พิธีฉลองวันก่อตั้งกองกำลังเยาวชนอาสาเวียดนา ( อินเตอร์เน็ต )

ความทรงจำเกี่ยวกับช่วงระยะเวลาหนึ่งที่เต็มไปด้วยควันกระสุนปืนและเสียงระเบิดแต่เปี่ยมไปด้วยความกล้าหาญของเพื่อนร่วมรบยังคงตราตรึงในหัวใจของ คุณฝ่ามถิ่ทาว วีรชนกองกำลังติดอาวุธประชาชน อดีตหัวหน้ากองพันขนส่งหญิงที่ ๒๓๒ กองทัพภาคที่ ๕  เธอไม่เคยคุยเรื่องของตนเพียงแต่เล่าเรื่องของเพื่อนร่วมสนามรบซึ่งพวกเขาเหล่านี้ได้จากเธอไปอย่างไม่มีวันกลับเพื่อเอกราชของชาติ  ในฐานะนายกสมาคมอดีตเยาวชนอาสานครดานัง คุณทาวได้เคาะประตูแต่ละสำนักงานราชการหรือบริษัทเพื่อขอเงินบริจาคก่อสร้างบ้าน สมุดออมสินและบัตรประกันสุขภาพตลอดจนสิ่งของที่จำเป็นเพื่อมอบให้แก่อดีตเยาวชนอาสาของนครดานัง จังหวัดกว๋างนาม  จากเงินบริจาคเหล่านี้ คุณทาวสามารถสร้างบ้าน ๒๐ หลังมูลค่ากว่า ๖๐๐ ล้านด่งได้ช่วยให้ชีวิตความเป็นอยู่ของทหารทุพพลภาพดีขึ้น  “ ตามมติ ๔๐ ของนายกฯเมื่อเร็วๆนี้ ได้มีนโยบายพิเศษต่ออดีตเยาวชนอาสารวมทั้งนครดานังด้วย  พวกเราหวังว่า พรรค รัฐและรัฐบาลจะให้ความสนใจมากขึ้นต่อผู้ที่อยู่ในเป้านโยบายเพื่อช่วยแบ่งเบาภาระในชีวิตประจำวันของพวกเขา ”

หน่วยเยาวชนอาสา ( อินเตอร์เน็ต)

นอกจากคุณเฮืองแล้ว ตั้งแต่ปี ๒๐๐๖ จนถึงปัจจุบัน สมาคมอดีตเยาวชนอาสาอำเภอเตินกี่ยังได้มอบบ้านอีก ๖ หลังให้แก่สมาชิกของตน  นายกสมาคมเยาวชนอาสาอำเภอเตินกี่ อดีตเยาวชนหญิงอาสาในสงครามต่อต้านจักรพรรดินิยมอเมริกาคุยกับพวกเราว่า ในสมัยของห่ากระสุนและระเบิดหลายคนได้เสียชีวิตสละชีวิตในวัยเยาว์ของตน  เมื่อสันติภาพกลับคืนมา เธอและเยาวชนอาสาคนอื่นๆยังคงคิดถึงเพื่อนที่เสียชีวิตและได้ร่วมแรงร่วมใจกันช่วยเหลือเพื่อนที่เหลืออยู่ให้มีชีวิตที่ผาสุข  คุณเจิ่นถิ่เติม นายกสมาคมอดีตเยาวชนอาสาอำเภอเตินกี่ได้รณรงค์ให้สมาชิก ผู้มีใจกุศล นักธุรกิจร่วมกับแนวร่วมปิตุภูมิสร้างบ้านเอื้ออาทร ๗ หลังและซ่อมบ้านให้แก่อดีตเยาวชนอาสาคิดเป็นมูลค่า ๔๐๐ ล้านด่ง  ร่วมกันก่อตั้งกองทุนเพื่อสนับสนุนด้านการเงินให้แก่สมาชิกที่ยากจนได้กู้เงินเพื่อทำธุรกิจ ซึ่งได้ช่วยให้พวกเขาหลุดพ้นจากความยากจนมีกินมีใช้ บางคนสามารถสร้างฐานะได้ด้วย ส่งผลให้เหลือสมาชิกยากจนร้อยละ ๕ เท่านั้น  “ นโยบายของสมาคมคือสร้างบ้านเอื้ออาทรและซ่อมแซมบ้านเก่าที่ชำรุดเพื่อยกระดับคุณภาพชีวิตของสมาชิก เอื้ออำนวยให้พวกเขาสมารถทำมาหากิน มีที่อยู่อาศัย มีเงินเสี้ยงสัตว์และพัฒนาการผลิต ”

ปัจจุบัน เยาวชนอาสาสมัยโน้นบางคนได้เสียชีวิตในสมรภูมิกลายเป็นทหารพลีชีพนิรนาม แต่คนที่ยังมีชีวิตอยู่แม้ได้ฝากวัยเยาว์และความฝันในวัยใสที่จะได้เข้ามหาวิทยาลัยในสนามรบก็ตาม ในปัจจุบันพวกเขามีอายุมากแล้วแต่ยังคิดอยู่ในใจเสมอว่า ต้องใช้ช่วงชีวิตที่เหลือของตนอย่างมีคุณค่าให้สมกับความเสียสละของเพื่อนร่วมรบเพื่อชีวิตที่สงบสุขในปัจจุบัน ./.