การลุกขึ้นสู้ครั้งใหญ่ในวันที่ ๑๙ สิงหาคม

ปีนี้ คุณยายหว่างญือย่างเข้าวัย ๘๔ แต่ใบหน้ายังคงความสวยงามอย่างสวยไม่สร่าง  ผิวขาว หน้ผากกว้างและดวงตาใสทำให้ท่านยังดูมีความว่องไวและกระฉับกระเฉง  ท่านหว่างญือได้คุยกับพวกเราถึงเรื่องราวการเข้าร่วมการปฏิวัติของตนด้วยน้ำเสียงเบาๆ  โดยท่านได้มีโอกาสรู้จักผู้ที่ทำการปฏิวัติตอนมีอายุ ๑๖ ปีในปี ๑๙๔๕  ก่อนการปฏิวัติเดือนสิงหาคม บ้านของท่านเป็นสถานที่ลับอาศัยของเจ้าหน้าที่ทำการปฏิวัติ ซึ่งขณะนั้นท่านยังไม่เข้าใจคำว่าปฏิวัติและเวียดมินห์ แต่พอเจ้าหน้าที่เวียดมินห์มอบหมายให้ลอกเอกสารจึงได้เข้าใจ  คุณพ่อของท่านเป็นครูดังนั้น ท่านจึงและพี่น้องได้เรียนหนังสือ   คุณยายญือเล่าว่า  “ ดิฉันได้รับมอบหมายให้จดลอกข้อมูลเกี่ยวกับขบวนการปฏิวัติเวียดมินห์ แนวร่วมเวียดมินห์ การรณรงค์ให้ประชาชนเข้าร่วมแนวร่วมเวียดมิงห์ต่อต้านฝรั่งเศสเพื่อกอบกู้เอกราชและเสรีภาพของประเทศให้กลับคืนมา  ดิฉันได้จดในสมุดเล็กๆเป็นจำนวนมากและในสถานที่ไม่เปิดเผย จากนั้นไปแจกจ่ายให้ท้องถิ่นอื่นๆ  พอทำนานเข้าก็ได้รับความไว้วางใจจึงได้รับมอบหมายให้เป็นผู้ประสานงานในการแจกหนังสือ ใบปลิวและเอกสารให้แก่องค์กรปฏิวัติทั้งในและนอกตำบล  งานนี้ทำให้ดิฉันได้เข้าใจแนวร่วมเวียดมิงห์ ”    การทำหน้าที่เป็นผู้ประสานงานต้องการความว่องไว ไหวพริบและความไม่ประมาท  ทำให้คุณยายหว่างญือต้องมีความระมัดระวังเป็นอย่างมาก จากที่ได้เห็นกับตาตนเอง จากที่ได้อ่านในหนังสือหรือได้ยิน โดยเฉพาะความหลอกหลอนจากภัยหิวโหยในปี ๑๙๔๕ ในถิ่นกำเนิดท้ายบิ่งของตนเอง ทั้งหมดนี้ได้เป็นการเร่งเร้าให้ท่านเข้าร่วมการปฏิวัติและขบวนการเวียดมิงห์ ณ ฐานที่มั่นเวียดบั๊ก ท่านหว่างญือเผยว่า ท่านได้ยินเจ้าหน้าที่ทำการปฏิวัติเล่าเรื่องขบวนการปฏิวัติของเวียดมิงห์ ที่ เวียดบั๊ก ซึ่งเป็นขบวนการที่เข้มแข็งและมีสตรีเข้าร่วมเป็นจำนวนมาก  แนวทางของเวียดมิงห์คือการปลดปล่อยสตรีให้ได้รับความเสมอภาคกับบุรุษ ได้เข้าร่วมกิจกรรมต่างๆทางสังคม  ซึ่งช่วงนั้นท่านเป็นนักเรียนเลยชอบความคิดที่อิสระและอยากขึ้นฐานที่มั่นเวียดบั๊กซึ่งสตรีจะได้ฝึกการยิงปืนและขี่ม้า  จากการอ่านหนังสือและเข้าใจแนวทางของเวียดมิงห์ตลอดจนได้ประจักษ์ด้วยตาตนเองถึงความหิวโหยของชาวบ้านก็ทำให้ท่านอยากเข้าร่วมการปฏิวัติ

ชาวกรุงฮานอยชุมนุมครั้งใหญ่ ณ จตุรัสโรงละครใหญ่ กรุงฮานอย ในวันที่ ๑๙ สิงหาคม

วันลุกขึ้นครั้งใหญ่เดือนสิงหาคมยิ่งใกล้เข้ามา คุณหว่างญือและชาวบ้านจังหวัดอู่ข้าวท้ายบิ่งก็ทำงานทั้งคืน  ท่านหว่างญือได้รับมอบหมายหน้าที่ให้ไปทำการรณรงค์ประชาชนเข้าร่วมการเดินขบวนและผู้หญิงทำการเย็บธง  ซึ่งธงแดงดาวเหลืองหลายๆผืนได้รับการเย็บยามค่ำคืนจากฝีมือของคุณญือและชาวบ้าน  “ ดิฉันได้รณรงค์ให้สตรีแต่งตัวกระทัดรัดด้วยเสื้อสีน้ำตาลและกางเกงสีดำ รัดเข็มขัดสีเขียวร่วมเดินขบวนสำแดงกำลัง ยึดอำนาจรัฐกลับคืนมาสู่ในมือของประชาชน  ต่อจากนั้นก็จัดการสอนหนังสือนอกโรงเรียนให้แก่ผู้ไม่รู้หนังสือ  รณรงค์ให้สตรีและเยาวชนเข้าร่วมขบวนการขจัดความไม่รู้หนังสือ เข้าร่วมองค์กรของสตรีและจัดตั้งองค์กรของเยาวชน  ดิฉันกับสตรีอีกบางท่านได้แสดงปฐกถาเกี่ยวกับแนวทางของเวียดมิงห์และการต่อต้านฝรั่งเศสเพื่อเอกราชของชาติ ”

ฮานอยในเดือนสิงหาคม ๑๙๔๕

เมื่อการปฏิวัติประสบชัยชนะในเดือนสิงหาคม ท่านหว่างญือได้รับเลือกให้ดำรงตำแหน่งต่างๆในสมาคมสตรีของอำเภอ และในปี ๑๙๕๔ ท่านได้อุ้มทารก ๓ เดือนกลับนครหลวงฮานอยเพื่อยึดอำนาจรัฐให้คืนสู่ในมือของประชาชน กว่า ๓๐ ปีที่ปฏิบัติหน้าที่ในกองเยาวชนส่วนกลางและของกรุงฮานอย ท่านหว่างญือได้ทำหน้าที่ของตนอย่างเต็มใจ  “ ช่วงเวลาที่ดิฉันทำหน้าที่ด้านการต่างประเทศของเยาวชน ดิฉันได้เรียกร้องความช่วยเหลือจากองค์การระหว่างประเทศในการก่อสร้างสโมสรเยาวชนในกรุงฮานอยและหลายจังหวัด  ดิฉันได้มีโอกาสพบกับประธานโฮจิมินห์ถึง ๙ ครั้งและได้เห็นท่านสนใจดูแลเด็กๆเป็นพิเศษ นี่คือเหตุผลที่ดิฉันเลือกทำงานดูแลเด็ก ”   ตลอดชีวิตของตน ท่านหว่างญือได้มีความผูกพันกับการปฏิวัติ ขบวนการสตรีและเยาวชน  แม้อายุมากแล้วแต่ท่านยังคงอ่านหนังสือพิมพ์ ฟังวิทยุและดูโทรทัศน์เพื่อรับรู้ข่าวสารทั้งภายในและต่างประเทศอย่างทันการณ์  อีกทั้งยังคงเข้าร่วมการประชุมต่างๆของเยาวชนและแสดงความคิดเห็นที่เป็นประโยชน์แก่พวกเขา เพราะท่านเห็นว่า ตราบใดที่ยังมีชีวิตอยู่ ท่านจะอุทิศให้แก่ประเทศ  ./.