สตรีเผ่าเกอลาว(photo Baohagiang)

ชนเผ่าเกอลาวมักจะอยู่ร่วมกันเป็นชุมชนที่เรียกว่า หมู่บ้าน โดยมีประมาณ15-20ครัวเรือนประกอบอาชีพเกษตรกรรมทำไร่บนเขาหินเป็นหลัก ธัญญาหารหลักๆที่ปลูกเลี้ยงชีพนั้นมีข้าว ข้าวโพต ถั่วลันเตา ถั่วปากอ้า กะหล่ำปม เป็นต้น มีอาชีพพื้นเมืองคือทำเครื่องไม้และเครื่องจักสานรวมทั้งการตีเหล็กเพื่อผลิตซ่อมแซมเครื่องมือเกษตร จุดที่เป็นสัญลักษณ์ในการแยกแยะชาวเผ่าเกอลาวกับชนเผ่าอื่นๆคือชุดแต่งกายของสตรี ซึ่งจะเป็นเสื้อยาวถึงหัวเข่า มีการปะลายผ้าหลายสีสันที่ชายเสื้อและแขน ซึ่งเสื้อมีสองชั้น เสื้อส่วนในจะมีแขนยาวและเสื้อคลุมนอกจะเป็นเสื้อแขนสั้น ทางด้านภาษานั้นคนเกอลาวในสมัยโบราณมีภาษาของตัวเองแต่ปัจจุบันด้วยการผสมผสานทางวัฒนธรรมและการพัฒนาของสังคม ชาวเกอลาวรุ่นใหม่ไม่ใช้ภาษาของตัวเองหากสื่อสารด้วยภาษาของชาวม้ง ชาวหนุ่งหรือชาวเผ่าปูแป๊ว นายเหงวียนหิวเซิน รองนายกสมาคมวรรณศิลป์พื้นบ้านเวียดนามเผยว่า“วิถีชีวิตของชาวเกอลาวได้มีการเปลี่ยนแปลงตามกระแสการพัฒนาของยุคสมัย โดยเฉพาะเมื่อมีการเปิดชายแดน ภาษาและวัฒนธรรมจึงมีการผสมผสานรวมทั้งการแต่งกายเช่นเมื่อก่อนชาวบ้านทอผ้าใช้เองแต่เดี๋ยวนี้ซื้อผ้าจากตลาดมาย้อมสีตัดชุด แต่ก็ยังคงสะท้อนลวดลายที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของชนเผ่าตน”

แต่ละหมู่บ้านของชาวเกอลาวมี15-20 หลังคาเรือน โดยครอบครัวที่อยู่ในตระกูลเดียวกันมักจะตั้งบ้านอยู่ใกล้กัน ลักษณะบ้านเรือนเป็นบ้านชั้นเดี่ยวแบ่งเป็น5ส่วน หลังคามุ่งหญ้าคาหรือปล่องไผ่ป่า ตัวบ้านสร้างแบบบ้านผนังดินเหนียว ภายในบ้านมีหิ้งบูชาบรรพบุรุษถึง4รุ่นและมีการวางกระดูกคางหมูด้วยความเชื่อว่าจะมีหมูเป็นของเซ่นไหว้ทุกปีเพื่อของให้บรรพชนปกป้องดูแลให้ครอบครัวมีความสุขและการผลิตได้ผลดี

ชาวเกอลาวให้ความสำคัญต่อพิธีเซ่นไหว้ต่าง

ในชีวิตทางจิตวิญญาณ ชนเผ่าเกอลาวมีพิธีกรรมสำคัญหลายพิธีเช่น พิธีตั้งชื่อ พิธีรับรองการเติบโตเป็นผู้ใหญ่ งานแต่งงาน เป็นต้น โดยเฉพาะพิธีรับรองการเติบโตเป็นผู้ใหญ่ สำหรับเยาวชนถือเป็นขั้นตอนสำคัญมากในชีวิต ซึ่งในวันจัดพิธีจะมีญาติมิตรและเพื่อนบ้านมาร่วมแสดงความยินดีอีกด้วย นาย ลิวเสิมหวาน นักวิจัยด้านชนเผ่าในจังหวัดฮายางเผยว่า เนื่องด้วยชาวเกอลาวประกอบอาชีพเกษตรกรรมเป็นหลักต้องทำไร่ทำนาในเขตเขาซึ่งเป็นงานที่หนักและลำบากมากดังนั้นการที่ผู้ชายในบ้านได้รับการรอบรองเป็นผู้ใหญ่ถือเป็นความภาคภูมิใจของทุกครอบครัวและวงตระกูล“พิธีรับรองการเติบโตเป็นผู้ใหญ่ของชนเผ่าเกอลาวเป็นงานสำคัญของครอบครัวที่มีลูกโตเป็นหนุ่มที่แข็งแรงแล้ว เป็นการยืนยันยอมรับของชุมชนเพื่อที่จะได้รับอนุญาตให้เข้าร่วมกิจกรรมต่างๆของชุมชน”

เวลาผ่านไปหลายชั่วคน ชีวิตทุกวันนี้ก็มีการเปลี่ยนแปลงไปมากตามยุคสมัยแต่ชาวเกอลาวก็ยังคงสามารถรักษาและธำรงพัฒนาเอกลักษณ์วัฒนธรรมดั้งเดิมของตนเอาไว้อย่างสมบูรณ์ซึ่งสะท้อนให้เห็นอย่างเด่นชัดผ่านงานวัฒนธรรม สถาปัตยกรรมบ้านเรือนและลวดลายชุดแต่งกายที่ยังคงใช้อยู่ทุกวันนี้.