ບົດປະພັນ: “ບັນທຶກປະຈຳວັນໃນຄຸກ” ຂອງປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ

ນັບແຕ່ທົດສະວັດ 60 ຂອງສະຕະວັດກ່ອນ, ບົດປະພັນ: “ບັນທຶກປະຈຳວັນໃນຄຸກ” ຂອງປະທານ ໂຮ່ຈີມິນ ໄດ້ຖືກແປເປັນຫຼາຍພາສາເຊັ່ນ: ອັງກິດ, ຝະລັ່ງ, ລັດເຊຍ, ແອັດສະປາຍ… ມາຮອດປັດຈຸບັນ ຜູ້ຄົນທັງຫຼາຍຍັງສືບຕໍ່ຊອກອ່ານ ແລະ ຍັງມີຫຼາຍຄົນມີຄົນນິຍົມນັບຖື ແລະ ສືບຕໍ່ແປ ແລະ ພິມຈຳໜ່າຍຊຸດກາບກອນ ອອກສູ່ພາສາຕ່າງອີດ້ວຍ. ສຳລັບເລື່ອງສັ້ນ: “ແມງຈີ່ລໍ່ຊັດເຊພະເນຈອນ” ທີ່ມີຊື່ສຽງຂອງນັກປະພັນ ໂຕຮວ່າຍ, ນີ້ແມ່ນປຶ້ມອ່ານຖືກແປເປັນຫຼາຍພາສາທີ່ສຸດຂອງ ຫວຽດນາມ ເຊິ່ງໄດ້ແນະນຳເຖິງຜູ້ອ່ານຢູ່ກວ່າ 40 ປະເທດ ແລະ ເຂດແຄ້ວນໃນໂລກ. ນີ້ພຽງແຕ່ແມ່ນສອງໃນຈຳນວນບັນດາບົດປະພັນວັນນະຄະດີທີ່ດີເດັ່ນ ຂອງວັນນະຄະດີ ຫວຽດນາມ ໄດ້ຖືກບັນດາສຳນັກພິມຕ່າງປະເທດຊື້ລິດຂະສິດ ແລະ ຈຳໜ່າຍຢູ່ບັນດາຕະຫຼາດສາກົນ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ ເມື່ອທຽບໃສ່ຈຳນວນບັນດາບົດປະພັນວັນນະຄະດີຢ່າງຫຼວງຫຼາຍຂອງ ຫວຽດນາມ ນັ້ນ, ນີ້ພຽງແຕ່ສ່ວນໜ້ອຍເທົ່ານັ້ນ. ນັກກະວີ ຫວຽນກວາງຖ່ຽວ ຮອງເລຂາທິການໃຫຍ່ຜູ້ທີໜຶ່ງ ຂອງສະມາຄົມນັກປະພັນວັນນະຄະດີອາຊີ - ອາຟຣິກາ,  ຮອງປະທານສະມາຄົມນັກປະພັນວັນນະຄະດີ ຫວຽດນາມ ເວົ້ົ້ົ້ົ້ົ້າວ່າ:

     “ວັນນະຄະດີຂອງ ຫວຽດນາມ ແມ່ນຍັງບໍ່ທັນສາມາດ ເພື່ອຈະດຶງດູດບັນດາສຳນັກພິມໃນໂລກ ມາຊື້ລິຂະສິດ ເພື່ອພິມຈຳໜ່າຍ ແລະ ແປເປັນພາສາປະເທດຕ່າງໆ. ພວກເຮົາສາມາດໂຄສະນາດ້ວຍເລື່ອງທີ່ພວກເຮົາແປປຶ້ມອ່ານ ຂອງພວກເຮົາ. ພວກເຮົາເຮັດໄດ້ສິ່ງນັ້ນ ກໍ່ແມ່ນວ່າບັນດາບົດປະພັນວັນນະຄະດີ ຫວຽດນາມ ຈຶ່ງເລີ່ມປາກົດຕົວຢູ່ຕ່າງປະເທດ”.

      ຄວາມຈິງໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ວັນນະຄະດີປຽບເໝືອນຂົວເຊື່ອມຕໍ່ລະຫວ່າງຟາກຝັ່ງ ທີ່ມີຄວາມແຕກຕ່າງກັນ ທາງດ້ານລະບອບລະບຽບການ, ວັດທະນະທຳ, ພາສາ ແລະ ຮີດຄອງປະເພນີ. ຫວຽດນາມ ກໍ່ໄດ້ເຄີຍຮັບເອົາການແຊກຊຶມ ຈາກບັນດາພື້ນຖານວັດທະນະທຳໃຫຍ່ ໂດຍຜ່ານພື້ນຖານວັນນະຄະດີຄື: ລັດເຊຍ, ຝະລັ່ງ, ອັງກິດ, ເຢຍລະມັນ, ຈີນ, ອາເມລິກາ… ແລະ ກົງກັນຂ້າມວັນນະຄະດີ ຫວຽດນາມ ກໍ່ໄດ້ຖືກໂລກຮູ້ຈັກເຖິງຫຼາຍກວ່າໝູ່ ຜ່ານບັນດາບົດປະພັນທີ່ມີຊື່ສຽງຂອງຍຸກໃກ້ປັດຈຸບັນ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນບັນດາບົດປະພັນໃນສະໄໝສົງຄາມ. ທ່ານ ຫວຽນກວາງຖ່ຽວ ຖືວ່າ:

      “ຄວາມຈິງພວກເຮົາໄດ້ມີບັນດາບົດປະພັນວັນນະຄະດີທີ່ດີເດັ່ນທີ່ສຸດ. ພາຍຫຼັງປີ 1975, ມີບາງບົດປະພັນໄດ້ຖືກແປເປັນພາສາຕ່າງປະເທດ ເພາະວ່າມັນມີລັກສະນະສະເພາະຂອງຕົນ ເມື່ອທຽບໃສ່ວັນນະຄະດີ ຫວຽດນາມ ໃນສະໄໝສົງຄາມ ຫຼືໃນໄລຍະກ່ອນນັ້ນ. ແລະ ຊາວຕ່າງປະເທດຈຳນວນໜຶ່ງ ພຽງແຕ່ມີຄວາມສົນໃຈເຖິງສິ່ງນັ້ນ. ແຕ່ພາຍຫຼັງທີ່ສົງຄາມແກ່ຍາວເປັນເວລາເກືອບເຄິ່ງສະຕະວັດໄດ້ສິ້ນສຸດລົງ, ຊາວຕ່າງປະເທດມີຄວາມສົນໃຈທີ່ສຸດ, ເຂົາເຈົ້າຢາກຊອກຮູ້ບັນດາບົດປະພັນທີ່ເວົ້າເຖິງຊີວິດຢູ່ເຂດຊົນນະບົດ, ບັນດາບົດປະພັນທີ່ເວົ້າເຖິງໄວໜຸ່ມໃນປັດຈຸບັນ ທີ່ພວມດຳລົງຊີວິດຄືແນວໃດ, ບັນດາບົດປະພັນທີ່ລົງເລິກກ່ຽວກັບຄວາມງາມທາງດ້ານວັດທະນະທຳ ຫວຽດນາມ”.

     ພື້ນຖານວັນນະຄະດີ ຫວຽດນາມ ກໍ່ໄດ້ມີປະຫວັດຄວາມເປັນມາເປັນໄລຍະດົນນານ ແລະ ມີຄຸນຄ່າອັນປະເສີດ ແລະ ໄດ້ນຳບັນດາບົດປະພັນວັນນະຄະດີອອກສູ່ຕ່າງປະເທດ, ຍາມໃດກໍ່ແມ່ນຄວາມມຸ່ງຫວັງ ຂອງວົງການນັກປະພັນວັນນະຄະດີຢູ່ພາຍໃນປະເທດ. ເພື່ອເພີ່ມທະວີການເຈືອຈານ ລະຫວ່າງວັດທະນະທຳ ຫວຽດນາມ ກັບສາກົນ, ໃນນັ້ນມີວັດທະນະທຳ - ສິລະປະ, ກະຊວງຖະແຫຼງຂ່າວ ແລະ ສື່ສານ ຫວຽດນາມ ໄດ້ສ້າງແຜນຮ່າງໂຄສະນາ ພິມຈຳໜ່າຍຜະລິດຕະພັນວັນນະຄະດີ ຫວຽດນາມ ອອກສູ່ຕ່າງປະເທດໄລຍະ 2016 – 2020 ເຊິ່ງໄດ້ກຳນົດແຈ້ງກ່ຽວກັບເປົ້າໝາຍ ແນະນຳບັນດາຄຸນຄ່າທາງດ້ານວັດທະນະທຳ, ຈິດໃຈຂອງຊາດ ໃຫ້ແກ່ເພື່ອນມິດສາກົນ, ໂຄສະນາ ແລະ ຢັ້ງຢືນລິຂະສິດແຫ່ງຊາດ ທີ່ມີຕໍ່ບົດປະພັນວັນນະຄະດີທີ່ມີຄຸນຄ່າຂອງ ຫວຽດນາມ. ນັກກະວີ ຫວຽນກວາງຖ່ຽວ ໃຫ້ຮູ້ຕື່ມອີກວ່າ:

     “ສອງສາມປີມໍ່ໆມານີ້ ການພົວພັນແລກປ່ຽນລະຫວ່າງ ຫວຽດນາມ ແລະ ໂລກ ແລະ ພິເສດແມ່ນປະເທດຕ່າງໆນັ້ນ, ເຂົາເຈົ້າກໍ່ຢາກຮັບຮູ້ ຫວຽດນາມ, ຢາກກ້າວເຂົ້າສູ່ ຫວຽດນາມ ຢ່າງລະອຽດກວ່າ ໃນບັນດາບັນຫາທາງດ້ານການເມືອງ, ເສດຖະກິດ ຫຼື ການຮ່ວມມືໃນຂົງເຂດອື່ນໆ, ທຳອິດເຂົາເຈົ້າໄດ້ຊອກຮູ້ກ່ຽວກັບວັນນະຄະດີ ຫວຽດນາມ. ເພາະວ່າບໍ່ມີຫຍັງຈະເໜືອກວ່າວັນນະຄະດີ, ເຂົາເຈົ້າສາມາດເຂົ້າໃຈເລິກກ່ຽວກັບຊາວ ຫວຽດນາມ ຜ່ານບັນດາຂົງເຂດຄື ແນວຄິດ, ນ້ຳໃຈ, ທັດສະນະ,  ວິຖີຊີວິດ, ວັດທະນະທຳ…”