หุ่นกระบอก ศิลปะการแสดงพื้นบ้านของชาวเวียด

(VOVworld)- เอกลักษณ์ที่โดดเด่นของวัฒนธรรมพื้นบ้านของชาวเวียดนั้นได้ผูกพันธ์กับศิลปะการแสดงต่างๆเช่นเพลงกวานเหาะบั๊กนิง เพลงกาจู่ เพลงแจ่วและการเชิดหุ่นกระบอกน้ำ เป็นต้น ซึ่งมักจะพบเห็นในเขตที่ราบลุ่มภาคเหนือของประเทศ โดยเฉพาะศิลปะการแสดงหุ่นกระบอกน้ำถือเป็นศิลปะการแสดงแขนงหนึ่งที่สร้างความประทับใจให้แก่ชาวต่างชาติทุกๆคนที่มีโอกาสมาเที่ยวฮานอยและได้ชมการแสดงนี้



(VOVworld)- เอกลักษณ์ที่โดดเด่นของวัฒนธรรมพื้นบ้านของชาวเวียดนั้นได้ผูกพันธ์กับศิลปะการแสดงต่างๆเช่นเพลงกวานเหาะบั๊กนิง เพลงกาจู่ เพลงแจ่วและการเชิดหุ่นกระบอกน้ำ เป็นต้น ซึ่งมักจะพบเห็นในเขตที่ราบลุ่มภาคเหนือของประเทศ โดยเฉพาะศิลปะการแสดงหุ่นกระบอกน้ำถือเป็นศิลปะการแสดงแขนงหนึ่งที่สร้างความประทับใจให้แก่ชาวต่างชาติทุกๆคนที่มีโอกาสมาเที่ยวฮานอยและได้ชมการแสดงนี้
หุ่นกระบอก ศิลปะการแสดงพื้นบ้านของชาวเวียด - ảnh 1
การแสดงหุ่นกระบอกน้ำถือเป็นหนึ่งในศิลปะที่มีเอกลักษณ์โดดเด่นที่สุด(roinuoc.org )

ในคลังศิลปะวัฒนธรรมพื้นบ้านของเวียดนาม การแสดงหุ่นกระบอกน้ำถือเป็นหนึ่งในศิลปะที่มีเอกลักษณ์โดดเด่นที่สุด โดยเวทีแสดงคือผิวน้ำมีตัวแสดงเป็นหุ่นกระบอกพร้อมแสงสีเสียงที่สามารถสร้างความน่าสนใจให้แก่การแสดงนี้ ศิลปะการแสดงหุ่นกระบอกน้ำเป็นศิลปะแขนงหนึ่งที่มีความผูกพันธ์กับอารยธรรมข้าวนาดำในเขตที่ราบลุ่มแม่น้ำแดงของเวียดนามเป็นศิลปะที่เกษตรกรเป็นผู้คิดค้นเมื่อกว่า10ศตวรรษก่อน เป็นกิจกรรมการพักผ่อนในช่วงว่างเว้นจากการทำนาและในงานเทศกาลสำคัญของหมู่บ้าน ส่วนเรื่องราวที่นำแสดงล้วนแต่สะท้อนให้เห็นเกียรติประวัติแห่งการสร้างชาติ วิถีชีวิต การผลิตและการละเล่นต่างๆของชาวเวียด

สำหรับศิลปะการแสดงหุ่นกระบอกในทั่วโลกนั้นก็มีหลากหลายรูปแบบเช่น หุ่นบก หุ่นเงา แต่หุ่นน้ำนั้นถือว่ามีต้นกำเนิดที่เวียดนามเพียงแห่งเดียวและได้ถูกพัฒนาเป็นการแสดงในพระราชวังตั้งแต่ปี1121 จากข้อมูลที่บันทึกไว้ในศิลาจารึกโบราณตั้งแต่สมัยราชวงหลีที่ตั้งในวัดลองด๋อย อ.ยวีเตียน จ.ห่านาม   ก่อนหน้านี้ การเชิดหุ่นกระบอกน้ำเป็นเพียงการแสดงให้กันชมภายในสระหมู่บ้านเพื่อคลายเครียดแต่ต่อมาก็ได้พัฒนาเป็นคณะหุ่นที่มีการจัดแสดงอย่างมืออาชีพเพื่อให้ประชาชนได้รับชมอย่างกว้างขวาง นักวิจัยศิลปะการแสดงหุ่นเหงวียนฮวีห่งเผยว่าหุ่นกระบอกน้ำเป็นผลงานด้านศิลปะของชาวภาคเหนือซึ่งเป็นถิ่นกำเนิดของชาวเวียดทั้งประเทศ โดยสมัยก่อนไม่เรียกว่าหุ่นหากถือเป็นเพียงการแสดงที่สร้างความสนุกสนานเพลิดเพลินในหมู่ประชาชน ที่ใช้สระหรือบ่อน้ำเป็นเวที 
หุ่นที่เป็นตัวละครแกะมาจากไม้  มีลักษณะที่แตกต่างกันไปและได้รับการตบแต่งให้เหมาะสมกับตัวละคร   สามารถชักให้มีการเคลื่อนไหวเพื่อแสดงออกถึงท่าทางต่างๆอย่างสมจริงของชาวชนบท  ตัวละครที่เด่นและนับว่าเป็นหัวใจของการเชิดหุ่นกระบอกน้ำ คือ  ตัวละครที่เรียกว่าจู๊เต๋ว Chu Teu  ซึ่งนับว่าเป็นทั้งตัวตลกและตัวชูโรงที่สามารถสะท้อนให้เห็นชีวิตที่สันติสุขและเรียบง่ายของชนบท   ส่วนผู้เชิดหุ่นจะยืนอยู่ด้านหลังฉากในน้ำที่ท่วมถึงเอวแล้วควบคุมการเคลื่อนไหวของหุ่นด้วยไม้ไผ่ลำยาว นาย เหงวียนวันแขว ช่างศิลป์คณะหุ่นกระบอกน้ำจ.นามดิ๋งเผยว่าการฝึกเชิดหุ่นนั้นไม่ง่ายเพราะหุ่นบางตัวหนักเป็นสิบกิโลกรัมและต้องเชิดในน้ำด้วยที่ถือว่ายากที่สุดคือต้องฝึกการเชิดหุ่นใต้น้ำ ซึ่งเราไม่สามารถมอบเห็นเชือกที่ผูกได้อย่างชัดเจน หุ่นหลายตัวมีเชื่อกที่ใช้ควบคุมหลายเส้นดังนั้นต้องจำให้ดีว่าอันไหนใช้ก่อนอันไหนใช้หลัง อีกอย่างคือเวทีแสดงนั้นน้ำต้องสูงพอดีและไม่เย็นมาก

หุ่นกระบอก ศิลปะการแสดงพื้นบ้านของชาวเวียด - ảnh 2
ตัวละครที่เรียกว่า Chu Teu  ซึ่งนับว่าเป็นทั้งตัวตลกและตัวชูโรงที่สามารถสะท้อนให้เห็นชีวิตที่สันติสุขและเรียบง่ายของชนบท

ก่อนเปิดการแสดงตัวละครต่างๆ  เช่น จู๊เต๊ว นางฟ้า  ชายชราหญิงชรา  ชาวนา  เด็กเลี้ยงควาย  สุ่มจับปลา  ไก่ฟ้า  มังกรพ่นน้ำพ่นไฟ  ทยอยปรากฎตัวหน้าเวทีผิวน้ำท่ามกลางเสียงจังหวะดนตรีโหมโรงที่เร่งเร้า ในการแสดงเป็นเวลากว่าหนึ่งชั่วโมงเหล่าศิลปินได้สะท้อนให้เห็นภาพลักษณ์ของประเทศเวียดนามที่สงบสุข  คนเวียดนามที่มีความอดทนและขยันขันแข็ง  มีความเฉลียวฉลาด  มีความมั่นใจ  รักงานและศิลปะ จนสามารถสร้างความรู้สึกอัศจรรย์ใจในศิลปการแสดงหุ่นกระบอกน้ำของเวียดนามให้แก่ผู้ชมชาวต่างชาติที่มีโอกาสมาชม./.

ข่าวที่เกี่ยวข้อง

คำติชม

ข่าวอื่นในหมวด