางของพรรค นโยบายและกฎหมายของรัฐ รวมไปถึงโครงการพัฒนาเศรษฐกิจ – สังคมของรัฐบาลและท้องถิ่น
สิทธิการจัดตั้งสมาคมของพลเมืองถูกระบุในรัฐธรรมนูญ
สาเหตุที่เวียดนามมีสมาคมและองค์กรจำนวนมากก็เพราะสิทธิเสรีภาพในการจัดตั้งสมาคมถือเป็นสิทธิขั้นพื้นฐานของรัฐเวียดนามและได้ถูกระบุในรัฐธรรมนูญ โดยในมาตราที่ 10 ของรัฐธรรมนูญฉบับแรกปี 1946 ได้ระบุอย่างชัดเจนว่า “พลเมืองเวียดนามมีสิทธิเสรีภาพในการพูด การแสดงความคิดเห็น การพิมพ์จำหน่าย การชุมนุมและจัดประชุม เสรีภาพด้านความเลื่อมใส การพำนักอาศัย การเดินทางภายในประเทศและไปต่างประเทศ” มาตราที่ 25 ของรัฐธรรมนูญปี 1959 ระบุว่า “พลเมืองประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยเวียดนามมีสิทธิเสรีภาพในการพูดและแสดงความคิดเห็น การเข้าถึงสื่ออย่างอิสระ การประชุม การจัดตั้งสมาคมและการชุมนุมภายใต้กฎหมาย” มาตราที่ 67 ของรัฐธรรมนูญปี 1980 กำหนดว่า “พลเมืองมีสิทธิเสรีภาพในการพูดและแสดงความคิดเห็น การเข้าถึงสื่ออย่างอิสระ การจัดประชุม การจัดตั้งสมาคมและการชุมนุมที่ไม่กระทบต่อระบอบสังคมนิยมและสิทธิของประชาชน” มาตรา 69 รัฐธรรมนูญปี 1992 ระบุว่า “ พลเมืองมีสิทธิเสรีภาพในการพูดและแสดงความคิดเห็น การเข้าถึงสื่ออย่างอิสระ มีสิทธิเข้าถึงข้อมูล สิทธิการจัดประชุม การจัดตั้งสมาคมและการชุมนุมภายใต้กฎหมาย มาตรา 25 รัฐธรรมนูญปี 2013 ระบุว่า “ พลเมืองมีสิทธิเสรีภาพในการพูดและแสดงความคิดเห็น เสรีภาพในการเข้าถึงสื่อต่างๆ การเข้าถึงข้อมูล การจัดประชุม การจัดตั้งสมาคมและการชุมนุม” นอกจากนั้น รัฐเวียดนามยังปกป้องและค้ำประกันสิทธิเสรีภาพในการจัดตั้งสมาคมตามมาตราที่ 22 ของ อนุสัญญาระหว่างประเทศเกี่ยวกับสิทธิด้านพลเรือนและการเมืองปี 1966 ที่เวียดนามให้ภาคียานุวัติ โดยระบุว่า “ ทุกคนมีสิทธิ์จัดตั้งสมาคม รวมถึงสิทธิการจัดตั้งและการเข้าร่วมสมาคมและองค์การต่างๆเพื่อปกป้องสิทธิผลประโยชน์ของตนเอง”
รัฐอำนวยความสะดวกให้แก่พลเมืองจัดตั้งสมาคมได้อย่างเสรี
สำหรับแนวคิดในการจัดทำกฎหมายที่เป็นสากลนั้น ความสัมพันธ์ระหว่างสิทธิการจัดตั้งสมาคมและการบริหารของรัฐต่อสมาคมคือปัญหาหลักของกฎหมายว่าด้วยสมาคมเพราะส่งผลต่อเนื้อหา รูปแบบข้อกำหนดเกี่ยวกับสิทธิการจัดตั้งสมาคม สำหรับปัญหานี้ กฎหมายว่าด้วยสมาคมได้กำหนดอย่างเคร่งครัดเกี่ยวกับการจดทะเบียนจัดตั้งสมาคมและการอนุมัติกฎระเบียบของสมาคม โดยเฉพาะได้สงวนบรรพที่ 7 เพื่อระบุเกี่ยวกับ “การบริหารของรัฐเกี่ยวกับสมาคม” และมีการปรับเปลี่ยนถ้อยคำจากคำว่า “ขอใบอนุญาตการจัดตั้งสมาคม” มาเป็น “จดทะเบียนจัดตั้งสมาคม” ซึ่งถือเป็นการเปลี่ยนแปลงใหม่แนวความคิดในการร่างกฎหมาย โดยรัฐได้สร้างกรอบทางนิตินัยที่ดีขึ้นให้ประชาชนปฏิบัติสิทธิดังกล่าวอย่างสะดวกเสรี อันเป็นการสะท้อนให้เห็นถึงบทบาทสำคัญของสมาคมในกระบวนการพัฒนาของสังคม

การประชุมผู้แทนสมาคมนักธุรกิจรุ่นใหม่กรุงฮานอยครั้งที่ 6 (Photo hanoimoi.com.vn)

ให้ความสำคัญต่อสิทธิเสรีภาพขั้นพื้นฐานของมนุษย์ต่อไป
ร่างกฎหมายว่าด้วยสมาคมมีข้อกำหนดต่างๆที่อำนวยความสะดวกให้พลเมืองปฏิบัติสิทธิการจัดตั้งสมาคม ส่งเสริมความสมัครใจ การควบคุมและความรับผิดชอบด้วยตนเองของสมาคม โดยเฉพาะค่าใช้จ่ายในการดำเนินงาน ลดการอุปถัมภ์และพึ่งพางบประมาณแผ่นดิน หลีกเลี่ยงการจัดตั้งและการปฏิบัติงานที่ล่าช้าและสิ้นเปลืองงบประมาณของสมาคม ค้ำประกันประสิทธิภาพและประสิทธิผลของการบริหารภาครัฐต่อสมาคม มีส่วนร่วมรักษาความมั่นคงทางการเมืองและความเป็นระเบียบเรียบร้อยทางสังคม โดยเฉพาะเมื่อเวียดนามได้เข้าร่วมอนุสัญญาระหว่างประเทศเกี่ยวกับสิทธิด้านพลเรือนและการเมือง ปฏิญญาสากลว่าด้วยสิทธิมนุษชนแห่งสหประชาชาติ ดังนั้น ร่างกฎหมายว่าด้วยสมาคมมีข้อกำหนดใหม่คือ คนต่างชาติที่พำนักอาศัยและทำงานอย่างชอบด้วยกฎหมายในเวียดนามสามารถเข้าร่วมสมาคมต่างๆได้ ซึ่งเป็นจุดเด่นของกระบวนการพัฒนาประชาธิปไตยในสังคมของเวียดนาม ส่งเสริมบทบาทการเป็นเจ้าของของประชาชนในกระบวนการพัฒนาประเทศและผสมผสานเข้ากับกระแสโลก
ร่างกฎหมายว่าด้วยสมาคมที่เรียบเรียงโดยกระทรวงกิจการภายในมี 8 บรรพรวม 36 มาตรา ซึ่งได้แปรทัศนะของรัฐเวียดนามเกี่ยวกับสถานะและบทบาทของสมาคมและองค์การมวลชน รวมทั้งข้อกำหนดของรัฐธรรมนูญปี 2013 เกี่ยวกับบทบาทขององค์กรสังคม หมู่คณะและสมาคมให้เป็นรูปธรรม การที่รัฐสภาเวียดนามสมัยที่ 13 เร่งจัดทำกฎหมายว่าด้วยสมาคมก็เพื่อค้ำประกันและปกป้องสิทธิการจัดตั้งสมาคมและการเข้าร่วมสมาคมของพลเมืองให้ดีขึ้น พร้อมทั้งตอบสนองเจตนารมณ์การค้ำประกันสิทธิของมนุษย์ สิทธิเสรีภาพในการจัดตั้งสมาคมตามรัฐธรรมนูญปี 2013 และอนุสัญญาระหว่างประเทศเกี่ยวกับสิทธิด้านพลเรือนและการเมืองที่เวียดนามให้ภาคียานุวัติ.