ອາດຄືວ່າ ວິກິດການຢູ່ Yemen ແມ່ນສົງຄາມກາງເມືອງເປີດກວ້າງ ແລະ ມີໄພຂາດສະຖຽນລະພາບໃນໄລຍະຍາວ ເມື່ອແຜນການເຈລະຈາສັນຕິພາບທັງໝົດນັບແຕ່ກ່ອນມານີ້ລ້ວນແຕ່ຖືກປະລາໄຊ. ສະພາບການຢູ່ Yemen ມີຄວາມວຸ້ນວາຍນັບແຕ່ພາຍຫຼັງສົງຄາມກາງເມືອງໂຄ່ນລົ້ມປະທານາທິບໍດີ Ali Abdullah Saleh ເມື່ອປີ 2012. ໄລ່ມາຮອດປະຈຸບັນ, ການປະທະກັນຢູ່ Yemen ໄດ້ເຮັດໃຫ້ 6.400 ກວ່າຄົນເສຍຊີວິດ ແລະ ປະຊາຊົນປະມານ 2,8 ລ້ານຄົນ ຕ້ອງຍ້າຍອອກຈາກເຮືອນຊານເພື່ອໄປຫຼົບໄພ. ປະຈຸບັນ, ປະຊາຊົນປະເທດນີ້ກວ່າ 80% ພວມຕ້ອງການຄວາມຊ່ວຍເຫຼືອມະນຸດສະທຳຢ່າງຮີບດ່ວນ.
ຄວາມຈົນຕາແຈໃການຊອກຫາທັດສະນະລວມ
ໃນການຜັນແປໃໝ່ສຸດ, ວັນທີ 1/8, ຄະນະຜູ້ແທນລັດຖະບານ Yemen ທີ່ເຂົ້າຮ່ວມການເຈລະຈາສັນຕິພາບ ໂດຍສະຫະປະຊາຊາດເປັນຄົນກາງໄກ່ເກ່ຍ ໄດ້ຕົກລົງອອກຈາກ Kuwaid ພາຍຫຼັງທີ່ກຳລັງ Houthi ປະຕິເສດແຜນການສັນຕິພາບ ໂດຍສະຫະປະຊາຊາດສະເໜີ ເພື່ອແນໃສ່ຢຸດຕິການປະທະກັນ ທີ່ໄດ້ເຮັດໃຫ້ປະຊາຊົນນັບພັນຄົນຂອງປະເທດນີ້ຖືກເສຍຊີວິດ. ຮ່າງຂໍ້ຕົກລົງ, ໂດຍ ສະຫະປະຊາຊາດຍົກອອກມາ, ພາຍຫຼັງຮອບເຈລະຈາທີ່ແກ່ຍາວເປັນເວລາຫຼາຍເດືອນຢູ່ Kuwaid, ໃນນັ້ນຮຽກຮ້ອງໃຫ້ພວກທະຫານກະບົດ Houthi ຕ້ອງຖອນອອກຈາກນະຄອນຫຼວງ Sanaa ເຊິ່ງກຳລັງນີ້ໄດ້ຢຶດຄອງແຕ່ເດືອນ 9/2014 ແລະ ຕ້ອງມອບອາວຸດພາຍໃນເວລາ 45 ວັນ. ນີ້ແມ່ນແຜນການເພື່ອແນໃສ່ປ່ຽນແທນວິວັດທະນາການສັນຕິພາບ ໂດຍທູດພິເສດສະຫະປະຊາຊາດ ກ່ຽວກັບບັນຫາ Yemen ທ່ານ Ismail Ould Cheikh Ahmed ຍົກອອກມາກ່ອນນັ້ນ. ຕາມວິວັດທະນາການດັ່ງກ່າວ, ທ່ານ Cheikh Ahmed ສະເໜີສ້າງຕັ້ງລັດຖະບານສາມັກຄີຢູ່ Yemen, ເຊິ່ງລວມມີກຳລັງລຸກຮື້ຂຶ້ນ, ເຊິ່ງແມ່ນສິ່ງທີ່ປະທານາທິບໍດີ Abd-Rabbu Mansour Hadi ບໍ່ເຫັນດີເປັນເອກະສັນ. ລັດຖະບານ Yemen ໄດ້ເຫັນດີຕໍ່ແຜນການໃໝ່ນີ້. ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຝ່າຍ Houthi ພັດປະຕິເສດບັນດາຂໍ້ສະເໜີ, ທັງຢືນຢັນຄືນໃໝ່ຄຳຮຽກຮ້ອງນັບແຕ່ດົນນານມານີ້ວ່າ, ເພື່ອກ້າວໄປເຖິງຂໍ້ຕົກລົງສັນຕິພາບ, ບັນດາຝ່າຍຕ້ອງເຫັນດີເປັນເອກະພາບເລື່ອງສ້າງຕັ້ງລັດຖະບານສາມັກຄີ, ເຊິ່ງລວມມີປະທານາທິບໍດີຄົນໃໝ່ ແລະ ລັດຖະບານໃໝ່.
ກ່ອນໜ້ານັ້ນ, ການເຈລະຈາສັນຕິພາບ Yemen ຄັ້ງຕ່າງໆ ໂດຍສະຫະປະຊາຊາດອຸປະຖຳ ໄດ້ຕົກເຂົ້າສູ່ສະພາບຈົນຕາແຈ, ເມື່ອບັນດາຝ່າຍເຂົ້າຮ່ວມບໍ່ສາມາດເຫັນດີກ່ຽວກັບບັນດາບັນຫາຕົ້ນຕໍ. ຝ່າຍ Houthi ຮຽກຮ້ອງສ້າງຕັ້ງລັດຖະບານສາມັກຄີຊົນຊາດ ກ່ອນທີ່ດຳເນີນບໍ່ວ່າມາດຕະການໃດໆ, ໃນຂະນະນັ້ນ, ຄະນະຜູ້ແທນລັດຖະບານ Yemen ຮຽກຮ້ອງປະຕິບັດມະຕິຂອງສະພາຄວາມໝັ້ນຄົງ ສະຫະປະຊາຊາດ, ໃນນັ້ນຮຽກຮ້ອງ ຝ່າຍ Houthi ແລະ ບັນດາພັນທະມິດຕ້ອງຖອນອອກຈາກບັນດາເຂດທີ່ພວມຢຶດຄອງແຕ່ປີ 2014, ໃນນັ້ນລວມທັງນະຄອນຫຼວງ Sanaa ແລະ ຕ້ອງມອບຄືນອາວຸດໜັກ.
ຄວາມຂັດແຍ້ງກັນນັບມື້ນັບເພີ່ມຂຶ້ນ ເມື່ອວັນທີ 28/7 ຜ່ານມາ ຝ່າຍ Houthi ພ້ອມກັບພັນທະມິດ ແມ່ນພັກກອງປະຊຸມໃຫຍ່ປະຊາຊົນທົ່ວປະເທດ (GPC) ຂອງອາດີດປະທານາທິບໍດີ Ali Abdullah Saleh ປະກາດສ້າງຕັ້ງ “ສະພາການເມືອງສູງສຸດ” ລວມຂອງສອງກຳລັງນີ້ເພື່ອບໍລິຫານປະເທດ. ລັດຖະບານ Yemen ຖືການກະທຳດັ່ງກ່າວແມ່ນ “ການ ລັດຖະປະຫານໃໝ່” ແລະ ຖະແຫຼງບໍ່ພົບປະເຈລະຈາຢ່າງເດັດຂາດ. ໃນຂະນະນັ້ນ, ການປະທະກັນລະຫວ່າງທະຫານ Yemen ກັບພວກກະບົດ Houthi ຢູ່ເຂດຊາຍແດນ ໄດ້ເກີດຂຶ້ນຢ່າງລຽນຕິດເຮັດໃຫ້ຫຼາຍຄົນເສຍຊີວິດ ແລະ ຮັບບາດເຈັບ.
ຄວາມຂັດແຍ້ງລະຫວ່າງນິກາຍສາສະໜາ
ຄວາມສັບສົນຂອງວິກິດການ Yemen ແມ່ນເລີ່ມມາຈາກການຂັດແຍ້ງກັນລະຫວ່າງນິກາຍສາສະໜາ. ຢູ່ Yemen ກໍ່ຄືເຂດຕາເວັນອອກກາງ ຄວາມຂັດແຍ້ງກັນລະຫວ່າງນິກາຍ Shiite ແລະ Sunni ຂອງສາສະໜາອິດສະລາມເກີດຂຶ້ນຢ່າງລຽນຕິດ, ຍ້ອນມີຄວາມເຂົ້າໃຈແຕກຕ່າງກັນກ່ຽວກັບຜູ້ສືບທອດບາດຫຼວງ Mohammad. ຊາວ Yemen ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນຖືສາສະໜາອິດສະລາມ ແຕ່ພັດແບ່ງອອກເປັນສອງນິກາຍ Shiite ແລະ Sunni. ສະພາບການຍິ່ງສັບສົນກວ່າ ນັບແຕ່ ປີ 2009, Yemen ກາຍເປັນຖານທີ່ໝັ້ນຂອງ Al -Qaeda. ແນວຄິດຂອງ Al - Qaeda ແມ່ນອີງໃສ່ແນວຄິດຂອງ ນິກາຍ Sunni ສະນັ້ນຈຶ່ງເກີດການປະທະກັນກັບ ຝ່າຍ Hauthi (ເຊື່ອຖືນິກາຍ Shiite). ດັ່ງນັ້ນ, ຝ່າຍ Hauthi ກໍ່ແມ່ນກຸ່ມຕໍ່ສູ້ ຕ້ານ Al - Qaeda. ແລະ Yemen ກາຍເປັນສະໜາມຮົບໃຫ້ລັດທິຫົວຮຸນແຮງລະຫວ່າງທະຫານລັດຖະບານ ກັບ ກຳລັງ Hauthi ແລະ ສາຂາຂອງ Al - Qaeda.
ໂດຍແມ່ນໜຶ່ງໃນບັນດາກຳລັງທະຫານລາດແຂງແຮງທີ່ສຸດຂອງ Yemen, ກຳລັງ Hauthi ຢູ່ທິດເໜືອ Yemenເຄີຍປະເຊີນໜ້າກັບລັດຖະບານສູນກາງແຕ່ປີ 2009-2011, ປະທານາທິບໍດີ Ali Abdullah Saleh ຖືກໂຄ່ນລົ້ມ ແລະ ທ່ານ Abd-Rabbu Mansour Hadi ຂຶ້ນກຳອຳນາດປະທານາທິບໍດີ ແລະ ໄດ້ຮັບການຮັບຮອງຈາກສາກົນ. ເດືອນ 1/2015, ກຳລັງ Houthi ໄດ້ບັງຄັບໃຫ້ປະທານາທິບໍດີ Hadi ຕ້ອງລາອອກຈາກຕຳແໜ່ງ. ເດືອນ 2/2015, ບັ້ນຮົບເຄັ່ງຕຶງເຮັດໃຫ້ທ່ານ Hadi ຕ້ອງໜີໄປຍັງນະຄອນ Aden (ພາກໃຕ້ Yemen) ຫຼັງຈາກນັ້ນຕ້ອງໄປຍັງ ອາຮາບີ ຊາອຸດີ ເພື່ອຮຽກຮ້ອງການກູ້ຊ່ວຍ. ວັນທີ 25/3, ທະຫານປະສົມ 10 ປະເທດເຂດອ່າວ ແລະ ອາຣັບ ດຳເນີນການບຸກໂຈມຕີທາງອາກາດ ເພື່ອກີດຂວາງພວກກະບົດ Houthi ບໍ່ໃຫ້ບຸກເຂົ້າພາກໃຕ້. ນັບແຕ່ນັ້ນມາຮອດປະຈຸບັນ, ປະເທດ Yemen ຖືກຕົກເຂົ້າສູ່ສະພາບໃຊ້ຄວາມຮຸນແຮງ ແລະ ແບ່ງແຍກ.
ໂດຍບໍ່ຫົວຊາຕໍ່ຄວາມມານະພະຍາຍາມຂອງປະຊາຄົມສາກົນ, ເປັນຕົ້ນແມ່ນສະຫະປະຊາຊາດ, ບັນດາຝ່າຍຢູ່ Yemen ຍັງບໍ່ທັນຊອກທາທັດສະນະລວມ ກ່ຽວກັບພາກສ່ວນເຂົ້າຮ່ວມກົງຈັກອຳນາດການປົກຄອງຂ້າມຜ່ານໄດ້ເທື່ອ. ສັນຕິພາບ ແລະ ສະຖຽນລະພາບຢູ່ປະເທດຕາເວັນອອກກາງນີ້ບໍ່ທັນໄດ້ຮັບການສ້າງຕັ້ງ, ໝາຍຄວາມວ່າສະພາບເຄັ່ງຕຶງຢູ່ເຂດຕາເວັນອອກກາງຈະບໍ່ສາມາດແກ້ໄຂໄດ້ໃນໄລຍະຈະມາເຖິງຢ່າງແນ່ນອນ.